Διαβάστε για να κατανοήσετε τι γίνεται στο Ιράκ.

Τύμπανα πολέμου στη ‘μακρινή’ γειτονιά μας

Tζιχαντιστές του "Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και του Λεβάντε", σε προέλαση στο εσωτερικό του Ιράκ

Του Σάββα Καλεντερίδη
Τρία και πλέον χρόνια διαρκεί ο πόλεμος στη Συρία, ένας πόλεμος που ξεκίνησε ως συνέχεια της λεγόμενης Αραβικής Άνοιξης, με την ενεργό ανάμειξη ορισμένων δυτικών χωρών, της Σαουδικής Αραβίας, του Κατάρ και της Τουρκίας.
 

Μάλιστα η Τουρκία είχε πρωταγωνιστικό ρόλο σ’ αυτόν τον καταστροφικό πόλεμο, αφού έπαιζε -και εν μέρει συνεχίζει να παίζει- το ρόλο της γέφυρας για τα όπλα και τους τζιχαντιστές που εισέρρεαν από όλον τον κόσμο, για διεισδύσουν στη συνέχεια στο έδαφος της Συρίας και να συμμετέχουν σ’ αυτόν τον «ιερό» πόλεμο εναντίον του καθεστώτος Άσαντ.
 
Οι φανεροί πρωταγωνιστές αυτού του πολέμου ήταν από τη μια πλευρά ο Άσαντ και οι δυνάμεις του κράτους της Συρίας και από την άλλη οι δυνάμεις της λεγόμενης αντιπολίτευσης, η οποία σταδιακά στην ουσία διαλύθηκε, για να πάρει τη θέση της η ισλαμική τρομοκρατία, ήτοι η Αλ Κάιντα, δια της οργάνωσης Αλ Νούσρα και της οργάνωσης «Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και το Λεβάντε» (ISIL/ISIS, Islamic State of Iraq and the Levant/ Syria).
Έτσι, σταδιακά, η όλη υπόθεση, που ξεκίνησε ως μια εξέγερση ανατροπής του καθεστώτος Άσαντ, εξελίχθηκε σε έναν πόλεμο που διεξάγει το κράτος της Συρίας εναντίον της Αλ Κάιντα και της ισλαμικής τρομοκρατίας.
 

Από το καλοκαίρι του 2013 οι ΗΠΑ, για γεωπολιτικούς λόγους, τους οποίους θα αναφέρουμε σε επόμενο άρθρο μας, διαφοροποίησαν τη στάση τους στο θέμα, αφήνοντας έκθετη την Τουρκία σε μια απειλή που είχε ήδη διαμορφωθεί στο μαλακό της υπογάστριο και εννοούμε το δεύτερο αυτόνομο κουρδικό κράτος που σχηματίστηκε υπό μορφή τριών καντονίων, κατά μήκος των 900 χλμ της τουρκοσυριακής μεθορίου. Η εξέλιξη αυτή, που αλλάζει δραματικά την παραμετροποίηση του Κουρδικού, έδωσε την εντύπωση στην Άγκυρα ότι δεν είναι μακριά πλέον ο χρόνος που θα σχηματιστεί το τρίτο κουρδικό αυτόνομο κράτος, τη φορά αυτή στη δική της επικράτεια. Έτσι, η κυβέρνηση Ερντογάν, δεν είχε να κάνει τίποτε άλλο, παρά να εφαρμόσει την παλιά ανατολίτικη παροιμία που λέει «denize düşen yılana sarılır», που σημαίνει όποιος πέφτει στη θάλασσα και δεν γνωρίζει κολύμπι, αγκαλιάζει ακόμα και το φίδι!
 

Για τους παραπάνω λόγους, οι μυστικές υπηρεσίες της Τουρκίας τον τελευταίο χρόνο τροφοδοτούσαν συστηματικά τους ισλαμιστές τρομοκράτες της Αλ Κάιντα – Αλ Νούσρα με προσωπικό, όπλα και πυρομαχικά, για να επιτίθενται αυτοί με τη σειρά τους όχι εναντίον του Άσαντ αλλά εναντίον των Κούρδων της Ροζάβα, όπως ονομάζεται η λωρίδα γης κατά μήκος των τυορκοσυριακών συνόρων, όπου δημιουργήθηκε το αυτόνομο κράτος του Δυτικού Κουρδιστάν. Μάλιστα, για τους τζιχαντιστές που εισέρρεαν στην Τουρκία αεροπορικώς από πολλές αραβικές και ευρωπαϊκές χώρες, οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες είχαν δημιουργήσει ολόκληρο σύστημα υποδοχής και …φιλοξενίας σε ξενοδοχεία πολλών αστέρων, ενώ ορισμένα φορτία όπλων και πυρομαχικών που προορίζονταν για τους ισλαμιστές τρομοκράτες της Αλ Κάιντα αποκαλύφθηκαν από τις ίδιες τις -γκιουλενικές- τουρκικές αρχές, στα πλαίσια της διαμάχης εξουσίας μεταξύ Ερντογάν-Γκιουλέν.
 

Όμως ενώ η κατάσταση αυτή, που οδήγησε στη διάσπαση του μετώπου της αντιπολίτευσης, στην αρχή ευνοούσε τον Άσαντ, που σταδιακά ανέκτησε τον έλεγχο σημαντικού μέρους της επικράτειας που ήλεγχαν οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης, από ένα σημείο και μετά άρχισε να απειλεί τον ίδιον και να προκαλεί σοβαρή ανησυχία στις δυνάμεις της Δύσης.
 

Αυτό που άλλαξε τα δεδομένα και έφθασε στο σημείο να απειλεί πλέον την ενότητα της Συρίας αλλά και του ίδιου του Ιράκ, ήταν η εμφάνιση της οργάνωσης «Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και το Λεβάντε», η οποία εκτός των κλασικών υποστηρικτών κυρίως σε χρήματα και οπλισμό, της Σαουδικής Αραβίας, του Κατάρ και της Τουρκίας, είχε τώρα και την υποστήριξη των σουνιτικών φυλών που ήταν πιστές στον Σαντάμ Χουσεΐν, οι οποίες θεώρησαν ότι τώρα είναι η ευκαιρία να πάρουν την εκδίκησή τους από τον Μαλίκι και τους σιίτες, που στην ουσία συνεργάστηκαν με τους Δυτικούς για την ανατροπή του Σαντάμ.
 

Αυτή η εξέλιξη ήταν που ανέτρεψε τα δεδομένα, για να φθάσουμε σήμερα που γράφονται αυτές οι γραμμές (Τετάρτη, 11/6) οι ένοπλοι της ISIL/ISIS να ελέγχουν εκτός από την επαρχία Ανμπάρ και την στρατηγικής σημασίας επαρχία Νινευή, με την πρωτεύουσά της Μοσούλη, τη δεύτερη σε μέγεθος πόλη του Ιράκ, μετά τη Βαγδάτη, ενώ μάλλον φθάνει η στιγμή που θα κριθεί και η τύχη του χρυσοφόρου Κιρκούκ.
 
Για τις προοπτικές που διαγράφονται στον ορίζοντα γύρω από το όλο θέμα, στο άρθρο μας της Κυριακής.
 
Δημοσιεύθηκε στην "δημοκρατία"
http://infognomonpolitics.blogspot.gr