Παρασκευή 31 Ιουλίου 2015

Ο ανώνυμος Νεομάρτυς από την Κρήτη (31 Ιουλίου 1811)

Μαρτύρησε, γιατί αρνήθηκε να συγκατανεύσει
στις μιαρές διαθέσεις του σοδομίτη αφέντη του.


Μαρτύρησε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου τον Ιούλιο του 1811.

Ο άγιος καταγόταν από την Κρήτη, από ευσεβείς γονείς. Στην ηλικία των είκοσι ετών εργαζόταν με μισθό σε κάποιο τούρκο αγά από την Κρήτη...

Όταν ήταν με τον αφέντη του στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, κάποια νύχτα ο αγάς του ζήτησε να κοιμηθεί μαζί του, καθώς υπήρχε συνήθεια στους τούρκους να έχουν και αγόρια εκτός από γυναίκες.

Ο άγιος, όπως ήταν φυσικό, αρνήθηκε, ως ευσεβής και θεόφρων που ήταν. Ο αγάς οιστρηλατούμενος από το άνομο πάθος προσπάθησε να τον βιάσει. Ο μάρτυρας αντιστεκόταν με όλες του τις δυνάμεις και μη έχοντας πώς αλλιώς να απαλλαγεί από τα μιαρά χέρια του, άρπαξε μια από τις μαχαίρες του αγά και έσφαξε τον Ισμαηλίτη, καθώς άλλοτε ο Φινεές τον Μαδιανίτη.


(σημ. Αντέχουμε: δείτε στην συνέχεια για τον Φινεές)

Το πρωί οι φίλοι και οι συμπατριώτες του αγά συνέλαβαν τον νεαρό Κρητικό και τον οδήγησαν στον δικαστή. Εκείνος εξέτασε την υπόθεση και θεώρησε ότι δεν υπάρχει κατηγορία εναντίον του και τον άφησε ελεύθερο.

Μετά από δυο ημέρες όμως τον συνέλαβαν πάλι και τον έφεραν ξανά στο δικαστήριο, όπου βασανίστηκε με ραβδισμούς και μαστίγωση και ομολόγησε όλη την αλήθεια. Τον πίεσαν τότε να αλλαξοπιστήσει με αντάλλαγμα να του χαριστεί η ζωή.

Ο άγιος με κανένα τρόπο δεν δεχόταν καν να ακούσει να εξισλαμισθεί και συνεχώς φώναζε με όλη του την δύναμη: Χριστιανός είμαι και Χριστιανός εύχομαι να πεθάνω, ενώ συγχρόνως κατηγορούσε και διακωμωδούσε τους σοδομίτες. Τον καταδίκασαν σε θάνατο δι’ απαγχονισμού, τον οποίο δέχθηκε με μεγάλη χαρά.

Το τίμιο λείψανό του έμεινε κρεμασμένο δύο ημέρες και μετά το κατέβασαν και το έθαψαν στην άμμο.

(Δεν έχει βρεθεί αγιογραφία του Αγίου)

Πηγή: Διακόνημα 

Σπιτάκι της Μέλιας


Ο ΔΙΚΑΙΟΣ ΦΙΝΕΕΣ

ο Δίκαιος Φινεές: εορτάζει στις 12 Μαρτίου

Η πρώτη αναφορά για το Φινεές αναφέρεται κατά την περίοδο που οι Ισραηλίτες στράφηκαν στην ειδωλολατρία. Ο λαός του Ισραήλ, πριν μπει στη Χαναάν, είχε εγκατασταθεί στην κοιλάδα της Μωάβ, στην περιοχή Σαττείν. Εκεί άρχισε να πορνεύεται με τις Μωαβίτισσες και τις Μαδιανίτισσες. Αυτές τους προσκάλεσαν να συμμετάσχουν στις θυσίες των θεών τους και λάτρεψαν το Βάαλ.

Ο Κύριος οργίστηκε πάρα πολύ με τους Ισραηλίτες που πήραν μέρος στη λατρεία του Βάαλ και άρχισε να θανατώνει τους Ισραηλίτες.

Τότε ο Φινεές πήρε ένα δόρυ και μ’ αυτό σκότωσε ένα Ισραηλίτη, που είχε φέρει στο στρατόπεδο μια Μαδιανίτισσα. Τότε σταμάτησε η συμφορά του Κυρίου ανάμεσα στους Ισραηλίτες. Αυτοί που πέθαναν από τη συμφορά ήταν 24.000. Για την ενέργειά του αυτή και για το ζήλο του για το Θεό του, ο Κύριος τον κατέστησε ιερέα και έκανε διαθήκη αιώνιας ιεροσύνης γι αυτόν και τους απογόνους του (Αριθμοί 25,1-17).

(απόσπασμα από εδώ, όπου περισσότερα για τον Φινεές και την εποχή του)


https://antexoume.wordpress.com

Τα θυμάσαι τα αδέρφια σου;

Έχουμε να γράψουμε ιστορία ακόμη...