Την επερχόμενη παγκόσμια ύφεση λόγων της πανδημίας κανείς δεν την αμφισβητεί. Υπάρχουν αποκλίνοντα σενάρια για το μέγεθός της, χωρίς κανείς να διαφωνεί ότι θα είναι μεγάλη, τα οποία εξαρτώνται από τις εκτιμήσεις για τρεις κυρίως παράγοντες:
Το χρονικό διάστημα που θα διαρκέσει η μάστιγα και αν θα επανέλθει το φθινόπωρο, οπότε θα ξαναρχίσουν οι καραντίνες. Αυτό σχετίζεται με το πότε θα καταστεί δυνατή η προσπάθεια για επαναφορά της οικονομίας στην κανονικότητα, πότε θα ξαναρχίσει να λειτουργεί η αγορά. Είναι διαφορετικό να ξεκινήσει πλήρως η οικονομική και εμπορική λειτουργία τον Ιούνιο και αλλιώς να παραταθεί η παύση μέχρι τον Αύγουστο ή να ξεκινήσει τον Ιούλιο και να διακοπεί ξανά τον Οκτώβριο λόγω επανάκαμψης του ιού.
Το εύρος της καταστροφής που θα αφήσει κυρίως στις μεγάλες οικονομίες οι οποίες δίνουν και το πλανητικό στίγμα των ρυθμών ανάπτυξης ή του βάθους της πτώσης.
Το πότε η ιατρική κοινότητα και οι φαρμακευτικές εταιρείες θα διαμορφώσουν οπλοστάσιο για την αντιμετώπιση του ιού: Θεραπείες, εμβόλιο, αντιϊκά. Αυτό θα δώσει ασφάλεια και βάθος στην επανέναρξη της οικονομικής δραστηριότητας, δίχως τον φόβο νέας απότομης παύσης.
Τα λέω αυτά για να έχουμε σε πολύ αδρές γραμμές το γενικό πλαίσιο στο οποίο θα εξελιχθούν οι εκδοχές. Από εκεί και πέρα, ούτως ή άλλως, ανεξαρτήτως του τι θα γίνει εφεξής, έχει ήδη καταγραφεί μία κολοσσιαίων διαστάσεων οικονομική βλάβη η οποία δεν έχει προηγούμενο μεταπολεμικά. Είναι προφανές ότι παρότι όλες οι χώρες θα υποστούν βαριές οικονομικές επιπτώσεις, δεν θα υποστούν όλες τις ίδιες. Ούτε θα έχουν όλες τις ίδιες δυνατότητες ανάκαμψης.
Για παράδειγμα ο Γάλλος υπουργός Οικονομίας Μπρούνο Λεμέρ δήλωσε ότι η Γαλλία θα καταγράψει τη μεγαλύτερη ύφεση από τον Β’ΠΠ: «Ο χειρότερος ρυθμός ανάπτυξης που καταγράφηκε από τη Γαλλία από το 1945 ήταν το 2009 μετά τη μεγάλη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008: -2,2%. Θα είμαστε πιθανόν πολύ πέραν του -2,2%. Αυτό καταδεικνύει το μέγεθος του οικονομικού σοκ που αντιμετωπίζουμε».
Είναι μάλλον προφανές ότι ο Λεμέρ προσπαθεί να πασάρει με «διακριτικό» τρόπο αυτό που έρχεται διότι η διατύπωση «πιθανόν πολύ πέραν του -2,2%» παραπέμπει σε ύφεση ας πούμε 4%-5%. Αν η Γαλλία βγει από αυτό με ύφεση 4%-5%, οι Γάλλοι θα πρέπει να ανοίγουν σαμπάνιες στους δρόμους.
Ο ΟΟΣΑ (Οικονομικός Οργανισμός για τη Συνεργασία και στην Ανάπτυξη) δημοσιοποίησε τις εκτιμήσεις του για τις βραχυπρόθεσμες απώλειες στο ΑΕΠ που θα έχουν διάφορες οικονομίες υπολογίζοντας μείωση της δραστηριότητας από 50% ως 100% σε διαφόρους τομείς και αναλόγως της έκθεσης που έχει η κάθε χώρα σε καθέναν από αυτούς.
Για τη Γαλλία προβλέπει απώλεια ΑΕΠ περίπου 26%. Για τη Γερμανία 29%, για την Ιταλία και τη Βρετανία κατά προσέγγιση 27%, για την Κίνα 19%, για τις ΗΠΑ 25%. Το τι σημαίνει για τον πλανήτη να χάσουν ξαφνικά οι ΗΠΑ το 1/4 του ΑΕΠ τους, η Κίνα το 1/5 και οικονομίες των G7 μεταξύ 1/4 και 1/3, δεν χρειάζεται να είναι κάποιος οικονομολόγος για να το καταλάβει. Για να το πούμε με απλά λόγια μπορεί να είναι η μεγαλύτερη γνωστή οικονομική κρίση.
Από τις 46 χώρες της λίστας, αυτή με τη μεγαλύτερη απώλεια στο ΑΕΠ θα είναι, όπως ίσως ήδη καταλάβατε, η Ελλάδα με εκτιμώμενη μείωση 35%… Για να έχουμε μία τάξη μεγέθους τι ακριβώς σημαίνει αυτό, κατά την πολυετή οδυνηρή περιπέτεια των Μνημονίων η Ελλάδα έχασε σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία περισσότερο από 25% του ΑΕΠ της, στην πραγματικότητα όμως κοντά στο 30%, με αποτέλεσμα την τραγωδία που βιώσαμε και συνεχίζει να βιώνει ένα πολύ μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας. Βύθιση του βιοτικού επιπέδου, απώλεια περιουσιών, εκατομμύρια Έλληνες κάτω από το όριο της φτώχειας, κατασχέσεις ακινήτων, ρεκόρ ανεργίας στην Ευρώπη, φυγή εκατοντάδων χιλιάδων νέων στο εξωτερικό, υποθήκευση δημόσιας περιουσίας και άλλα ων ουκ έστι αριθμός.
Αν επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις του ΟΟΣΑ έστω και κατά το ήμισυ και υπάρξει τέτοια πτώση του ΑΕΠ σχεδόν ακαριαία, δηλαδή αυτό που υπέστη η Ελλάδα σε διάστημα ετών Μνημονίων το υποστεί μέσα έναν χρόνο, δεν νομίζω ότι υπάρχουν λόγια να περιγράψει κανείς τις συνέπειες. Αθροιστική απώλεια πάνω από 50% του ΑΕΠ (Μνημόνια και κορωνοϊός) δεν συμβαίνει ούτε με δύο Παγκοσμίους Πολέμους μαζί.
Προφανώς αυτό είναι κάτι το οποίο υπερβαίνει τις δυνατότητες αντίδρασης οποιασδήποτε κυβέρνησης και για το οποίο δεν ευθύνεται η σημερινή η οποία έχει δείξει μεγάλες δυνατότητες διαχείρισης. Ευθύνες υπάρχουν για τα όσα προηγήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια και για το ότι η χώρα βρέθηκε σε αυτή την κατάσταση – χρεοκοπημένη, χρεωμένη, όμηρος δανειστών, με δεκάδες χιλιάδες λαθρομετανάστες στο εσωτερικό της, χωρίς δημόσια περιουσία, με τα ακίνητα των Ελλήνων να έχουν αλλάξει χέρια, χωρίς παραγωγικό μοντέλο, με αφημένες τις Ένοπλές Δυνάμεις, με κολοβωμένη εθνική κυριαρχία, με όλα αυτά που έφεραν τη χώρα μέχρι εδώ. Δεν είναι τυχαίο ότι μεταξύ 46 χωρών η Ελλάδα φέρεται ως αυτή με τις μεγαλύτερες δυνητικές απώλειες. Αυτός είναι ένας λογαριασμός ο οποίος κάποια στιγμή θα ζητηθεί, ενδεχομένως με αφορμή αυτά που θα συμβούν. Εντωμεταξύ, προσδεθείτε.
ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΑΛΑΡΡΥΤΗΣ
ΠΗΓΗ
https://thesecretrealtruth.blogspot.com
