σχόλιο Σ.Κ : O Άγιος Παΐσιος είχε πει: «θα αλλάξουν πολλά τότε στην Ευρώπη και δεν θα είναι τα πράγματα όπως είναι τώρα..»
..Σχεδόν πάντα οι συζητήσεις κατέληγαν στις προφητείες του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, σχετικά με τα εθνικά ζητήματα και την τότε ΕΟΚ και πάντα κάποιοι θα βρίσκονταν να τον ρωτήσουν γι’αυτά τα θέματα. Σε μια από τις επισκέψεις μου συμμετείχα σε μια ομάδα από φοιτητές και καθηγητές του ΤΕΙ Λογιστικής Θεσσαλονίκης. Όταν καθίσαμε μαζί με τους υπόλοιπους επισκέπτες, οι καθηγητές ρωτούσαν τον Γέροντα πως βλέπει το μέλλον της ΕΟΚ.
Μερικοί από τους καθηγητές του έλεγαν ότι τα 12 κράτη μέλη της ΕΟΚ θα γίνονταν μελλοντικά ένα κράτος με μια κυβέρνηση ισχυρή, ένα ενιαίο λογιστικό σύστημα, μια ενιαία οικονομία, ενιαίο στρατό και εξωτερική πολιτική και ότι τα κράτη θα ήταν ως επαρχίες. Περιέγραφαν το μέλλον λαμπρό, με οικονομική ευμάρεια όπως αυτή των ΗΠΑ.
Αφού τους άκουσε ο Π.Παΐσιος απάντησε ότι: δώδεκα χαλιά ακόμα και αν τα ράψεις δεν γίνονται ένα. Πριν από πενήντα χρόνια οι μεγάλοι της ΕΟΚ αιματοκύλισαν τον κόσμο και έχουν τόσο εγωισμό, που δεν ζήτησαν συγγνώμη και δεν ομονοούν μέχρι σήμερα. Είναι δυνατόν να κάνουν κοινό κράτος με κοινά συμφέροντα, όταν θα πρέπει κάθε κράτος να ξεχάσει τα δικά του συμφέροντα; Θα διαλυθεί η ΕΟΚ μας είπε εξ αιτίας του εγωισμού των μεγάλων.
Οι καθηγητές έμειναν άναυδοι. Μερικοί είπαν ότι στην ΕΟΚ θέλουν να μπουν και άλλα κράτη από την Ευρώπη, οπότε θα μεγάλωνε και θα ισχυροποιούταν, ότι θα καταργούνταν τα χρήματα και θα συναλλασσόμασταν όλοι με κάρτες, αφού στις Βρυξέλλες υπάρχει ένας από τους μεγαλύτερους υπολογιστές στον κόσμο που χωράει τα δεδομένα όλων των Ευρωπαίων και τις οικονομικές συναλλαγές τους. Ανέφεραν ότι υπάρχει υποδομή για να ενταχθούν στην ΕΟΚ όλα τα ευρωπαϊκά κράτη, ότι θα ψηφιστεί και θα εφαρμοστεί ενιαίο ευρωπαϊκό Σύνταγμα.
Σε όλα αυτά ο Π.Παϊσιος επαναλάμβανε ότι τα δώδεκα χαλιά ακόμα και αν τα ράψεις δεν γίνονται ένα, κάθε ένα θα είναι διαφορετικό. Θα αλλάξουν οι καιροί, μας είπε, δεν θα είναι τα πράγματα όπως είναι τώρα. Αυτό που σχεδιάζουν οι μεγάλοι είναι να φέρουν τους ανθρώπους πιο κοντά στο να δεχτούν το χάραγμα, δίχως να μπορούν να αντιδράσουν. Βέβαια, χωρίς να το καταλαβαίνουν, υπηρετούν το θέλημα του Θεού…
*από το βιβλίο: του Πρωτοπρεσβύτερου Μιχαήλ Μακρίδη: «Πατήρ Παΐσιος – Μνήμες»
