Το Ναγκόρνο-Καραμπάχ
(αρμενικά: Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետություն, Lernayin Gharabaghi Hanrapetutyun, κυριολεκτικά Ορεινό-Καραμπάχ) ήταν παλαιότερα μία αυτόνομη διοικητική περιφέρεια (κατά τη σοβιετική τότε ορολογία "Όμπλαστ") της άλλοτε Σοβιετικής Ένωσης που ανήκε στη Σοσιαλιστική Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν. Σήμερα συνεχίζει ν' αποτελεί μια "εκ των πραγμάτων" αυτόνομη δημοκρατία (Δημοκρατία του Ναγκόρνο-Καραμπάχ) στο Νότιο Καύκασο, που επισήμως όμως αποτελεί μέρος της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν. Bρίσκεται περίπου 270 χλμ δυτικά της αζερικής πρωτεύουσας Μπακού, και πολύ κοντά στα σύνορα με την Αρμενία, αποτελώντας ουσιαστικά θύλακα μέσα στο Αζερμπαϊτζάν. Προσδιορίζεται σε έκταση 4.280 τ.χλμ. Το 2002 αριθμούσε 145.000 κατοίκους. Κύρια πόλη είναι το Στεπανακέρτ.
Η Σοβιετική Ένωση ενσωμάτωσε την κυρίως αρμένικη περιοχή του Ναγκόρνο-Καραμπάχ ως Αυτόνομη Δημοκρατία μέσα στη Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν το 1923. Στις 10 Δεκεμβρίου του 1991, καθώς η Ε.Σ.Σ.Δ. κατέρρεε, δημοψήφισμα που έλαβε χώρα στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ και στο γειτονικό Σαχουμιάν κατέληξε στη διακήρυξη ανεξαρτησίας από το Αζερμπαϊτζάν ως Δημοκρατία του Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Η κρατική αυτή οντότητα ακόμη δεν έχει αναγνωριστεί από κανένα διεθνή οργανισμό ή χώρα, συμπεριλαμβανομένης της Αρμενίας (λόγω διεθνών πιέσεων).
Η περιοχή έγινε πηγή διαμάχης ανάμεσα στην Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν, η οποία έφτασε στο αποκορύφωμά της με τον Πόλεμο του Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Ο σκληρότατος πόλεμος κόστισε τη ζωή σε χιλιάδες ανθρώπους, και προκάλεσε κύματα προσφύγων από το Καραμπάχ προς την Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν, καθώς και μικρό τμήμα αυτών σε χώρες της Δύσης. Από την κατάπαυση πυρός που συμφωνήθηκε το 1994, το μεγαλύτερο μέρος του Ναγκόρνο-Καραμπάχ και διάφορες περιοχές του Αζερμπαϊτζάν γύρω του (συνολικά περίπου το 14% του εδάφους του Αζερμπαϊτζάν) παραμένουν υπό τον έλεγχο των Αρμενίων αυτονομιστών του Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Έκτοτε, οι δυο πλευρές κάνουν συνομιλίες ειρήνης με τη διαμεσολάβηση της Ομάδας Μινσκ του ΟΑΣΕ. Ως αποτέλεσμα της διαμάχης, το Αζερμπαϊτζάν και η Τουρκία έκλεισαν τα σύνορά τους με την Αρμενία, πλήττοντας καίρια την οικονομία της χώρας.
https://el.wikipedia.org
(αρμενικά: Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետություն, Lernayin Gharabaghi Hanrapetutyun, κυριολεκτικά Ορεινό-Καραμπάχ) ήταν παλαιότερα μία αυτόνομη διοικητική περιφέρεια (κατά τη σοβιετική τότε ορολογία "Όμπλαστ") της άλλοτε Σοβιετικής Ένωσης που ανήκε στη Σοσιαλιστική Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν. Σήμερα συνεχίζει ν' αποτελεί μια "εκ των πραγμάτων" αυτόνομη δημοκρατία (Δημοκρατία του Ναγκόρνο-Καραμπάχ) στο Νότιο Καύκασο, που επισήμως όμως αποτελεί μέρος της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν. Bρίσκεται περίπου 270 χλμ δυτικά της αζερικής πρωτεύουσας Μπακού, και πολύ κοντά στα σύνορα με την Αρμενία, αποτελώντας ουσιαστικά θύλακα μέσα στο Αζερμπαϊτζάν. Προσδιορίζεται σε έκταση 4.280 τ.χλμ. Το 2002 αριθμούσε 145.000 κατοίκους. Κύρια πόλη είναι το Στεπανακέρτ.
Χάρτης του Ναγκόρνο-Καραμπάχ με τη διοικητική διαίρεση. |
Η Σοβιετική Ένωση ενσωμάτωσε την κυρίως αρμένικη περιοχή του Ναγκόρνο-Καραμπάχ ως Αυτόνομη Δημοκρατία μέσα στη Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν το 1923. Στις 10 Δεκεμβρίου του 1991, καθώς η Ε.Σ.Σ.Δ. κατέρρεε, δημοψήφισμα που έλαβε χώρα στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ και στο γειτονικό Σαχουμιάν κατέληξε στη διακήρυξη ανεξαρτησίας από το Αζερμπαϊτζάν ως Δημοκρατία του Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Η κρατική αυτή οντότητα ακόμη δεν έχει αναγνωριστεί από κανένα διεθνή οργανισμό ή χώρα, συμπεριλαμβανομένης της Αρμενίας (λόγω διεθνών πιέσεων).
Η περιοχή έγινε πηγή διαμάχης ανάμεσα στην Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν, η οποία έφτασε στο αποκορύφωμά της με τον Πόλεμο του Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Ο σκληρότατος πόλεμος κόστισε τη ζωή σε χιλιάδες ανθρώπους, και προκάλεσε κύματα προσφύγων από το Καραμπάχ προς την Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν, καθώς και μικρό τμήμα αυτών σε χώρες της Δύσης. Από την κατάπαυση πυρός που συμφωνήθηκε το 1994, το μεγαλύτερο μέρος του Ναγκόρνο-Καραμπάχ και διάφορες περιοχές του Αζερμπαϊτζάν γύρω του (συνολικά περίπου το 14% του εδάφους του Αζερμπαϊτζάν) παραμένουν υπό τον έλεγχο των Αρμενίων αυτονομιστών του Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Έκτοτε, οι δυο πλευρές κάνουν συνομιλίες ειρήνης με τη διαμεσολάβηση της Ομάδας Μινσκ του ΟΑΣΕ. Ως αποτέλεσμα της διαμάχης, το Αζερμπαϊτζάν και η Τουρκία έκλεισαν τα σύνορά τους με την Αρμενία, πλήττοντας καίρια την οικονομία της χώρας.
https://el.wikipedia.org