Αυτή απετράπη από τους συμβούλους του μεγάλου βεζίρη πιρί πασά.
Φαίνεται ότι κατά τους χρόνους εκείνους πιστεύονταν ότι γίνονταν μυστικώς κατά παραχώρηση Θεού, κατ΄ έτος, η Θεία Λειτουργία της Αναστάσεως.
«Τούτω τω έτει (1522), έδειξεν ο Θεός σημείον τοιόνδε εν τη Κωνσταντίνου πόλει, τη μεγάλη Κυριακή του Πάσχα.
Το μεσονύκτιον ηγέρθησαν οι Τερβησάδες, και υπήγαν εις την Αγίαν Σοφίαν, να σαλαβατίσουν κατά το αυτών έθος.
Και ελθόντες εις τα προαύλια του ναού ήκουσαν ψαλμωδίαν. Και είδον και φως μέγα εν τω ναώ, και πλησιάσαντες εύρον τας πύλας ανεωγμένας και φωνάς ψαλμωδίας, το Χριστός Ανέστη.
Και ακούσαντες σπουδαίως έδωσαν γνώσιν του αφεντός, όστις ήλθεν σωματικώς, και άκουσεν και είδεν εν οφθαλμοίς, κελεύσας ίνα αναβούν εις τα ανηχούμενα να σκοπεύσουν μήποτέ εστιν εξ ανθρώπων η τοιαύτη ενέργεια.
Και ευθύς εξέλιπεν και το φως και η ψαλμωδία.
Και πάλιν όρμησεν, ίνα κόψει τους χριστιανούς, ειμή πάλιν ο Πυρπασιάς απέκοψεν αυτού την ορμήν».
ΟΙ ΘΡΥΛΟΙ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ, ΑΦΙΕΡΩΜΑ Α΄
ΠΗΓΗ: ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ - ΠΟΛΙΤΗ Γ.Ν., ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΣ ΚΑΙ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ, ΑΘΗΝΑΙ 1918, σσ. 11-12.
πηγή
