Άγνωστοι Έλληνες: Καλάς, αρχαιοελληνικό χρώμα στην Ανατολή.

Ελληνική αρχιτεκτονική

Αν ήταν δυνατόν  να παρομοιαστεί  ο Ελληνισμός  με κάτι, αυτό θα ήταν ένα καράβι…
Ένα καράβι εφοδιασμένο με κάθε είδους γνώση που κάνει τον γύρο του κόσμου..
Περνάει από διάφορα σημεία πάνω στην γη και αφήνει πίσω του στοιχεία της κουλτούρας, του πολιτισμού, της γλώσσας και της παράδοσής του.
Το καράβι αυτό όμως συναντά μεγάλες φουρτούνες, στις οποίες αντιστέκεται και  δεν βυθίζεται!
Φουρτούνες, που δυστυχώς εν πολλοίς προκαλούνται από τους ίδιους τους  Έλληνες,  οι οποίοι δεν χάνουν ευκαιρία να υποτιμήσουν τα «δώρα του καραβιού» προς την ανθρωπότητα… Τα παρακάμπτουν και περιορίζουν τον θαυμασμό σε καθετί,  που συναντούν στους σταθμούς των ταξιδιών τους και «προέρχεται» από τους ξένους.
Υπάρχουν όμως και κάποιοι «διάσπαρτοι»  Έλληνες που αν και άγνωστοι σε πολλούς κρατούν όρθιο το καράβι του ελληνισμού!
Σε αυτούς τους Έλληνες ή αλλιώς Ελληνογενείς θα αναφερθούμε στο παρόν αλλά και σε επόμενα άρθρα!

Νεαρές Ελληνίδες Καλάς

Προσπαθούν ορισμένοι να μας πείσουν με κάθε τρόπο ότι οι σημερινοί Έλληνες δεν έχουν καμία σχέση με τους αρχαίους Έλληνες και ότι προερχόμαστε από Σλάβους, Ινδοευρωπαίους και κάθε λογής φυλή εκτός από την ελληνική! Μας «επιβάλλουν» την ψευδό-επιστημονική άποψη ότι οι Έλληνες περιοριζόμαστε στα συμβατικά σύνορα που γνωρίζουμε, την ίδια στιγμή που σε όλον τον κόσμο ξεπηδούν αδιαμφισβήτητα στοιχεία που αποδεικνύουν το αντίθετο!
Σε προηγούμενο άρθρο μας μιλήσαμε για τον Ελληνισμό της Μεσογείου, όπου μέχρι και σήμερα διατηρούνται τα ήθη, τα έθιμα και οι αξίες, που μεταλαμπάδευσαν σε αυτούς οι πρόγονοί μας…
Σε αυτό το άρθρο θα πάμε λίγο πιο μακριά, στο Πακιστάν, όπου ζει η φυλή των Καλάς (3.000 περίπου) πάνω στις απόκρημνες πλαγιές του Ινδικού Καυκάσου (Hindukush), σε υψόμετρο 2.500 μέτρων.
Οι ρίζες της συγκεκριμένης φυλής, την οποία οι ισλαμιστές αποκαλούν «καφίρς» (=άπιστη), ξεκινούν από τον Μέγα Αλέξανδρο και τους στρατιώτες του, όταν είχαν φτάσει στα βάθη της Ασίας. Ο θρύλος αναφέρει ότι οι Καλάς γεννήθηκαν όταν 5 στρατιώτες του Σικαντέρ (Αλεξάνδρου) είδαν τις όμορφες κόρες του Διονύσου στην κοιλάδα του Καφιριστάν. Ένας μάλιστα από τους πρώτους της φυλής των Καλάς ταυτίζεται με τον Σαλακσά (Σέλευκο), στρατηγό του Μ. Αλεξάνδρου και ιδρυτή του Βασιλείου των Σελευκιδών.
Υπάρχει ωστόσο και η εκδοχή να πήραν το όνομά τους από τον Ιππάρχη της θεσσαλικής ίλης ιππικού, τον Κάλας Αρπάλου.
Οι Καλάς εξαιτίας των επιθέσεων από βόρειες φυλές περιορίστηκαν σε τρεις κοιλάδες (Μπιρίρ, Ρουμπούρ, Μπουμπουρέτ) και σήμερα αποτελούν μειονότητα προστατευόμενη από το Σύνταγμα. Αποφεύγουν τους μουσουλμάνους και τούμπαλιν, γεγονός που αποκλείει την πιθανότητα επιμειξίας.
Η εν λόγω φυλή, χρήζει ιδιαίτερης προσοχής, καθώς σε αντίθεση με την υπόλοιπη χώρα, διατηρεί πολλά από τα έθιμα, την γλώσσα, την μουσική και την κουλτούρα των αρχαίων Ελλήνων.
Πατέρας των θεών, τους οποίους τιμούν από την αρχαία ελληνική μυθιστορία, είναι ο DI ZAU (Δίας Ζευς) και το σύμβολό του, τα κέρατα δηλαδή τράγου (ιερό ζώο Διός στην αρχαία Ελλάδα) κρέμονται έξω από κάθε σπίτι. Πιστεύουν ακόμη στην Thestak (Εστία, θεά του οίκου για τους αρχαίους Έλληνες), στον Μπαλομάιν (Απόλλων), στον Σάγυρκο (Σάτυροι) και στον Διόνυσο, στην Φροτάιτ (Αφροδίτη), στον Μαχεντόν (Μακεδόνα< πιθανόν λόγω του Μ. Αλεξάνδρου), στον Παντσίτα (Πάνας), κ.α.
Τα ιερά τους αγάλματα αναπαριστούν Μακεδόνες στρατιώτες με ελληνικό χιτώνα και τον Μ. Αλέξανδρο πάνω στο άλογό του, τον Βουκεφάλα.
Ορισμένες από τις τελετές τους έχουν πολλά κοινά σημεία με αντίστοιχες αρχαίες ελληνικές τελετές και κυρίως τα Ελευσίνια και τα Βακχικά Μυστήρια: θυσία ζώων, τελετή καθαρμού-εξαγνισμού των συμμετεχόντων στην τελετουργία με νερό ή με ζωμό σταφυλιών (Βακχικά Μυστήρια προς τιμήν του Διονύσου), ράντισμα του ιερού βωμού με το αίμα του ζώου, κυκλικοί χοροί κλπ.
Επίσης κατά την βάφτιση δίνουν καινούργια ρούχα στο νεογνό, ενώ κατά τον γάμο οι νεόνυμφοι αλλάζουν στεφάνια, κάνουν τρεις φορές το γύρο του ιερού και οι προσκεκλημένοι πετούν ρύζι στο ζευγάρι.
Χρησιμοποιούν ακόμη πολλά ελληνικά μουσικά όργανα, όπως φλογέρα, λύρα, διπλός αυλός, τύμπανα ως συνοδεία στις γιορτές και τους χορούς τους. Παίζουν κι ένα γνωστό παιχνίδι κατά την αρχαιότητα, το «κερητίζειν», που παραπέμπει στο σημερινό χόκεϋ!
Οι άνδρες μέχρι τις αρχές  του 20ου αιώνα φορούσαν χιτώνιο-σάκο, που ονόμαζαν «Σακάτσι». Το καπέλο τους θυμίζει την αρχαία μακεδονική Καυσία.
Οι γυναίκες, από την άλλη, έχοντας πλεγμένα τα μαλλιά φορούν καπέλα, στολισμένα με διάφορα μπιχλιμπίδια, ανάμεσα σε αυτά και κοχύλια, που θυμίζουν την θαλασσινή τους καταγωγή. Η ενδυμασία τους μοιάζει σε μεγάλο βαθμό με τον αρχαίο ελληνικό  χιτώνα. Το φόρεμά τους είναι κατά βάση μαύρο και είναι κεντημένο στα μανίκια, γύρω από το λαιμό και στον ποδόγυρο.Το σημαντικότερό όμως, που χρήζει ιδιαίτερης προσοχής, είναι ότι οι γυναίκες Καλάς, σε αντίθεση με τις μουσουλμάνες, είναι ελεύθερες, ζουν αρμονικά με τους άντρες και δεν έχουν σκεπασμένο το πρόσωπό τους!
Ομοιότητες δεν θα μπορούσαν να μην υπάρχουν φυσικά και στην γλώσσα των δύο.
 Χαϊρέτα= Χαίρε
Ίλα= Έλα
Πάρειμ=  Πορεύομαι, στέκομαι δίπλα< πάρειμι
Νομ=  Όνομα
Κρατά= Κραταιό
Χεμάν=  Χειμώνας
Δοντούγια=  Δόντια
Ισπάτα= Ασπάζομαι, χαιρετίζω

Η γεωμετρία των Ελλήνων

Δυστυχώς οι λέξεις αυτές δεν απαντούν σε επίσημο γραπτό λόγο, καθώς οι Καλάς δεν διαθέτουν γραπτά κείμενα, εξαιτίας μίας βόρειας φυλής που πριν από εβδομήντα χρόνια έκαψε τα βιβλία τους.
Το ελληνικό κράτος φυσικά αδιαφορεί πλήρως για την ύπαρξη αυτών των ανθρώπων, που μειώνονται με τον καιρό, εξαιτίας της προσπάθειας βίαιου και ασταμάτητου εξισλαμισμού τους, ενώ κανονικά θα έπρεπε να τους εντάξει στις τάξεις του απόδημου Ελληνισμού…
Παρόλ’ αυτά οι Καλάς μένουν όρθιοι και διαφυλάττουν σαν φυλαχτό ανεκτίμητο την ιστορία, την παράδοση, την καταγωγή τους, αποδεικνύοντας για ακόμη μία φορά ότι το «καράβι» του Ελληνισμού ταξίδεψε σε όλον τον κόσμο, όσο και αν κάποιοι «ωρύονται» για το αντίθετο.. Η φωνή τους έχει αντίκρισμα προς το παρόν όμως! Η αλήθεια παρά τα εμπόδια βγαίνει αργά αλλά σταθερά στο φως!

http://www.pygmi.gr/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7
http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2013/07/blog-post_961.html#.UePPOG22V_4