Η μονογαμία, εντός του γάμου, είναι υπερφυσική κατάσταση
και πραγματώνεται μόνο με τη χάρη του Θεού, για να μην είναι απλώς μια μαζοχιστική ισόβια καρτερία. Δεν αρκεί δηλαδή ο χριστιανός να είναι τυπικά μονογαμικός αλλά ο γάμος του να πάλλεται, να είναι ζωντανός και όχι να συντηρείται με οξυγόνο και μνησίκακη υπομονή. Αν η μονογαμία ήταν φυσική κατάσταση, δε θα υπήρχε η μοιχεία, ούτε θα χρειαζόταν το μυστήριο του γάμου και η παρουσία του Χριστού που ενεργεί το θαύμα της μετατροπής του νερού, βλ. φθαρτό ανθρώπινο έρωτα, σε κρασί δηλαδή τη χαρά και τη ζωντάνια της αγάπης των δύο. Η μοναχική αγαμία είναι ουράνια κατάσταση, εσχατολογική, αλλά και ο γάμος ξεπερνά, υπό προϋποθέσεις, τα γήινα.
