ΕΛΕΓΕ με θάμβος ψυχής ένας ασκητής στα Καρούλια…
-Αχ χαριτωμένη και μυροπνοη που εισαι σαρακοστή.Το πρωινο λαλημα της χελιδωνας που προμηνυει την Αγια Ανατολη.
Το νωτισμένο χώμα που καρπιζει στα κρυφά το άνθος της ανάστασης.
Το εωθινο δροσαερο που τραγουδά την έλευση του φωσφόρου και ανεσπερου ηλίου.
Σε λένε για άχαρη, σκυθρωπη και κατηφη ,σαν την άσπλαχνη μητρια. Μα εισαι τοσο παρηγορη , ελπιδοφόρα και γλυκαγγιχτη .Σαν το τρυφερό χάδι της μητέρας μας Παναγιάς !
π.Διονύσιος Ταμπάκης