Ή Ρώμη ήταν πιο πολιτισμένη από τον Γενσέριχο και τον Αττίλα, όμως ηττήθηκε. Το Βυζάντιο ήταν κατά πολύ περισσότερο πολιτισμένο από τούς Τούρκους κι όμως έχασε. Και ή Ισπανία ήταν πιο πολιτισμένη από τούς Μαυριτανούς κι όμως έπεσε. Πιο πολιτισμένη ήταν ή Αγγλία από την Αμερική κι όμως συντρίφτηκε. Πιο πολιτισμένη (μέ την ευρωπαϊκή έννοια) στην εποχή μας ήταν ή Αυστρία από τη Σερβία κι όμως καταστράφηκε. Πολύ μεγαλύτερο στρατό είχε ή Ρωσία από την Ιαπωνία κι όμως έχασε το Ρωσο-ιαπωνικό πόλεμο. Πολύ καλύτερα ήταν εξοπλισμένη ή Γερμανία από τη Γαλλία στον Παγκόσμιο Πόλεμο κι όμως υποχώρησε από το Παρίσι, σταμάτησε και τελικά παραδόθηκε.
’Αν οι λευκοί άνθρωποι διέθεταν ακόμα υγιή και ξεκάθαρη κρίση θα έβλεπαν μέσα από την εμπειρία των λαών, ότι οι άνθρωποι διαφεντεύουν μόνο τούς σκοπούς των πολέμων, αλλά ποτέ την έκβασή τους. Όταν οι άνθρωποι στοιβάζουν αίτια πολέμου, τότε ό Θεός επιτρέπει τον πόλεμο και αποφασίζει για την έκβασή του.
Ούτε ένα σπουργίτι δεν πέφτει στη γη χωρίς το θέλημα του Πατέρα σας, είπε ό Σωτήρας και ακόμα πρόσθεσε έχει μετρημένες και τις τρίχες της κεφαλής σας (Ματθ. Γ, 29). Όταν λοιπόν δεν μπορεί να πέσει ούτε ένα σπουργίτι χωρίς τη θέληση του Θεού, πώς μπορεί τότε να πέσει ένας λαός ή ένας άνθρωπος στον πόλεμο; Κι όταν κι οι τρίχες της κεφαλής μας είναι αριθμημένες, πώς δεν απαρίθμησε ό Θεός όλους τούς δημιουργημένους ανθρώπους; Κι ό δημιουργός των ανθρώπων δεν απαριθμεί τούς ανθρώπους μόνο για να γνωρίζει τον αριθμό τους., άσχετα μέ το ποιος και πώς αυτός ό αριθμός θα σμίκρυνε ή θα αύξανε, αλλά ή γνώση Του για τον αριθμό όλων τών ανθρώπων σημειώνει ταυτόχρονα και την κρίση Του για την πορεία κάθε ανθρώπου.
Πριν απ’ όλα, λοιπόν, μπορούμε μέ βεβαιότητα να πούμε ότι θα νικήσει εκείνη ή πλευρά, πού ή θέληση τού Θεού επέλεξε να της απονεμηθεί ή νίκη. Και το σε ποιά πλευρά κατά το θέλημα τού Θεού θα απονεμηθεί ή νίκη, είναι ξεκάθαρο στην Άγια Γραφή τού Θεού, σαφές κι από τη μέχρι τώρα αναφορά μας, σαφές κι απ’ όλους τούς πολέμους σ’ ολόκληρη την ιστορία της ανθρωπότητας, μόνον αν αυτοί οι πόλεμοι διαβάζονται υπό το φώς της Βίβλου.
Κοντολογίς: ή θέληση του Θεού θα απονέμει τη νίκη στην πλευρά εκείνη πού διαθέτει την πιο καθαρή και τη πιο σταθερή πίστη στο Θεό και ή όποια θα τηρεί σοβαρά τις εντολές Του. Ό απομακρυσμένος από το Θεό και τις εντολές Του λαός θα χάσει τον πόλεμο, ακόμα κι αν οι πιθανότητες είναι μηδαμινές. Οι απομακρυσμένοι από το Θεό και τις εντολές Του ηγέτες ενός λαού, δε θα βοηθηθούν ούτε από την εξυπνάδα τους, ούτε από τούς υπολογισμούς τους, ούτε από το στρατό, ούτε από τον πολιτισμό, ούτε από τά όπλα, ούτε από τις διπλωματικές σχέσεις, από την ευφράδεια του λόγου τους, ούτε από οποιοδήποτε υλικό αυτού του κόσμου.
Ό λαός όμως πού μαζί μέ τούς ηγέτες του είναι μέ το Χριστό Θεό (μιλάμε ακόμα για τούς χριστιανικούς λαούς) θα προστατευτεί από τον πόλεμο ή αν μπει στον πόλεμο θα βγει νικητής εντελώς ανεξάρτητα από τον αριθμό τού στρατού του, τον πολιτισμό του και το οπλοστάσιό του.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ. ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΒΙΒΛΟΣ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΡΡΗΣΙΑ
