Ό «Ταξιώτης», στρατιώτης από τήν Καρθαγένη, πέρασε τη ζωή του με πικρές αμαρτίες, αλλά τελικά μετανόησε, άφησε τη στρατιωτική υπηρεσία του και έζησε θεαρέστως.
Κάποτε, ενώ βρισκόταν με τη σύζυγό του στο κτήμα του στα περίχωρα της πόλεως, διέπραξε μοιχεία με τη σύζυγο ενός εργάτη του. Αμέσως μετά τον δάγκωσε ένα φίδι και απεβίωσε. Ό στρατιώτης παρέμεινε νεκρός για έξι ώρες και μετά αναστήθηκε. Όταν μετά από τέσσερις ήμερες μίλησε, διηγήθηκε πώς πέρασε τα διάφορα τελώνια και έφθασε στο τελώνιο της μοιχείας: τότε καταβαραθρώθηκε σε ένα ζοφερό άντρο δαιμόνων, αλλά τον έβγαλε από εκεί ένας άγγελος, ό οποίος εγγυήθηκε γι’ αυτόν. Εστάλη πίσω στο σώμα του, ώστε να μετανοήσει γιά την τελευταία του αμαρτία.
Επί σαράντα ημέρες έζησε σε κατάσταση έντονης μετάνοιας, πηγαίνοντας από εκκλησία σε εκκλησία και κτυπώντας το κεφάλι του στις πόρτες, θρηνώντας και διηγούμενος τα φοβερά μαρτύρια πού περνούν οι αμετανόητοι αμαρτωλοί στον άλλο κόσμο. Ικέτευε τούς ανθρώπους να παύσουν να αμαρτάνουν και να μετανοήσουν γιά τις αμαρτίες πού είχαν διαπράξει. Την τεσσαρακοστή ημέρα, ό στρατιώτης αποδήμησε πανευφροσύνως γιά το Βασίλειο τού Πολυεύσπλαχνου Θεού.
Το ακριβές όνομα αυτού του στρατιώτη δεν επιβεβαιώνεται αλλού. Πιθανώς το «Ταξιώτης», πού αναφέρει ό άγιος Νικόλαος, να είναι απλώς ή παρήχηση της ελληνικής λέξεως «στρατιώτης» ή κάποιος στρατιωτικός βαθμός. Γιά τον λόγο αυτό διατηρούμε έδώ στο εξής μόνον το «στρατιώτης», ανωνύμως, (όπως αναφέρεται λ.χ. και στον Συναξαριστή). Το σχετικό θαύμα μνημονεύεται και σε άλλους συναξαριστές ως ωφέλιμη διήγησης περί του γενομένου θαύματος κατά την Αφρικήν έν τη πόλει Καρθαγένη - πλήν όμως στις 28 Απριλίου. Χρονικά τοποθετείται στην περίοδο του βασιλέως Ηρακλείου, 3°5 αιώνας
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΧΡΙΔΟΣ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ
