Δεν πρέπει να επιθυμούμε τον θάνατο του αμαρτωλού, αλλά την μετάνοια του. Τίποτε δεν λυπεί τόσο πολύ τον Κύριο, τον Παθόντα επί του Σταυρού υπέρ των αμαρτωλών, όσο το να προσευχόμαστε σ' Αυτόν γιά τον θάνατο ενός αμαρτωλού, ώστε να τον «βγάλει από τη, μέση» του δικού μας δρόμου.
Συνέβη, κάποτε ό Απόστολος Κάρπος να χάσει την υπομονή του• άρχισε τότε να προσεύχεται στον Θεό να στείλει θάνατο εξ' ουρανού σε δύο αμαρτωλούς: έναν ειδωλολάτρη και έναν αποστάτη της Πίστεως. Τότε παρουσιάστηκε ό ίδιος ό Κύριος στον Κάρπο και τού είπε: «Χτύπησε Έμενα είμαι έτοιμος να σταυρωθώ ξανά για τη σωτηρία τού γένους των ανθρώπων». Ό άγιος Κάρπος ανέφερε το γεγονός αυτό στον άγιο Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη, ό όποιος το κατέγραψε ώς ένα μάθημα προς όλους μέσα στην Εκκλησία - ότι οι προσευχές είναι αναγκαίες για να σωθούν και όχι για να καταστραφούν οι αμαρτωλοί, διότι ό Κύριος δεν θέλει να χαθεί κανείς: μη βουλόμενός τινας απολέσθαι, άλλα πάντας εις μετάνοιαν χωρησαι (Πέτρου Β’ 3,9).ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΧΡΙΔΟΣ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ
