Ο χωρικός ρώτησε τους νεαρούς:
- Πού πάτε παιδιά;
Εκείνοι απάντησαν:
- Στο καφενείο.
Τότε ο χωρικός (που ήταν πολύ αυστηρός) τους είπε:
- Δεν ντρέπεστε, Κυριακή πρωί σήμερα, αντί να βρίσκεστε στην Εκκλησία, πηγαίνετε στο καφενείο; Χριστιανοί είστε σεις;
Και τους εξαπέλυσε ένα υπαίθριο ζηλωτικό κήρυγμα. Οι νεαροί του μίλησαν υβριστικά και συνέχισαν το δρόμο τους. Ο Γέροντας σιωπούσε. Ο χωρικός, γεμάτος έξαψη και αυταρέσκεια, είπε στο Γέροντα:
- Καλά τα είπα στα παλιόπαιδα;
Κοι ο Όσιος Πορφύριος του είπε:
- Δεν τα είπες καλά...
Ο χωρικός, που περίμενε συγχαρητήρια, πικράθηκε από την απάντηση του Οσίου. Έφτασαν στην Εκκλησία. Ο Όσιος Πορφύριος μπήκε στο Ιερό και ο χωρικός έπιασε ένα στασίδι.
Δεν πέρασε μισή ώρα και να 'σου, όλοι οι νεαροί της παρέας να μπαίνουν στην Εκκλησία! Ο χωρικός έτριβε τα χέρια του από ικανοποίηση. Μόλις τέλειωσε η Θεία Λειτουργία και βγήκε ο Όσιος Πορφύριος από το Ιερό, ο χωρικός έσπευσε να τον συναντήσει και του έδειξε τα παιδιά λέγοντας τον:
- Είδες που μου είπες ότι δεν τους τα είπα καλά; Σκέφτηκαν τα λόγια μου και ήρθαν στην Εκκλησία.
Και ο Όσιος Πορφύριος χαμογελώντας του εξήγησε, ότι ήρθαν, επειδή προσευχόταν σιωπηλά γι' αυτά και όχι διότι επηρεάστηκαν από τον τρόπο του...
Πράγματι η προσευχή επηρεάζει και αλλάζει τους άλλους ανθρώπους και όχι τα λόγια μας... Γι' αυτό να μην μιλάμε στους άλλους για τον Θεό, αλλά να μιλάμε στον Θεό για τους άλλους...
https://proskynitis.blogspot.com/2018/12/blog-post.html
