πως ασχολείσαι πολύ με τα social media
και αρχίζει και μοιάζει όλο αυτό με εθισμό,
και δεν το “χαίρεσαι” να είσαι ενεργός,
κλείσε “την αυλαία” για 48 ώρες
και μην κοιτάς πίσω.
Καθόλου.
Σίγαση όλα.
Η συντριπτική πλειοψηφία μετά από 2 μέρες
θα σε έχει ξεχάσει, μαζί με τον αλγόριθμο.
Κανείς δεν ενδιαφέρεται πραγματικά,
για το τι κάνεις, για το τι έφαγες,
για το που πας, για το τι θα πεις “εσύ”.
Οι περισσότεροι ενδιαφέρονται
για το “τι θα πουν εκείνοι”.
Ενδιαφέρονται για σένα όσο τους “ανεβάζεις”
την βαθμολογία με τα like σου
και παίρνουν τη ντοπαμίνη τους.
Δεν θα σου πουν ούτε “καλησπέρα” όταν σχολιάζουν.
Είσαι ένας εικονικός φίλος εδώ μέσα
για τους περισσότερους, χωρίς αξία.
Ένας αναλώσιμος ηθοποιός
σε έναν θίασο με ατελείωτους πιθανούς ηθοποιούς
που δεν έχουν καμία σημασία.
Σημασία έχει τι κάνεις αφού κλείσεις τις οθόνες.
Αυτοί που έχουν σημασία θα σε πάρουν τηλέφωνο.
Θα σου χτυπήσουν την πόρτα. Θα σε πάρουν αγκαλιά.
Θα σε αναζητήσουν αλλιώς.
Έξω από το Μάτριξ.
Εγώ μπορώ και το κάνω. Το απέδειξα πολλές φορές.
Είμαι “εθισμένος” στη φύση. Στην οικογένεια.
Στην δημιουργικότητα. Στην πνευματικότητα.
Αυτά έχουν πραγματική αξία.
Κι αυτά είναι που δεν έχουν κανένα νόημα επιβεβαίωσης.
Γίνε κι εσύ το “παράδειγμα” για τους άλλους.
Το κινητό μας είναι ένα εργαλείο
μέχρι τη στιγμή που οι ρόλοι αλλάζουν
και γινόμαστε εμείς εργαλεία του.
Και αυτή η γραμμή είναι πολύ λεπτή.
Κάνε το τεστ όσο συχνά μπορείς.
Αυτό είναι το μήνυμα που θέλω
να μοιραστώ ταπεινά μαζί σου σήμερα.
Ένας Αδαής
μετά από 48 ώρες αποχής.
Yannis Bakman
