(ἀπόσπασμα ἀπό τόν Λόγο γιά τά Πνεύματα)
«Μόνο ὅποιος τηρεῖ ὅλες ἀνεξαίρετα τίς ἐντολές μπορεῖ νά νικήσει τόν ἐχθρό. Τίς ὧρες τῶν σατανικῶν ἐπιθέσεων ἀναδεικνύονται καί ἀποδεικνύονται οἱ ἀνδρεῖοι στρατιῶτες τοῦ Χριστοῦ, πού, νικώντας, μεταβαίνουν ἀπό τόν αἰώνιο θάνατο στήν ἀνάσταση καί τήν αἰώνια ζωή τῆς ψυχῆς. Τήν πανοπλία τοῦ Θεοῦ τή φοροῦν οἱ ἅγιοί Του. Ὁ κανόνας τῆς ζωῆς τῶν ἁγίων εἶναι τό Εὐαγγέλιο. Ὁ λόγος τους ―ὁ λόγος καί τῶν χειλιῶν καί τοῦ νοῦ καί τῆς καρδιᾶς τους― εἶναι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, εἶναι τό ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Μ᾿ αὐτή τήν πνευματική μάχαιρα συντρίβουν τά περιστρεφόμενα πύρινα ξίφη τῶν ἐχθρῶν ―τούς δαιμονικούς λογισμούς καί τίς δαιμονικές φαντασίες―, κι ἔτσι αὐτά δέν μποροῦν νά διαπεράσουν τίς ψυχές τους. Μέ συνεχή ἐγρήγορση καί νήψη ἐπιτηροῦν τόν νοῦ καί τήν καρδιά τους ὅλοι οἱ ἀληθινοί δοῦλοι τοῦ Θεοῦ. Φωτισμένοι ἀπό τή θεία χάρη, ἀντιλαμβάνονται ἤδη ἀπό μακριά τούς νοητούς κλέφτες καί φονιάδες, ὅταν αὐτοί τούς πλησιάζουν, καί βλέπουν μέσα τους σάν σέ καθρέφτη τά μαῦρα πρόσωπα τῶν νοητῶν αἰθιόπων. Διακόπτοντας ἀπό τούτη τή ζωή κάθε κοινωνία μέ τούς δαίμονες, στεροῦν ἀπ᾿ αὐτούς κάθε δικαίωμα ἤ ἐξουσία πάνω στίς ψυχές τους. Ἔτσι, ὅταν χωρίζονται ἀπό τά σώματά τους, περνοῦν ἀνεμπόδιστα τίς ἐξουσίες τοῦ ἀέρα, τίς νικημένες ἤδη ἀπό τήν ἀρετή τους».
«Μόνο ὅποιος τηρεῖ ὅλες ἀνεξαίρετα τίς ἐντολές μπορεῖ νά νικήσει τόν ἐχθρό. Τίς ὧρες τῶν σατανικῶν ἐπιθέσεων ἀναδεικνύονται καί ἀποδεικνύονται οἱ ἀνδρεῖοι στρατιῶτες τοῦ Χριστοῦ, πού, νικώντας, μεταβαίνουν ἀπό τόν αἰώνιο θάνατο στήν ἀνάσταση καί τήν αἰώνια ζωή τῆς ψυχῆς. Τήν πανοπλία τοῦ Θεοῦ τή φοροῦν οἱ ἅγιοί Του. Ὁ κανόνας τῆς ζωῆς τῶν ἁγίων εἶναι τό Εὐαγγέλιο. Ὁ λόγος τους ―ὁ λόγος καί τῶν χειλιῶν καί τοῦ νοῦ καί τῆς καρδιᾶς τους― εἶναι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, εἶναι τό ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Μ᾿ αὐτή τήν πνευματική μάχαιρα συντρίβουν τά περιστρεφόμενα πύρινα ξίφη τῶν ἐχθρῶν ―τούς δαιμονικούς λογισμούς καί τίς δαιμονικές φαντασίες―, κι ἔτσι αὐτά δέν μποροῦν νά διαπεράσουν τίς ψυχές τους. Μέ συνεχή ἐγρήγορση καί νήψη ἐπιτηροῦν τόν νοῦ καί τήν καρδιά τους ὅλοι οἱ ἀληθινοί δοῦλοι τοῦ Θεοῦ. Φωτισμένοι ἀπό τή θεία χάρη, ἀντιλαμβάνονται ἤδη ἀπό μακριά τούς νοητούς κλέφτες καί φονιάδες, ὅταν αὐτοί τούς πλησιάζουν, καί βλέπουν μέσα τους σάν σέ καθρέφτη τά μαῦρα πρόσωπα τῶν νοητῶν αἰθιόπων. Διακόπτοντας ἀπό τούτη τή ζωή κάθε κοινωνία μέ τούς δαίμονες, στεροῦν ἀπ᾿ αὐτούς κάθε δικαίωμα ἤ ἐξουσία πάνω στίς ψυχές τους. Ἔτσι, ὅταν χωρίζονται ἀπό τά σώματά τους, περνοῦν ἀνεμπόδιστα τίς ἐξουσίες τοῦ ἀέρα, τίς νικημένες ἤδη ἀπό τήν ἀρετή τους».