ενώ απευθύνει βαριές κατηγορίες εναντίον του Πατριάρχη Βαρθολομαίου για παπισμό και όχι μόνο αλλά και εναντίον των ΗΠΑ για κατασκοπεία.
Ας δούμε τι λέει αναλυτικά:
Η Πανορθόδοξη Σύνοδος είχε σχεδιαστεί να ξεκινήσει στις 19 Ιουνίου στην Κρήτη. Η ιδέα ενός νέου Συμβουλίου που θα μπορούσε να επιλύσει τα νέα προβλήματα και αντιθέσεις μεταξύ των ορθόδοξων αρμοδιοτήτων συζητείται για 100 χρόνια.
Μέχρι τώρα έχουν υπάρξει πολλές και σοβαρές αντιθέσεις. Η κύρια αντίθεση είναι η προσπάθεια να εγκαθιδρυθεί «οικουμενιστική ατζέντα» ως μακροπρόθεσμη προτεραιότητα της Εκκλησίας.
Αυτή είναι η θέληση του Πατριάρχη Κων/πολης, να μεταμορφώσει την εξουσία του σε «Ορθόδοξο Παπισμό».
Πρώτον, αδικαιολόγητοι ισχυρισμοί του Πατριάρχη Κων/πολης για πρωτοκαθεδρία στον Ορθόδοξο κόσμο από τη στιγμή που ελέγχει μόνο ένα μικρό τέταρτο του Φαναρίου στην Κων/πολη και ένα μικρό αριθμό ενοριών στο εξωτερικό.
Ο Πατριάρχης σιώπησε στην μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί. Δεν υπερασπίστηκε και δεν τόλμησε καν να υπερασπιστεί το ιερό μέρος του Χριστιανισμού, τότε πως θα προσποιηθεί ότι θα ενώσει τον Ορθόδοξο Κόσμο;
Δεύτερον, η άρνηση του Συμβουλίου να επιλύσει ζητήματα που χωρίζουν τον Ορθόδοξο Κόσμο. Η αποτυχία του Πατριάρχη Κων/πολης να συνεισφέρει στην επίλυση των διαφορών μεταξύ του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων και του Πατριαρχείου Αντιόχειας.
Τρίτον, ζητήματα που δεν έχουν επιλυθεί, δεν θα επιλύονταν. Τα προαναφερόμενα προβλήματα δεν ήταν καν στην ατζέντα του Συμβουλίου. Έτσι το Συμβούλιο δεν θα είχε εκπληρώσει ένα από τους προηγούμενους σκοπούς του. Ο Πατριάρχης Κων/πολεως δεν άκουγε καμία άποψη της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας ούτε της Γεωργίας ούτε του Άγιου Όρους.
Τέταρτον, Οικουμενισμός. Η κοινή προσευχή του Οικουμενικού Πατριάρχη με τον Πάπα η οποία θεωρείται από πολλούς ως αιρετική.
Σύμφωνα με τους κανόνες, ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως έπρεπε να είχε καθαιρεθεί. Με τη συμμετοχή στο Συμβούλιο την οποία συγκαλεί ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, όλες οι άλλες τοπικές εκκλησίες αναγνωρίζουν την αρχαιότητα του και γι αυτό ευνοούν μια πολιτική προσέγγισης με τους αιρετικούς.
Πέμπτον, η απουσία νόμιμης αρχής που θα συγκαλεί το Συμβούλιο.
Έκτον, προκαλεί περαιτέρω διαμάχες στην Εκκλησία ως αποτέλεσμα του Συμβουλίου.
Έβδομον, στο Συμβούλιο, πράκτορες δυτικών Υπηρεσιών Πληροφοριών θα βρίσκονται σε επιχειρησιακή ετοιμότητα (δηλαδή κατασκοπεία) με σκοπό να διευρύνουν τον διαχωρισμό και την διαφωνία της Ορθοδοξίας και να χρησιμοποιήσουν το Συμβούλιο για αποφάσεις που δεν συνάδουν με το Ορθόδοξο σύστημα αξιών. Έτσι θα πλήξουν την ενότητα του Ορθόδοξου Κόσμου. Ήδη Αμερικανοί πράκτορες βρίσκονται στη Κρήτη με σκοπό να αποκτήσουν τον απόλυτο έλεγχο σε ότι συμβεί στο Συμβούλιο.
Όγδοον, ο έλεγχος των «δυτικών ελίτ» σε κάποιες Ορθόδοξες Εκκλησίες πχ η ΕΕ χτίζει «οικουμενικά κέντρα» σε χώρες όπως Βουλγαρία, Ρουμανία, Κύπρος. Επιπλέον υπάρχουν οι ιμπεριαλιστικές φιλοδοξίες της Τουρκίας για είσοδο στην ΕΕ, της ΕΕ στην Ουκρανία, στην Εσθονία και σε όλη τη διασπορά. Στην ουσία πρόκειται για μια δημιουργία της Αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.
Ένατον, η αβέβαιη θέση του Συμβουλίου. Αρχικά είχε τεθεί ως η Όγδοη Οικουμενική αλλά αργότερα ανακοινώθηκε ότι δεν θα εξέταζε δογματικά ζητήματα.
Δέκατον, το 22ο σημείο του εγγράφου «Σχέσεις της Ορθόδοξης Εκκλησίας με τον υπόλοιπο Ορθόδοξο Κόσμο» είναι μπερδεμένο. Προαναγγέλλει ότι οι αποφάσεις του Πανορθόδοξου Συμβουλίου θα είναι αλάνθαστες και τις προστατεύει από πιθανή νόμιμη κριτική. Απόρρητες αποφάσεις του Συμβουλίου πριν την αποδοχή τους από τον Ορθόδοξο Κόσμο είναι αντίθετες με τον πνεύμα της Ορθοδοξίας για πολλούς Χριστιανούς…
«Καμία συνάντηση των εκπροσώπων των Τοπικών Εκκλησιών δεν κατονομάζεται ως Συμβούλιο πριν γίνει. Να το λέμε έτσι είναι καθαρή πολιτική. Αυτό που είναι σημαντικό είναι αν το Άγιο Πνεύμα εμπνέει μια τέτοια συνεδρίαση…
Ενδέκατον, το Συμβούλιο αυτό δεν είναι το σχήμα που θα δείξει την «ενότητα του Ορθόδοξου Κόσμου» για πολιτικούς σκοπούς.
Πηγή
