...τον περιμένω (τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά) νάρθει σαν αστραπή!
1. Τι προτείνετε στους νέους που βλέπουν την πατρίδα τους να ξεπουλιέται και να εξευτελίζεται;
Κουράγιο, δύναμη, τρέλα, εφευρετικότητα και γερές αρχές ριζωμένες σε παραδείγματα μεγάλων Ελλήνων που προϋπήρξαν. Πάνω από όλα όμως, πίστη στο σχέδιο τού Θεού και για τον καθένα τους, αλλά και για την Ελλάδα. Και βέβαια καθόλου φόβο. Ακόμη και στο βαθύτερο σκοτάδι.
2. Τι κάνετε σε περιστάσεις που κλονίζεται η πίστη σας και ταυτόχρονα λόγω αθυμίας – ραθυμίας δεν μπορείτε να προσευχηθείτε;
Παίζω μουσική. Ευτυχώς αυτή η ευλογία μου δόθηκε, σαν εργόχειρο, σαν προσευχή, σαν τρόπος επικοινωνίας και προς τα κάτω, αλλά και κυρίως προς τα πάνω.
3. Γιατὶ επιλέξατε ως μουσικὸ θέμα στον δίσκο σας τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά;
Γιατί τον αγάπησα πολύ. Και τον περιμένω. Νάρθει σαν αστραπή!!!
4. Η λέξη “αλήθεια” αποτελείται από το “Α”(στερητικό)+ “Λήθη”. “Αλήθεια” σημαίνει “ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ”. Πώς μέσω της μουσικής μπορούμε να διατηρήσουμε την ιστορική μας μνήμη;
Ντύνοντας με πολλή γερά μουσικά θέματα, ή μελωδίες αν θέλετε, που να αντέχουν στον χρόνο, όλα εκείνα που μας συγκινούν και που οι ορδές των ανθελλήνων προσπαθούν να μας κάνουν να ξεχάσουμε. Έχει αυτή τη δύναμη η μουσική.
5. Έχετε σκεφτεί – εμπνευστεί να γράψετε μουσική με βάση τα τραγικά γεγονότα που συμβαίνουν στην Ελλάδα;
Όχι ακόμη. Είναι πολύ πρόσφατα, όλοι έχουν γνώμη και ζουν οι πρωταγωνιστές τους. Προτιμώ τα γεγονότα όταν πια έχουν εξελιχθεί και τελειώσει. Και τούς ανθρώπους άλλωστε.
6. Τι είναι η Ελληνική μουσική; Ένα λογικό δόγμα κανόνων, ένα συναίσθημα, μια συνείδηση, κάτι άλλο; Τι είναι αυτό το οποίο την καθιστά ξεχωριστή;
Ελληνική μουσική δυστυχώς δεν έχουμε. Πολύ ελάχιστη. Τραγούδια χιλιάδες. Αν μιλάτε για την μουσική, που εμένα ενδιαφέρει, είναι ένα όνειρο φωτεινό, είναι μια γαλανόλευκη σε ήχο, είναι μια θάλασσα σε νότες και το ύψιστο θα ήταν ίσως μια ακρόπολη σε ένα απλό, παιδικό και όμως μεγαλειώδες μειδίαμα.
7. Ποιος είναι ο ρόλος της Πίστεως στην δημιουργία ενός μουσικού σας έργου;
Ο πρώτος και ο τελευταίος. Το Α και το Ω. Το άπιαστο πού γίνεται για λίγο δικό σου και με ένα ήσυχο αεράκι φεύγει και πάλι. Και πάντα, η παιδική καρδιά και διάθεση.
8. Πέτρινα χρόνια, …«Ελλάδα στους ώμους τη γη κουβαλάς, εσύ που χάραξες τους δρόμους, τη φωνή σου να βρεις ζητάς».
Γράψατε ένα υπέροχο τραγούδι κάπου 25 χρόνια πριν. Είναι καράβι χωρίς δική του πυξίδα ή κιβωτός η πατρίδα μας;
Έχει και πυξίδα και γερό σκαρί και καλοτάξιδη πάντα ήταν και θα είναι. Από καπετάνιους και πληρώματα πάσχουμε. Και από προορισμούς, Ιθάκες.
9. Πόσο εύκολο είναι για έναν άνθρωπο του καλλιτεχνικού χώρου που διακηρύττει Χριστό και Ελλάδα να ανέβει τόσο ψηλά και τι δυσκολίες-ευλογίες αντιμετώπισε στο διάβα του;
Ων ουκ έστιν αριθμός, οι δυσκολίες. Αλλά ασύγκριτα άλλης ποιότητας και διάρκειας, οι ευλογίες. Ο Χριστός είναι ο καλλίτερος σύμβουλος για όλα αυτά.
10) Πόσο επίκαιρη είναι η παράδοσή μας; Συνεχίζει και σήμερα να εμπνέει καλλιτέχνες; Σε μία εποχή εθνικής καταθλίψεως η Ελλάδα συνεχίζει να παράγει πολιτισμό;
Ναί και στα δύο, αλλιώς ούτε θα με ξέρατε, ούτε θα μου ζητούσατε συνέντευξη.
11) Πώς εμπνευστήκατε το τραγούδι θα “θα έλθεις σαν αστραπή”;
Θα σας γελάσω. Όλα αυτά γίνονται μέσα σου, με έναν απλό και μαγικό τρόπο. Σαν να ακούς διάφορα στο ραδιόφωνο και να λες κάποια στιγμή, ωραίο είν’ αυτό, το κρατάω.
12) Πώς εξηγείτε την εκκωφαντική σιωπή των πνευματικών ανθρώπων και δημιουργών για το δράμα που βιώνει ο λαός μας;
Μιλάω όποτε μου ζητηθεί. Και παράγοντας μουσική και απαντώντας σε ότι ερωτώμαι. Και δεν αισθάνομαι καθόλου πνευματικός άνθρωπος. Λίγο με προσβάλλει ο όρος και το τι σημαίνει πια.
13) Τί είναι αυτό, το οποίο μπορεί να σας συγκινήσει σε έναν άνθρωπο;
Ο πόνος, το κόμπλεξ, η δειλία, η ατζαμοσύνη. Και σε μια άλλη ανάγνωση, η παλικαριά.
14) Τί μπορεί να ενώσει τους Έλληνες;
Ο Ιησούς Χριστός, ο Εσταυρωμένος!
15) Τέτοιοι που είμαστε, τέτοιους έχουμε ή τέτοιοι που είναι, τέτοιοι τους αξίζουμε;
Και τα δύο σωστά είναι. Με ελάχιστες εξαιρέσεις οι οποίες ελπίζω αύριο, θα κάνουν τον νικηφόρο αγώνα και για όλους τους άλλους.
16) Ένα μήνυμα, το οποίο ενδεχομένως θα θέλατε να στείλετε σε όλους τους αναγνώστες της Ενωμένης Ρωμηοσύνης.
Όλα όσα σας είπα, μπορεί και να ‘ναι εντελώς αλλιώς. Ο χρόνος και ο πόνος θα δείξουν!
Ευχαριστούμε τον μουσικό κ. Αρτέμιο Φανουργιάκη, για την συνδρομή του, στην συνέντευξη αυτή!
Για την ΄΄ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ΄΄
Τομέας Νεότητος Αθηνών
http://www.enromiosini.gr/arthrografia
