«Μικρά ζύμη» οι άγιοι Απόστολοι,
μα όλη την οικουμένη ζύμωσαν, την φώτισαν με ουράνιο φως επί πτερύγων τού Πνεύματος περιπολεύουν την οικουμένη, για να της δώσουν φτερά, τα ίδια αυτά τού Πνεύματος γοργόφτερα!
Σε παλάτια και σε καλύβες έφθασαν, σε όρη και σε βουνά πεζοπορούντες, κάθιδροι αλλά και ποντοπορούντες.
Γι’ αυτούς η κάθε ημέρα μία νέα μάχη σήμαινε, μία νέα κακοπάθεια.
Πυκτεύοντας, παλεύοντας τον κόσμο να νικήσουν, της οικουμένης πρόμαχοι έγιναν, δίχως να γογγύσουν!
Ή κάθε ημέρα τους ήταν διαφορετική, ή σκέψη τους όμως ήταν ίδια: ό λογισμός τους στον Χριστό, η ματιά τους στον Χριστό.
Τί θά έφερνε κάθε ημέρα; γι’ αυτούς ήταν όλα ίδια - είτε σε παλάτι διανυκτέρευαν είτε στη φυλακή - μία ή μέριμνά τους: Αυτός εντός τους να ενοικεί.
και μετ’ Αυτού γοργά να σαγηνεύσουν την οικουμένη, με του Πνεύματος τη σαγήνη!
Ότι κι αν έτρωγαν, γεύμα ή δείπνο - γι' αυτούς ήταν το ίδιο-
ένα το μέλημά τους: ή Πίστη
σύμπασα την Οικουμένη να φωταγωγήσει!
Τιμές ή χλευασμοί - γι’ αυτούς ήταν το ίδιο: ταύτα
Μόνο τους μέλημα, στον κόσμο να βασιλεύει ό Χριστός.
Άγγελοι πτερόεντες ύπερίπταντο των Αποστόλων,
Συγχαίροντες έν αύτοίς ώς μετά αδελφών!
Οι Άγιοι Απόστολοι, υιοί του Θεού,
Στύλοι της Εκκλησίας με Λίθο Θεμέλιο: τον Χριστό!
Έως άρτι εργάζονται και οικοδομούν την Εκκλησία,
κι ας λάμπουν ήδη ώς Ήλιοι φωταυγέστατοι στον Ουρανό!
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΧΡΙΔΟΣ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ
