Vassilis Viliardos
Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι ολοκάθαρα πολιτικό και κοινωνικό,
όπως της Βραζιλίας ή της Αργεντινής
– κάτι που δεν συνέβη ποτέ στην Ισλανδία,
– κάτι που δεν συνέβη ποτέ στην Ισλανδία,
οι Πολίτες της οποίας πήραν στα χέρια τους το μέλλον της
πατρίδας τους και των παιδιών τους, τιμωρώντας τους υπαίτιους της
χρεοκοπίας τους, παρά το ότι τους κόστισε πολύ ακριβά το όλο εγχείρημα.
Κάτω από αυτήν την οπτική γωνία, έχει δίκιο ο γερμανός υπουργός
οικονομικών, όταν αναφέρει πως πρέπει να λύσουμε μόνοι μας τα προβλήματα
μας και να βελτιωθούμε. Είμαστε σίγουροι όμως πως πιστεύει ότι, δεν θα
τα καταφέρουμε ποτέ, γνωρίζοντας τα εγγενή ελαττώματα της «φυλής» μας –
όπως είναι για παράδειγμα η μισαλλοδοξία, η αδυναμία συνεργασίας, η
έλλειψη μεθοδικότητας, ο ατομικισμός κοκ.
Πως θα συνεχίσουμε δηλαδή να λειτουργούμε μη συνεκτικά και μη
συλλογικά ή, ακόμη χειρότερα, όπως εκείνες οι δύστυχες πόλεις της
Ιταλίας στο μεσαίωνα, οι οποίες καλούσαν άλλους λαούς για να τους λύσουν
τα εσωτερικά, εμφύλια προβλήματα τους – καταλήγοντας τελικά σκλάβοι
πολύ χειρότερων δυναστών, συγκριτικά με τη διεφθαρμένη εγχώρια ελίτ
τους.
Από την άλλη πλευρά, είμαστε εντελώς σίγουροι ότι, η Ελλάδα
μπορεί να γίνει πολύ καλύτερη χώρα από την Ελβετία, αρκεί να το θελήσουν
όλοι μαζί οι Έλληνες – τοποθετώντας στην ηγεσία της χώρας τους μία
ικανή, έντιμη και ανιδιοτελή κυβέρνηση συνεργασίας, η οποία να τους
υπηρετεί ως οφείλει, αντί να την υπηρετούν μισώντας την ταυτόχρονα.
Δυστυχώς όμως, εμείς οι Έλληνες δεν έχουμε κατανοήσει ακόμη τι
έχουμε, τι κινδυνεύουμε να χάσουμε, καθώς επίσης πόσα θα μπορούσαμε να
κερδίσουμε εάν αποφασίζαμε να διώξουμε τους εισβολείς – ενώ τον τεράστιο
έμψυχο, φυσικό, υπόγειο και πολιτισμικό πλούτο μας, μας τον στερεί η
ανικανότητα των πολιτικών κομμάτων. Επίσης τα εγγενή ελαττώματα της
κοινωνίας μας, η οποία δεν έχει μάθει να εκτιμάει σωστά αυτά που έχει,
να σέβεται τις υποχρεώσεις της και να εργάζεται δημιουργικά, συλλογικά,
επιλέγοντας τη συνεργασία αντί την ατομικότητα και την ευγενή άμιλλα
αντί τον αθέμιτο ανταγωνισμό.
Ελπίζοντας να μας έχει γίνει το πάθημα της κρίσης μάθημα, να
αποφύγουμε το σπιράλ του θανάτου, στο οποίο μας έχουν παγιδεύσει οι
δανειστές με τα εξοντωτικά τους μνημόνια, καθώς επίσης να επικρατήσει η
κοινή λογική στην Ελλάδα, ευχόμαστε ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ σε όλους, με Υγεία,
Αισιοδοξία και Ευτυχία – τονίζοντας ακόμη μία φορά ότι μπορούμε να τα
καταφέρουμε, αρκεί να το θελήσουμε πραγματικά. Να είμαστε πρόθυμοι να
αγωνιστούμε συλλογικά, για τον εαυτό μας, για την πατρίδα μας και για τα
παιδιά μας – έστω την τελευταία στιγμή, κυριολεκτικά στην άκρη του
γκρεμού.
