Άγιοι Αλφειός, Κυπρίνος και Φιλάδελφος οι Αυτάδελφοι Μάρτυρες
Οι Άγιοι Μάρτυρες Αλφειός, Κυπρίνος (ή Kύριλλος ή Κυρίνος ή Κυπριανός) και Φιλάδελφος ήταν αδελφοί, υιοί του άρχοντα Πρεφεκτών Βιταλίου και κατάγονταν από την χώρα των Βασκάνων της Νότιας Ιταλίας. Αφού διδάχθηκαν την ορθόδοξη πίστη και βαπτίσθηκαν από κάποιον Όσιο άνδρα που ονομαζόταν Ονήσιμος, κήρυτταν τον Χριστό. Καταγγέλθηκαν για την θεοφιλή δράση τους, συνελήφθηκαν από τον Ανηγγελίωνα επί αυτοκράτορα Δεκίου (249-251 μ.Χ.) και απεστάλησαν δέσμιοι στη Ρώμη. Από εκεί, μετά την πρώτη ανάκριση, μεταφέρθηκαν στους Ποτιόλους προς τον ηγεμόνα Διομήδη, αυτός δε τους παρέπεμψε στον άρχοντα της Σικελίας Τέρτυλλο, ο οποίος, αφού δεν μπόρεσε να τους μεταπείσει, τους καταδίκασε σε θάνατο. Τον μεν Αλφειό αποκεφάλισαν, αφού του απέκοψαν τη γλώσσα, τον δε Φιλάδελφο κατέκαψαν πάνω σε πυρακτωμένη σχάρα, ενώ τον Κυπρίνο τηγάνισαν μέσα σε τεράστιο τηγάνι.
Όσιος Λαυρέντιος
Ο Όσιος Λαυρέντιος έζησε κατά τον 14ο αιώνα μ.Χ. Εκάρη μοναχός στη Μονή της Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους. Επειδή όμως στο Άγιον Όρος, και κυρίως στη Λαύρα, επικράτησε η αίρεση των Βαρλαάμ και Ακινδύνου, αναχώρησε από εκεί και έφθασε στην περιοχή του Βόλου, στο χωριό Άγιος Λαυρέντιος, όπου άρχισε να κτίζει μοναστήρι. Τότε βασίλευε ο ευσεβής αυτοκράτορας Αλέξιος Κομνηνός, ο οποίος απέστειλε στον Όσιο χρυσόβουλλο καθώς και τον απαιτούμενο χρυσό και τα ιερά σκεύη για την οικοδομή του ναού. Ο ναός αποπερατώθηκε το 1378 μ.Χ. Στην συνέχεια ο Όσιος ίδρυσε σκήτη επ' ονόματι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και του Προφήτη Ηλία, η οποία γρήγορα απέκτησε μεγάλη φήμη και έγινε πόλος έλξεως πολλών νέων και μορφωμένων μοναχών.
Ο Όσιος Λαυρέντιος διήλθε το βίο του με νηστεία και προσευχή και κοιμήθηκε με ειρήνη σε βαθύ γήρας.
Άγιος Σίμων ο Απόστολος, ο Ζηλωτής
Ο Απόστολος Σίμων ήταν ένας από τους δώδεκα Μαθητές του Κυρίου και ήταν αδελφός του Ιούδα του Λεββαίου.
Ο
Άγιος Απόστολος Σίμων ονομάσθηκε ζηλωτής, λόγω της θέρμης και του ζήλου
με τον οποίο κήρυττε το λόγο του Ευαγγελίου. Καταγόταν από την Κανά της
Γαλιλαίας και είναι γνωστός ως Σίμων ο Κανανίτης (ή Ναθαναήλ ή
Βαρθολομαίος - υιός του Θολομαίου). Μετά την ανάληψη του Χριστού και τη
χάρη της Πεντηκοστής, ο Σίμων επιδόθηκε σε ένα ευρύ ιεραποστολικό έργο.
Δίδαξε το Ευαγγέλιο στην Περσία, όπου αφού γκρέμισε το μύθο της
πολυθεΐας, φανέρωσε σε πλήθος κόσμου το φως της Ευαγγελικής αλήθειας.
Στη συνέχεια μετέβη στην Αφρική, όπου κήρυξε το ζωογόνο Λόγο του
αληθινού Θεού και Σωτήρος, από την Αίγυπτο έως τη Μαυριτανία. Ο
τελευταίος τόπος της θαυμαστής ιεραποστολικής του δράσης ήταν η
Βρετανία. Εκεί αφού δίδαξε στο λαό τη χριστιανική πίστη, συνελήφθη από
τους ειδωλολάτρες βασανίστηκε και υπέστη σταυρικό θάνατο.
Άγιος Σίμων Επίσκοπος Βλαδιμίρ και Σουζδαλίας
Ο Άγιος Σίμων, Επίσκοπος Βλαδιμίρ και Σουζδαλίας, ήταν ο συγγραφέας του
βιβλίου «Πατερικόν των Σπηλαίων του Κιέβου» και έγινε μοναχός στη μονή
των Σπηλαίων κατά το δεύτερο ήμισυ του 12ου αιώνα μ.Χ.
Το 1206
μ.Χ. ανεδείχθη ηγούμενος της μονής Γεννήσεως της Θεοτόκου Βλαδιμίρ και
το 1214 μ.Χ., με επιθυμία του πρίγκιπα Γεωργίου Βσεβολοντόβιτς
(κοιμήθηκε το 1238 μ.Χ.), έγινε ο πρώτος Επίσκοπος Βλαδιμίρ και
Σουζδαλίας. Στο αρχιερατικό του κατάλυμα αγωνιζόταν πνευματικά, όπως και
στο μοναστήρι. Κάποτε μάλιστα, την ώρα που προσευχόταν, αξιώθηκε να δει
σε όραμα την Υπεραγία Θεοτόκο, η οποία συνοδευόταν από πλήθος
ακτινοβόλων Αγίων, ενώ στα δεξιά και στ' αριστερά της στέκονταν οι Όσιοι
Αντώνιος και Θεοδόσιος.
Ο Άγιος Σίμων, την παραμονή της
κοιμήσεώς του, το 1226 μ.Χ., έλαβε το μέγα αγγελικό σχήμα. Αρχικά
ενταφιάσθηκε στην πόλη του Βλαδιμίρ, αλλά αργότερα, σύμφωνα με την
τελευταία επιθυμία του, το τίμιο λείψανό του μεταφέρθηκε στη Λαύρα των
Σπηλαίων του Κιέβου.
πηγή
