Ο πρωτοπρεσβύτερος Πέτρος Χιρς, κληρικός σήμερα της Ιεράς Μητροπόλεως Ιερισσού, Αγίου Ορους και Αρδαμερίου, γεννήθηκε στις ΗΠΑ, ως ένα από τα τρία παιδιά της οικογένειας ενός αγγλικανού ιερέως.
Μέσα από μία πορεία αναζήτησης της αλήθειας, γνώρισε την Ορθοδοξία στην Αμερική και στη συνέχεια βαπτίστηκε στο Αγιον Ορος.
Μετά τις
σπουδές του στο πανεπιστήμιο του Wisconsin και στο πανεπιστήμιο της
Καλιφόρνιας - Berkeley, θα φοιτήσει στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο
Θεσσαλονίκης, στη Θεολογική Σχολή, όπου θα εκπονήσει το διδακτορικό του
με τίτλο: «Το Βάπτισμα των Χριστιανών κατά το Unitatis Redintegratio της
Β´ Βατικανής Συνόδου: Δογματική Διερεύνηση από Ορθόδοξη Αποψη»1.
Ο πολύτεκνος π. Πέτρος μίλησε στην εφημερίδα «ορθόδοξη Αλήθεια» για την πορεία του στην Ορθοδοξία.
Γεννήθηκε το
1971 στο Ντάλας του Τέξας. Μεγάλωσε σε μία παραδοσιακή αγγλικανική
οικογένεια -με πατέρα ιερέα και δύο αδέλφια- όπου κυριαρχούσαν η
ευσέβεια, η ηθική ζωή και η πίστη.
«Στο σπίτι
μας υπήρχε η καλή ανησυχία και η αγάπη για την αλήθεια. Οι γονείς μάς
έδιναν την άνεση να συζητήσουμε για όλα τα θέματα, τα πολιτικά, τα
θρησκευτικά, τα κοινωνικά». Απουσίαζε όμως κάθε αγιοπνευματική εμπειρία,
την οποία θα γνωρίσει αρκετά χρόνια αργότερα, όταν έρθει σε επαφή με
την Ορθόδοξη Εκκλησία.
Ο π. Πέτρος, μεγαλώνοντας, αμφισβήτησε την προτεσταντική και τη ρωμαιοκαθολική εμπειρία περί του Θεού.
Ενώ ήταν
φοιτητής στο πανεπιστήμιο του Wisconsin και σπούδαζε Ιστορία, γνώρισε
μία ομάδα ρωμαιοκαθολικών και προτεσταντών φοιτητών, που ήταν ακτιβιστές
και είχαν ως στόχο να σώζουν τα αγέννητα παιδιά και τις μητέρες τους
από τις εκτρώσεις.
«Η συμβατική ζωή που ζούσα έως τότε για μένα τελείωσε. Αποφάσισα να συμμετέχω ενεργά σ' αυτήν την ομάδα» τόνισε χαρακτηριστικά.
Ο ίδιος
διηγείται τα συγκλονιστικά γεγονότα που ακολούθησαν και στιγμάτισαν τη
ζωή του: «Εκείνη ακριβώς την εποχή τηλεφώνησαν οι γονείς μου και είπαν
ότι αποφάσισαν να γίνουν ορθόδοξοι. Μαζί μ' αυτούς έγινε ορθόδοξη
ολόκληρη η Ενορία του Τιμίου Σταυρού στην Καλιφόρνια! Η πρώτη μου
αντίδραση ήταν να ρωτήσω "και τι είναι Ορθοδοξία; "Είναι άλλος κόσμος!"
ήταν η χαρακτηριστική απάντηση της μητέρας μου!»
Εδώ αξίζει να
σημειωθεί ότι οι γονείς του π. Πέτρου ήταν «παραδοσιακοί» αγγλικανοί,
που διαφώνησαν με καινοτομίες της αγγλικανικής εκκλησίας, όπως π.χ. τη
χειροτονία γυναικών.
«Οι γονείς
μου», τονίζει ο π. Πέτρος, «το 1992 γνώρισαν έναν προτεστάντη ιερέα, ο
οποίος πριν από λίγα χρόνια είχε γίνει ορθόδοξος, μαζί με 2.000 άτομα,
στο Πατριαρχείο Αντιοχείας.
Μαθαίνοντας
απ' αυτόν περισσότερα για την Ορθοδοξία, αποφάσισαν να γίνουν ορθόδοξοι.
Μάλιστα, μετά το 1990, δεκάδες ενορίες προτεσταντικές μετεστράφησαν
στην ορθόδοξη πίστη».
Ο π. Πέτρος,
αναζητώντας την αλήθεια, είχε ήδη φύγει από την αγγλικανική κοινωνία,
πήγαινε στις ακολουθίες των ρωμαιοκαθολικών και σκεφτόταν σοβαρά να
ενταχθεί σε αυτούς.
Κάποιο απόγευμα επισκέφθηκε μια μικρή ελληνική ενορία στο Μάντισον του Wisconsin, την ώρα του εσπερινού.
«Μόλις
εισήλθα στην εκκλησία, ένιωσα σαν να ήμουν σε άλλον κόσμο. Ηταν τελείως
διαφορετική εμπειρία από αυτές που είχα ως αγγλικανός και κατηχούμενος
ρωμαιοκαθολικός. Κι όταν έφυγα πάλι και έκλεισα την πόρτα του ναού,
ένιωσα ότι γύρισα ξανά στον παλιό γνωστό κόσμο... Με τη μελέτη συν τω
χρόνω η διάνοια ακολούθησε την καρδιά και έγινε δεκτό ότι η Ορθοδοξία
είναι η μία Εκκλησία του Χριστού».
Η πρώτη επίσκεψη στην Ελλάδα και η απόφασή του να ζήσει εδώ για πάντα
Ηταν το 1992,
όταν γνώρισε την αληθινή πίστη. Δεν έλειψαν βέβαια οι αντιδράσεις των
ρωμαιοκαθολικών φίλων του, οι οποίοι πίστευαν ότι θα ασπαζόταν το δόγμα
τους.
«Αλλά ο άνθρωπος, όταν έχει εμπειρία της Χάριτος, ό,τι και να πουν οι άλλοι δεν έχει σημασία!» υπογραμμίζει.
Στο ερώτημα
πώς πρέπει να αντιμετωπίζουμε τους ετεροδόξους, ο π. Πέτρος είναι
ξεκάθαρος: «Το θέμα δεν είναι να ανοίξουμε μία συζήτηση μαζί τους, για
να τους πείσουμε. Αλλωστε το λέει το Ευαγγέλιο: "Ελα να δεις τον
Μεσσία"... Επίσης, δεν πρέπει να πέσουμε στον πειρασμό "να κατεβάσουμε"
την Ορθοδοξία και την Εκκλησία στο κοινωνικό επίπεδο. Το ζήτημα είναι η
σωτηρία. Αυτό περιμένουν. Αυτήν την εμπειρία προσφέρει η Εκκλησία και
αυτό είναι το πιο βασικό απ' όλα».
Επειτα από προσευχή, ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα για να επισκεφθεί το Αγιον Ορος.
Βαπτίστηκε εκεί - και συγκεκριμένα στην Ιερά Μονή του Αγίου Παύλου.
Κάνοντας
υπακοή στον γέροντά του, που τον προέτρεψε να γίνει κληρικός, επέστρεψε
στον κόσμο, γράφτηκε στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ και παντρεύτηκε.
Σήμερα έχει πέντε παιδιά και είναι εφημέριος του Ιερού Ναού του Προφήτη Ηλία, στα Πετροκέρασα νομού Θεσσαλονίκης.
«Αυτό που λείπει περισσότερο απ' όλα στην εποχή μας είναι η προφητική φωνή της Εκκλησίας του Χριστού. Η
φωνή της Αληθείας σώζει. Δεν είναι μόνο η προσφορά φαγητού και η
κοινωνική δράση, ούτε οι ηθικολογίες, αλλά είναι ανάγκη να
συνειδητοποιήσει ο άνθρωπος ότι η σωτηρία βρίσκεται στην Εκκλησία»
απαντά, κλείνοντας, στο ερώτημα ποιος είναι ο ρόλος του κληρικού στην
εποχή μας.
πηγή
πηγή