Πάντως, οφείλουμε να επισημάνουμε πως και στο ζήτημα της ανάγνωσης και εξέτασης των σημείων των καιρών απαιτείται προσοχή. Μια πολύ ενδιαφέρουσα θέση, που συναντήσαμε στα πλαίσια της εξέτασης της σύγχρονης βιβλιογραφίας, εκφράζει ο π. Seraphim Rose.
Όπως πολύ ορθά παρατηρεί ο αμερικανός Θεολόγος, δεν θα πρέπει να υπερβάλουμε, να προσπαθούμε να υπολογίσουμε ημερομηνίες, να προβλέπουμε με λεπτομέρειες τί, ακριβώς, πρόκειται να συμβεί, να βιαζόμαστε να ταυτίζουμε γεγονότα της επικαιρότητας με χωρία της Αποκάλυψης κ.τ.λ.. Ως παράδειγμα αναφέρει το The great late planet Earth του Hal Lindsay, για το οποίο προβλέπει – το 1981 – πως μετά από κάποια χρόνια θα είναι ξεπερασμένο και θα πρέπει να γραφεί ένα καινούργιο βιβλίο με αναφορές στις νέες πολιτικές ή στρατιωτικές εξελίξεις που θα έχουν συμβεί. Και, πράγματι, ο Hal Lindsay, το 1982 εξέδωσε το The 1980s: Countdown to Armageddon, στο οποίο αναθεωρεί κάποια σημεία παλαιότερων προβλέψεών του, ενώ στις επανεκδόσεις του The great late planet earth – το βιβλίο πωλείται ακόμη και σήμερα – αλλά και άλλων σχετικών βιβλίων του έχει αλλάξει διάφορα σημεία στα οποία διαψεύσθηκε. Η Ορθόδοξη προσέγγιση στο ζήτημα της εξέτασης των σημείων των καιρών θα πρέπει να είναι ευρύτερη, υψηλότερη και να μην υπεισέρχεται σε λεπτομέρειες.
Ο Γέρων Παΐσιος παρότρυνε και αυτός τους ανθρώπους να μην εκφράζουν βιαστικά και απρόσεκτα κρίσεις πάνω σε εσχατολογικά θέματα. Και επεσήμαινε πως η βιασύνη μπορεί να οδηγήσει σε εσφαλμένες κρίσεις που με την σειρά τους θα προκαλέσουν αμφισβήτηση σύνολης της εκκλησιαστικής εσχατολογίας και της αλήθειας της Εκκλησίας. Έλεγε χαρακτηριστικά: «Ποτέ να μη βιάζεστε. Γιατί, αν πείτε ότι είναι αυτός – ο Προφήτης Ηλίας – και δεν είναι, τότε οι άλλοι θα μας κατηγορούν και θα λένε ότι όλα αυτά είναι ψέματα. Όταν σε μια γλάστρα βλέπετε να πρασινίζει κάτι, να μην λέτε, εκ των προτέρων, τί μπορεί να είναι, π.χ. βασιλικός ή τσουκνίδα. Κάντε λίγη υπομονή και σε λίγο, αφού μεγαλώσει το φυτό, ο καθένας θα μπορεί να εξακριβώσει και μόνος του τί είναι».
Πάντως, απαιτείται εγρήγορση και εξέταση των σημείων των καιρών. O π. Seraphim Rose γράφει χαρακτηριστικά: «Εξέταζα περιστατικά που συμβαίνουν ως σημεία του τέλους, και ποιά θα έπρεπε να είναι η Χριστιανική μας στάση κοντά στο τέλος. Δεν θα έπρεπε να μετράμε τα χρόνια ή να υπολογίζουμε ποιός είναι ο βασιλιάς του Νότου, ο βασιλιάς του Βορρά κ.ο.κ. αλλά να πηγαίνουμε πιο βαθιά…
Πάντως, οι καιροί μας βρίθουν τόσο πολύ από αυτά που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε “ αποκαλυπτικά γεγονότα ”, που θα έπρεπε να είμαστε καλά πληροφορημένοι γι’ αυτά. Ο Κύριος μας λέει ότι, παρ’ ότι δεν γνωρίζουμε τη μέρα και την ώρα, πρέπει να πάρουμε παράδειγμα από τη συκιά, που, όταν πρασινίζουν τα φύλλα της, ξέρουμε ότι το καλοκαίρι είναι κοντά. Παρομοίως, όταν όλα αυτά τα φαινόμενα αρχίζουν να συμβαίνουν – όταν υπάρξει η δυνατότητα να δημιουργηθεί μια παγκόσμια κυβέρνηση, όταν το ευαγγέλιο κηρυχθεί σε όλα τα έθνη, όταν δημιουργούνται τόσα πολλά πνευματικά ρεύματα, τα οποία είναι τόσο οφθαλμοφανώς απατηλά, – υπάρχουν καθαρά σημεία ότι κάτι βαρυσήμαντο πρόκειται να συμβεί, καί είναι πολύ πιθανώς συνδεδεμένα με το τέλος του κόσμου».
Ο Αγιορείτης Γέρων Παΐσιος, ακολουθώντας τους παλαιούς Πατέρες της Εκκλησίας, παρότρυνε τους Χριστιανούς να μελετούν τα σημεία των καιρών. Στο έργο του Σημεία των καιρών, έγραφε: «Απορώ! Δεν τους προβληματίζουν όλα αυτά τα γεγονότα;… Κι ενώ τα σημεία φαίνονται ξεκάθαρα·… Δυστυχώς το ράδιο μόνο παρακολουθούμε τί καιρό θα έχουμε. Τί θα μας πει ο Χριστός; “ Ὑποκριταί, τὸ μὲν πρόσωπον τοῦ οὐρανοῦ γινώσκετε διακρίνειν, τὰ δὲ σημεῖα τῶν καιρῶν οὐ δύνασθε γνῶναι; ”».
Ο Γέρων Παΐσιος τόνιζε και τις ευεργετικές συνέπειες που μπορεί να έχει η εξέταση των σημείων της συντελείας στην πνευματική ζωή των ανθρώπων. Φρονούσε πως η μελέτη των σημείων των καιρών οδηγεί και στη συνειδητοποίηση του πρόσκαιρου της παρούσης ζωής και τη στροφή της ανθρώπινης ψυχής προς τον ουρανό. Πίστευε στην πνευματική αξιοποίηση της περί εσχάτων διδασκαλίας της Εκκλησίας και της εξέτασης των σημείων της συντελείας. Και θεωρούσε την αδιαφορία για τα εσχατολογικά θέματα δείγμα πνευματικής χαλαρότητας, υλιστικού φρονήματος και προσκόλλησης στα εγκόσμια. Με το χαρακτηριστικό του ύφος έλεγε: «Και βλέπω αδιαφορία προπαντός. Να μη μάθουν οι άνθρωποι (πως) θα γίνη η Δευτέρα παρουσία, γιατί στενοχωρούνται, δεν μπορούν να γλεντήσουν, κατάλαβες τί γίνεται;Εδώ είναι… Παλαιά, να πούμε, άκουγαν θα περάση ένας κομήτης. Ένα και ένα οι άνθρωποι συγκλονίζονταν. Σου λέγει, γιά να δούμε, μπορεί να πεθάνουμε, να ετοιμαστούμε, να εξομολογηθούμε, να κάνουμε και μια καλωσύνη… Άρχιζαν εκεί πέρα, ετοιμάζονταν… ή θα γίνη πόλεμος, ετοιμάζονταν… Τώρα να μην ακούσουν Δευτέρα Παρουσία, να μην ακούσουν ότι θα έρθει καμιά φορά ο Αντίχριστος. Λοιπόν, για να το γλεντάν, κατάλαβες τί γίνεται; Γιατί δεν μπορούν, τους χαλάει αυτό… Δεν τα αξιοποιούν οι άνθρωποι για τη σωτηρία τους βλέπεις…».
http://agiotokos-kappadokia.gr
https://simeiakairwn.wordpress.com
