Ἀπειλές, ἐκβιασμοί, πιέσεις, ἀψιμαχίες καί ὕβρεις στό παρασκήνιο τῶν ἐργασιῶν... καταγγέλλονται ἀκόμη καί ἀπό ἐπίσημα χείλη!
Ἡ ταπεινή μας ἄποψη εἶναι κατηγορηματικά ὄχι. Κι αὐτό γιατί ἐκλαμβάνουμε τήν γραπτή αὐτή διαβεβαίωση σεβασμοῦ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου ὡς ἕναν ἀκόμη φαναριώτικο ἑλιγμό. Ὡς μία κίνηση πού ἀποσκοποῦσε κυρίως στήν δημιουργία κατάλληλου κλίματος, ὥστε νά ἐπιτευχθοῦν οἱ μύχιες ἐπιδιώξεις καί προσδοκίες τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἀπό τή Σύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου. Ἐπιδιώξεις πού εἶχαν νά κάνουν μέ τήν ἀναγνώριση τῶν αἱρετικῶν δοξασιῶν ὡς Ἐκκλησίες, κάτι πού θά ἄνοιγε διάπλατα τόν δρόμο τοῦ οἰκουμενισμοῦ. Ἄλλωστε ἀνάλογη διαβεβαίωση εἶχε δοθεῖ καί κατά τίς συνομιλίες πού εἶχαν γίνει τό 1998 στό πλαίσιο τότε τῆς προσπάθειας προσέγγισης μέ τό Φανάρι τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν Χριστοδούλου. Ἀκολούθησαν ὡστόσο γεγονότα στήν συνέχεια πού ἀπέδειξαν εὐθαρσῶς ὅτι ἐκεῖνες οἱ διαβεβαιώσεις σεβασμοῦ ἦταν ἁπλά λόγια του ἀέρα. Ταπεινή μας ἄποψη λοιπόν ἦταν πώς θά ἔπρεπε ἡ ἀντιπροσωπεία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος νά ἐμμείνει στήν ἀπόφαση τῆς Ἱεραρχίας καί νά συμπεριλάβει τήν τροποποίηση περί μή χορηγήσεως αὐτονομίας σέ ἐκκλησιαστικές ἐπαρχίες πού τό καθεστώς τούς καθορίζεται μέ πατριαρχικούς τόμους, ὅπως εἶχε ἐξουσιοδοτηθεῖ ἀπό τήν συνεδρίαση τῆς Ἱεραρχίας τῆς 26ης Μαΐου. Αὐτό ἄν συνέβαινε θά ἔλυνε διά παντός τά προβλήματα πού κατά καιρούς παρατηροῦνται καί ἀνακύπτουν μεταξύ Κωνσταντινούπολης καί Ἀθήνας.
Τό ἑρμαφρόδιτο ἄλλωστε καθεστώς τῶν συγκεκριμένων ἐκκλησιαστικῶν ἐπαρχιῶν πού καθορίζεται ἀπό τόν πατριαρχικό τόμο τοῦ 1928, ὅπως εἶναι διαμορφωμένο, πάντα θά δημιουργεῖ προβλήματα καί θά πυροδοτεῖ τίς σχέσεις τῶν δύο Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν. Τά ὅσα προηγήθηκαν τῆς ἐπίσκεψης τοῦ Πάπα Φραγκίσκου στήν Λέσβο ἀλλά καί ἡ πρόσκληση τοῦ Μητροπολίτη Ἐδέσσης Ἰωήλ νά συμμετάσχει στήν ἀντιπροσωπεία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἀποτελοῦν σαφέστατα δείγματα τῶν πραγματικῶν διαθέσεων τῆς Κωνσταντινούπολης, τά ὁποῖα δέν ἐπιλύονται μέ προφορικές διακηρύξεις καί γραπτές ἀνακοινώσεις... Οἱ δέ τακτικές ἐπισκέψεις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη στίς συγκεκριμένες ἐκκλησιαστικές ἐπαρχίες, ὅπως ἡ πρόσφατη στήν Μητρόπολη Βεροίας πού ἀκολούθησε τῆς Συνόδου τοῦ Κολυμπαρίου, πέραν τῶν οἱανδήποτε ἰδιοτελῶν ἀμιγῶς σκοπιμοτήτων (οἰκονομικές ἐνισχύσεις, ἀνταλλαγή πολύτιμων δώρων), ἀποβλέπουν κυρίως στήν δημιουργία τῶν κατάλληλων συνθηκῶν, πού θά συμβάλλουν, ὥστε στήν οἱανδήποτε μελλοντική ἀλλαγή τοῦ πατριαρχικοῦ τόμου τοῦ 1928 –λόγω καί τῶν ραγδαίων γεωπολιτικῶν ἀλλαγῶν στήν περιοχή μας- οἱ παράλληλες ἀπώλειες γιά τό Φανάρι νά εἶναι ὅσον τό δυνατόν λιγότερες ἤ καί μηδαμινές.
Μυστική συνάντηση Βαρθολομαίου-Ἱερωνύμου
Ἡ ἀξιόπιστη πληροφορία πού φέρει μάλιστα τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη
Βαρθολομαῖο νά ἐπιρρίπτει εὐθέως εὐθύνες προσωπικά στόν Ἀρχιεπίσκοπο
Ἀθηνῶν Ἱερώνυμο γιά τήν ἀπουσία τῶν τεσσάρων Πατριαρχείων Ἀντιοχείας,
Ρωσίας, Γεωργίας καί Βουλγαρίας ἀπό τήν ψευτο- Σύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου
οὐσιαστικά δείχνει τό τί πρόκειται νά ἀκολουθήσει. Ἡ καλά ἐνημερωμένη
πηγή μας ὑποστηρίζει ὅτι ὑπῆρξε ἰδιαίτερη συνάντηση τῶν δύο
Προκαθημένων, στό περιθώριο τῶν ἐργασιῶν τῆς Συνόδου. Ἡ συνάντηση αὐτή
προηγήθηκε τῆς σύναξης τῆς ἀντιπροσωπείας τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας κατά
τήν προτελευταία ἡμέρα τῶν συνεδριάσεων, ὅπου καί διαφοροποιήθηκε
τελικῶς ἡ θέση τῆς ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας σέ σχέση μέ τήν ἀπόφαση πού ἔλαβε
ἡ Ἱεραρχία στήν ἔκτακτη σύγκλησή της τόν περασμένο Μάϊο. Ἀπό τή
συνάντηση αὐτή ἄλλαξε θέση καί ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος, πιθανόν λόγω
τῶν ἀφόρητων πιέσεων πού δέχθηκε, ἔτσι ὥστε ἄν καί δέν ἦταν
ἐξουσιοδοτημένος ἀπό τήν Ἱεραρχία νἀ συναινέσει στήν συμβιβαστική
πρόταση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη, ἡ ὁποία ὑποκρύπτει ὅπως ὀρθά
ἐπισήμανε ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου θεολογική ἀντίφαση.Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης πιθανόν στήν προσπάθειά του νά μεταπείσει τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν Ἱερώνυμο τοῦ ἐπέρριψε βαρύτατες εὐθύνες γιά τό ὅτι ὡς ἐπικεφαλῆς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὄχι μόνο δέν ἔπεισε τούς Ἐλλαδίτες Ἀρχιερεῖς γιά τήν «ἱστορική ἀξία καί σημασία» τῆς Συνόδου ἀλλά ἐπιπλέον δέν ἔκανε τίς δέουσες κινήσεις, ὥστε νά ἀποτρέψει τήν ἐκδήλωση ἀντιδράσεων κλήρου καί λαοῦ, μέ κορυφαία αὐτή τῆς ἡμερίδας πού πραγματοποιήθηκε στό Στάδιο Εἰρήνης καί Φιλίας στίς 23 Μαρτίου. Ἀντιθέτως ἐκ τῶν ἔσω τήν τορπίλιζε...
Κι αὐτό ἀκριβῶς εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα νά παρατηρηθεῖ τό φαινόμενο τῶν ἀλλεπάλληλων παραιτήσεων Μητροπολιτῶν. Μάλιστα ἀρκετοί ἐκ τῶν παραιτηθέντων Μητροπολιτῶν τεκμηριώνοντας γραπτῶς τίς παραιτήσεις τους ἀρνούμενοι νά πλαισιώσουν τήν ἀντιπροσωπεία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος θεολογοῦσαν κατά τῆς Συνόδου τορπιλίζοντάς την... ( βλ. κοινοποίηση ἐκ τῆς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἐπιστολῶν παραιτήσεων ὅπως αὐτή λ.χ. τοῦ Μητροπολίτη Ν. Σμύρνης Συμεών)! Ὅλα αὐτά συνέβαλαν σημαντικά σύμφωνα μέ τό σκεπτικό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου, ὅπως προσθέτει ἡ ἴδια πηγή, στήν ἐνίσχυση τοῦ προβληματισμοῦ τῶν τεσσάρων τελικά ἀπόντων Πατριαρχείων καί ὁδήγησαν στίς συνοδικές ἀποφάσεις ἀποχῆς ἀπό τίς ἐργασίες τῆς ἐν λόγω Συνόδου. Θά ἦταν μάλιστα κατά πολύ μεγαλύτερος ὁ ἀριθμός τῶν ἀπόντων Ἐκκλησιῶν ἄν δέν εἶχαν ἀσκηθεῖ ἀφόρητες πιέσεις ἀπό πολιτικούς κι ἄλλους ἐξωγενεῖς παράγοντες...
Οἱ τεκμηριωμένες θέσεις ἐπίσης τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἑλλάδος περί τροποποιήσεως ἰδιαιτέρως τῶν συγκεκριμένων προτάσεων πού ἀναφέρονταν στίς σχέσεις μέ τόν Παπισμό καί τίς λοιπές χριστιανικές κοινότητες τῆς Δύσης, οἱ ὁποῖες προκάλεσαν διαξιφισμούς, ἀψιμαχίες καί ἔντονους διαλόγους κατά τίς συζητήσεις, πού ὁρισμένες εἶδαν καί τό φῶς τῆς δημοσιότητας, ὅπως λ. χ. ἡ ἀντιπαράθεση σέ ὑψηλούς τόνους τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν Ἱερωνύμου μέ τόν Ἀρχιεπίσκοπο Κύπρου Χρυσόστομο συνέβαλαν, ὥστε ὄχι μόνο νά μήν υἱοθετηθοῦν, ὅπως ἐπεδίωκε τό Φανάρι, τά προσυνοδικά κείμενα περί τῶν σχέσεων μέ τόν χριστιανικόν κόσμον ἀλλά νά μήν ὑπογράψουν τό κείμενο αὐτό καί ἑπτά ἀπό τούς παρόντες Μητροπολίτες.
«Δέν μπορεῖτε νά κρατᾶτε "αἰχμάλωτη" τή Σύνοδο», φέρεται νά εἶπε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος στόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν Ἱερώνυμο. «Νά διαγραφεῖ ἀπό τά πρακτικά. Δέν μπορεῖ νά λέγονται αὐτά» ἀπάντησε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος. «40 χρόνια συζητεῖται αὐτό τό κείμενο. Πέρασαν διαπρεπεῖς, κορυφαῖοι καί σεπτοί ἱεράρχες ἀπό τίς προσυνοδικές συνεδριάσεις καί οὐδέποτε ἔθεσαν ζήτημα καί τώρα τά ἀνατρέπεται ὅλα» ἐπέμεινε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου. Ἐπρόκειτο γιά τά κείμενα ἔμμεσης νομιμοποίησης τῆς αἵρεσης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. (βλ. σελ 26-27)! Ἀξίζει νά σημειωθεῖ ὅτι σέ ἀνακοίνωση πού ἐξέδωσε ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ἰερόθεος δικαιολογώντας γιατί δέν ὑπέγραψε τό κείμενο καταγγέλλει ὕβρεις καί ἀπειλές πού δέχθηκαν οἱ Ἀρχιερεῖς τῆς ἀντιπροσωπείας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, κάτι πού ἐπιβεβαιώνει τό κλίμα πού ἐπικράτησε τήν προτελευταία ἡμέρα τῆς συναθροίσεως τοῦ Κολυμπαρίου.
«Ἕνας ἀκόµη λόγος, πού δέν εἶναι βέβαια καί οὐσιαστικός, ἀλλά ἔχει ἕνα εἰδικό βάρος εἶναι ὅτι ἀσκήθηκε ἔντονη λεκτική κριτική πρός τήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος γιά τήν ἀπόφασή της. Βέβαια, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυµος ἀπέρριψε µέ πολύ σηµαντικό λόγο τήν ὑβριστική αὐτή τοποθέτηση. Τελικά, ὅµως, ἡ ἀντίδραση αὐτή ἔπαιξε ἕναν ψυχολογικό ρόλο στήν διαµόρφωση τῆς ἄλλης πρότασης. Τουλάχιστον ἐγώ προσωπικά δέχθηκα σοβαρή πίεση καί ὑβριστική ἀντιµετώπιση ἀπό Ἱεράρχες γιά τήν στάση µου, πληροφορήθηκα δέ ὅτι πιέσεις δέχθηκαν καί ἄλλοι Ἀρχιερεῖς τῆς Ἐκκλησίας µας. Καί ἐπειδή πάντοτε ἐνεργῶ µέ ψυχραιµία, νηφιαλιότητα καί ἐλευθερία, δέν µποροῦσα νά ἀποδεχθῶ τέτοιες ὑβριστικές πρακτικές», γράφει χαρακτηριστικά. Αὐτό τό ἀπόσπασμα τῆς ἀνακοίνωσης τοῦ Μητροπολίτη Ναυπάκτου εἶναι ἐνδεικτικό ἄλλωστε τοῦ ὅλου κλίματος πού ἐπικράτησε ἰδιαίτερα τίς δύο τελευταῖες ἡμέρες καί οὐσιαστικά συμβάλει στό νά καταλογισθεῖ ἡ συνάθροιση τοῦ Κολυμπαρίου, ὡς ψευτο-σύνοδος καί ληστρική.
Κι ἀκριβῶς τό γεγονός αὐτό ἀποδυναμώνει οὐσιαστικά καί τό συνοδικό κύρος πού ἐπεδίωκε νά δώσει τό Φανάρι στερώντας ἐν μέρει τήν δυνατότητα τοῦ πολυπόθητου βήματος περαιτέρω προσέγγισης μέ τίς αἱρετικές χριστιανικές δοξασίες τῆς Δύσης, παρά τό ὅτι ἀναγνωρίζονται de facto πώς λογίζονται ἄν καί αἱρετικές δοξασίες «Ἐκκλησία»!!! Ἐπιπλέον παρέχει τό δικαίωμα στά ἀπόντα τέσσερα Πατριαρχεῖα νά ἐπικαλοῦνται τήν ἄρνηση τῶν ἑπτά Μητροπολιτῶν, πέντε ἀπό τήν Κύπρο, Λεμεσοῦ Ἀθανάσιο, Μόρφου Νεόφυτο, Ἀμαθοῦντος Νικόλαο, Λήδρας Ἐπιφάνιο καί Νεαπόλεως Πορφύριο, καθώς καί τόν Μητροπολίτη Μπάτσκας Εἰρηναῖο (ἀπό τήν ἀντιπροσωπεία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Σερβίας), καί νά στηρίζουν τήν ἀπόφαση τῆς μή συμμετοχῆς τους.
Ἐν ἀναμονῆ τῆς ...τιμωρίας
Ἐκκλησιαστικοί ἀνώτατοι παράγοντες πού γνωρίζουν πολύ καλῶς τόν
χαρακτήρα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου ὑποστηρίζουν διακαῶς
ὅτι δέν πρόκειται νά ἀφήσει «ἀτιμώρητη» τήν Ἀθήνα, θεωρώντάς την ὡς
κύρια ὑπεύθυνη γιά τήν παταγώδη ἀποτυχία ἀπό πάσης ἀπόψεως μίας ἀνούσιας
θεολογικά, λόγω καί τῆς θεματογραφίας της, Συνόδου. Οἱ ἴδιοι παράγοντες
προσθέτουν ὅτι ἡ μήνη τοῦ Πατριάρχη δέν ἀποκλείεται νά ἐκδηλωθεῖ μέ τήν
πρώτη ἀφορμή πού θά τοῦ δοθεῖ. Πιθανόν μάλιστα τούτη νά συνοδεύεται καί
μέ ἀποφάσεις πού θά στρέφονται εὐθέως κατά τοῦ Αὐτοκεφάλου τῆς
Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ἤδη πληροφορίες πρό τῆς συνάθροισης τοῦ
Κολυμπαρίου ἔκαναν λόγο γιά καθαιρέσεις κληρικῶν πού πρωτοστάτησαν στίς
ἀντιδράσεις ὅπως λ.χ. τοῦ π. Θεοδώρου Ζήση κ.ἄ. ἀκόμη καί γιά ἐπιτίμια
ἀκοινωνησίας σέ λαϊκούς (θεολόγους καθηγητές ἀκόμη καί δημοσιογράφους)!
Μεταβίβαση εὐθυνῶν...
Ἀπό τήν πλευρά του ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Ἱερώνυμος φέρεται σύμφωνα
μέ τούς ἴδιους κύκλους νά ἐπιχείρησε, χωρίς ἐπιτυχία νά μεταβιβάσει τίς
εὐθύνες πού τοῦ ἐπέρριπτε ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαῖος σέ
«ἀνεξέλεγκτους» Ἀρχιερεῖς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀλλά καί
ἐκκλησιαστικούς παράγοντες, καθηγητές Πανεπιστημίου, Ἁγιορεῖτες
Πατέρες,ἡγουμένους ἀκόμη καί ἐκκλησιαστικά μέσα ἐνημέρωσης, κ.ο.κ. πού
ἀντιμάχονται μέ σφοδρότητα τόν οἰκουμενισμό...Ἡ ἑπόμενη ἡμέρα τῆς Συνόδου τοῦ Κολυμπαρίου πάντως σκιαγραφεῖται πολύ δύσκολη ἀπό πάσης ἀπόψεως καί προμηνύει τέτοιες ἐξελίξεις πού κάθε ἄλλο παρά θά διατρανώνουν τήν ἑνότητα στίς σχέσεις τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν. Δέν ἀποκλείεται δέ τό κλίμα πού θά δημιουργηθεῖ στίς τοπικές συνόδους τῶν Ἐκκλησιῶν νά σηματοδοτήσει ἀλλαγές καί ἀποκλίσεις μέ δεδομένο στοιχεῖο τήν αὐξανόμενη διόγκωση τοῦ ἀντιοικουμενιστικοῦ ρεύματος, σέ ὅλες ἀνεξαιρέτως τίς Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες, τό ὁποῖο μετά τήν ἀποτυχία τῆς Συνόδου εἶναι βέβαιο πώς θά ἀποκτήσει πανορθόδοξη ἀναγνώριση καί ἰσχύ.
Ἐκεῖνο τέλος πού διαφαίνεται ἀπό μία πρώτη ἐκτίμηση τῶν ἀποτελεσμάτων τῆς ψευτο-συνόδου τοῦ Κολυμπαρίου εἶναι ἡ πρόκληση περαιτέρω διχαστικῶν ἐρίδων στούς κόλπους τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας καί ἡ διασάλευση τῆς ἑνότητας. Ἴσως αὐτό νά ἀποτελοῦσε καί τήν μύχια ἐπιδίωξη τῶν διοργανωτῶν...
ΠΗΓΗ ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΤΕΥΧ 179 ΙΟΥΝΙΟΣ 2016
Συντάκτης: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΚΡΗΣ, Θεολόγος, Δημοσιογράφος
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΙΟΥΝΙΟΣ 2016
