Aκούγοντας Ρώσους Σχολιαστές. Σύντομο ρεπορτάζ για το κλίμα τηλεοπτικής συζήτησης σε ώρα αιχμής
THE SAKER
[ Στον εξαιρετικά σημαντικό χαρακτήρα του κατωτέρω άρθρου συντείνουν τρία στοιχεία: Ότι αναφέρεται σε κρίσιμο παράγοντα της τροπής των εξελίξεων μετά την αναμενόμενη άκρως επικίνδυνη πολεμική επίθεση από την περιοχή μας. Ότι παρουσιάζει μιαν – απρόσιτη στη χώρα μας- παραστατικήν εικόνα των αντιδράσεων της ρωσικής κοινής γνώμης, ενώπιον του καταιγισμού Δυτικών κατηγοριών, κυρώσεων και απειλών. Και τρίτον ότι συντάκτης του είναι ρωσικής καταγωγής, πρώην της ελβετικής μυστικής υπηρεσίας, Αμερικανός αναλυτής, του οποίου η ιστοσελίδα έχει κατακτήσει διεθνή δημοτικότητα και οι κρίσεις του τροφοδοτούν κείμενα και συνεντεύξεις προσωπικοτήτων όπως οι καθηγητές Πωλ Κρεγκ Ρόμπερτς και Στέφεν Κοέν.]
Παρουσίαση Μιχαήλ Στυλιανού
Μόλις πέρασα δυο ώρες παρακολουθώντας μια τηλεοπτική συζήτηση Ρώσων ειδικών για το τι πρέπει να κάνουν για την συμπεριφορά των ΗΠΑ απέναντι στην Ρωσία. Καταγράφω μερικά ενδιαφέροντα σημεία:
2) Είναι ενδιαφέρον ότι συμφωνούσαν πως ακόμη και μια γενική αμερικανική επίθεση στην Συρία είναι αργά για να μεταβάλει την στρατιωτική πραγματικότητα στη χώρα, πως είναι πολύ αργά γι’ αυτό.
3) Ένα άλλο ενδιαφέρον συμπέρασμα τους ήταν ότι το μόνο πραγματικά ερώτημα για την Ρωσία είναι εάν θα ήταν καλύτερο να καθυστερήσει την κορύφωση της κρίσης ή να επιταχύνει τα γεγονότα και να φέρει την πραγμάτωσή τους νωρίτερα. Σ’ αυτό δεν υπήρξε ομοφωνία.
4) Ομόφωνη ήταν η εκτίμηση ότι εισηγήσεις για σωφροσύνη, εκκλήσεις για εντιμότητα και δικαιοσύνη, ή έστω για κοινή λογική ήταν μάταιες. Το ρωσικό συμπέρασμα είναι απλό: Η Δύση κυβερνάται από μια συμμορία ληστών, υποστηριζόμενη με ασύστολα ψευδόμενα και υποκριτικά ΜΜΕ, ενώ το ευρύ κοινό στη Δύση έχει αθεράπευτα ζομπιοποιηθεί. Ο σεβασμός των λεγόμενων «Δυτικών αξιών» (δημοκρατία, κράτος Δικαίου, ανθρώπινα δικαιώματα κλπ) από την Ρωσία είναι τώρα αυτοχειρία.
5) Υπήρξε ακόμη ευρεία ομοφωνία ότι οι σύμμαχοι των ΗΠΑ δεν παίρνουν την Ρωσία στα σοβαρά και ότι οι σημερινές ρωσικές διπλωματικές προσπάθειες είναι μάταιες (ιδίως απέναντι στην Βρετανία). Ο μόνος τρόπος για να αλλάξει αυτό είναι με πολύ σκληρά μέτρα, διπλωματικά και στρατιωτικά. Όλοι συμφώνησαν ότι συζήτηση με τον Μπόρις Τζόνσον (υπουργό των Εξωτερικών) δεν είναι μόνο χάσιμο χρόνου, αλλά τεράστιο σφάλμα.
6) Προς μεγάλη μου κατάπληξη, η ιδέα ότι η Ρωσία μπορούσε να υποχρεωθεί να βυθίσει μερικά αμερικανικά πολεμικά, ή να πλήξει αμερικανικές δυνάμεις με πυραύλους Κάλιμπερ στην Μέση Ανατολή, θεωρήθηκε ως πραγματικά ενδεχόμενη και ίσως αναγκαία επιλογή. Πραγματικά κανένας δεν αντιτάχθηκε.
Καταλήξτε στα συμπεράσματά σας. Εγώ απλώς θα πω πως κανένας από τους «ειδικούς» δεν αντιπροσώπευε και δεν εργαζόταν για την ρωσική κυβέρνηση. Κυβερνητικοί εμπειρογνώμονες όχι μόνο έχουν καλύτερη ενημέρωση, αλλά ξέρουν ότι η ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων εξαρτάται από τις αποφάσεις τους, κάτι που δεν ισχύει στην περίπτωση των «ειδικών» στις τηλεοπτικές συζητήσεις.
Πάντως τα λεχθέντα αυτών των ειδικών πράγματι αντιπροσωπεύουν, νομίζω, το κοινό λαϊκό αίσθημα.
http://www.unz.com/tsaker/listening-to-russian-experts-short-report-about-the-mood-on-russian-prime-time-tv/
Πηγή
[ Στον εξαιρετικά σημαντικό χαρακτήρα του κατωτέρω άρθρου συντείνουν τρία στοιχεία: Ότι αναφέρεται σε κρίσιμο παράγοντα της τροπής των εξελίξεων μετά την αναμενόμενη άκρως επικίνδυνη πολεμική επίθεση από την περιοχή μας. Ότι παρουσιάζει μιαν – απρόσιτη στη χώρα μας- παραστατικήν εικόνα των αντιδράσεων της ρωσικής κοινής γνώμης, ενώπιον του καταιγισμού Δυτικών κατηγοριών, κυρώσεων και απειλών. Και τρίτον ότι συντάκτης του είναι ρωσικής καταγωγής, πρώην της ελβετικής μυστικής υπηρεσίας, Αμερικανός αναλυτής, του οποίου η ιστοσελίδα έχει κατακτήσει διεθνή δημοτικότητα και οι κρίσεις του τροφοδοτούν κείμενα και συνεντεύξεις προσωπικοτήτων όπως οι καθηγητές Πωλ Κρεγκ Ρόμπερτς και Στέφεν Κοέν.]
Παρουσίαση Μιχαήλ Στυλιανού
Μόλις πέρασα δυο ώρες παρακολουθώντας μια τηλεοπτική συζήτηση Ρώσων ειδικών για το τι πρέπει να κάνουν για την συμπεριφορά των ΗΠΑ απέναντι στην Ρωσία. Καταγράφω μερικά ενδιαφέροντα σημεία:
1) Όλοι συμφωνούν ότι οι Αγγλο-Σιωνιστές (φυσικά χρησιμοποιούν του όρους «ΗΠΑ» ή «Δυτικές χώρες») θα συνεχίσουν την κλιμάκωση και ότι ο μόνος τρόπος για να το σταματήσεις είναι να φέρεις ηθελημένα τον κόσμο στο σημείο όπου ένας ολοκληρωτικός αμερικανο-ρωσικός πόλεμος επίκειται ή έχει αρχίσει σαν τοπικός. Έλεγαν ότι είναι βασικό λάθος να απαντά η Ρωσία μόνο με λόγια εναντίον των επιθετικών ενεργειών τη Δύσης.
2) Είναι ενδιαφέρον ότι συμφωνούσαν πως ακόμη και μια γενική αμερικανική επίθεση στην Συρία είναι αργά για να μεταβάλει την στρατιωτική πραγματικότητα στη χώρα, πως είναι πολύ αργά γι’ αυτό.
3) Ένα άλλο ενδιαφέρον συμπέρασμα τους ήταν ότι το μόνο πραγματικά ερώτημα για την Ρωσία είναι εάν θα ήταν καλύτερο να καθυστερήσει την κορύφωση της κρίσης ή να επιταχύνει τα γεγονότα και να φέρει την πραγμάτωσή τους νωρίτερα. Σ’ αυτό δεν υπήρξε ομοφωνία.
4) Ομόφωνη ήταν η εκτίμηση ότι εισηγήσεις για σωφροσύνη, εκκλήσεις για εντιμότητα και δικαιοσύνη, ή έστω για κοινή λογική ήταν μάταιες. Το ρωσικό συμπέρασμα είναι απλό: Η Δύση κυβερνάται από μια συμμορία ληστών, υποστηριζόμενη με ασύστολα ψευδόμενα και υποκριτικά ΜΜΕ, ενώ το ευρύ κοινό στη Δύση έχει αθεράπευτα ζομπιοποιηθεί. Ο σεβασμός των λεγόμενων «Δυτικών αξιών» (δημοκρατία, κράτος Δικαίου, ανθρώπινα δικαιώματα κλπ) από την Ρωσία είναι τώρα αυτοχειρία.
5) Υπήρξε ακόμη ευρεία ομοφωνία ότι οι σύμμαχοι των ΗΠΑ δεν παίρνουν την Ρωσία στα σοβαρά και ότι οι σημερινές ρωσικές διπλωματικές προσπάθειες είναι μάταιες (ιδίως απέναντι στην Βρετανία). Ο μόνος τρόπος για να αλλάξει αυτό είναι με πολύ σκληρά μέτρα, διπλωματικά και στρατιωτικά. Όλοι συμφώνησαν ότι συζήτηση με τον Μπόρις Τζόνσον (υπουργό των Εξωτερικών) δεν είναι μόνο χάσιμο χρόνου, αλλά τεράστιο σφάλμα.
6) Προς μεγάλη μου κατάπληξη, η ιδέα ότι η Ρωσία μπορούσε να υποχρεωθεί να βυθίσει μερικά αμερικανικά πολεμικά, ή να πλήξει αμερικανικές δυνάμεις με πυραύλους Κάλιμπερ στην Μέση Ανατολή, θεωρήθηκε ως πραγματικά ενδεχόμενη και ίσως αναγκαία επιλογή. Πραγματικά κανένας δεν αντιτάχθηκε.
Καταλήξτε στα συμπεράσματά σας. Εγώ απλώς θα πω πως κανένας από τους «ειδικούς» δεν αντιπροσώπευε και δεν εργαζόταν για την ρωσική κυβέρνηση. Κυβερνητικοί εμπειρογνώμονες όχι μόνο έχουν καλύτερη ενημέρωση, αλλά ξέρουν ότι η ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων εξαρτάται από τις αποφάσεις τους, κάτι που δεν ισχύει στην περίπτωση των «ειδικών» στις τηλεοπτικές συζητήσεις.
Πάντως τα λεχθέντα αυτών των ειδικών πράγματι αντιπροσωπεύουν, νομίζω, το κοινό λαϊκό αίσθημα.
http://www.unz.com/tsaker/listening-to-russian-experts-short-report-about-the-mood-on-russian-prime-time-tv/
Πηγή
