Τότε βλέπω το πρόσωπο του ενός να είναι όχι πρόσωπο ανθρώπου, αλλά να έχει μορφή σκύλου, άλλου να είναι σαν μαϊμούς, άλλων να έχουν διάφορες μορφές ζώων, φοβερές μορφές!
Θεέ μου, λέω, αφού είναι άνθρωποι, πώς έχουν πρόσωπα ζώων; Είναι και μερικοί που έρχονται να κοινωνήσουν με πρόσωπο ήρεμο και ιλαρό και μόλις κοινωνήσουν λάμπει το πρόσωπό τους σαν τον ήλιο...
Μια φορά μέσα στο Άγιο Δισκάριο είδα έναν θρόμβο αίματος και μάλιστα τον έδειξα σ΄ έναν από τους αδελφούς και σε λίγο εξαφανίστηκε».
ΠΗΓΗ: ΕΝΑΣ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ, Ο ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ π. ΙΑΚΩΒΟΣ, εκδ. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗΣ ΟΣΙΟΥ ΔΑΒΙΔ ΓΕΡΟΝΤΟΣ, ΡΟΒΙΕΣ ΕΥΒΟΙΑΣ 1993, σ. 80.
