Στις 13 Αυγούστου, πριν από 45 χρόνια, εκοιμήθη στον Κύριο ο Αρχιμανδρίτης Ταύριος (Μπατόζσκι) /10.08.1898 - 13.08.1978/, πρεσβύτερος και εξομολόγος του Ησυχαστηρίου Σπασο-Πρεομπραζένσκαγια Ρήγα.
Αυτός ο άνθρωπος είναι ένας θρύλος. Η ζωή του ήταν γεμάτη θαύματα, και το σημαντικότερο θαύμαστο γεγονός ότι έμεινε ζωντανός έχοντας περάσει από τα σταλινικά στρατόπεδα για 21 χρόνια.
Ο Κύριος τον κράτησε γιατί ήταν φλογερός σαν φωτιά, που εκπλήρωσε την εντολή του Θεού - να είναι εκεί που χρειάζεται περισσότερο ο βοσκός.
Ο πατήρ Ταύριον ήταν ασυμβίβαστος με την αθεΐα, δεν συμβιβάστηκε με τις αρχές και συγκαταλεγόταν ανάμεσά τους ως ένθερμος αντισοβιετικός και μοναρχικός. Τον φοβόντουσαν κιόλας.
Λέγεται ότι όταν εκείνος, ήδη ηλικιωμένος, κλήθηκε από την έρημο της Ρίγας στη Μόσχα σε ένα ειδικό τμήμα της KGB, τους είπε: «Τι νομίζετε; Ξέρω τα πάντα, ξέρω ακόμα και τι σκέφτεσαι. Στο άκουσμα αυτό, οι ειδικοί αξιωματικοί ξεσήκωσαν και τον συνόδευσαν έξω.
Δεν τον φοβόντουσαν όμως μόνο οι αρχές. Και τα πνευματικά παιδιά δεν τολμούσαν να σκεφτούν τίποτα στην παρουσία του - ήταν τόσο οξυδερκής.
Τα χαρίσματά του των θαυμάτων και της εξουσίας του πάνω στους δαίμονες ήταν γνωστά σε όλους.
Η Pustynka κοντά στη Jelgava ήταν το Πανρωσικό πνευματικό κέντρο.
Πολύ συχνά ερχόντουσαν ιερείς, μοναχοί, επίσκοποι και φυσικά οι καλεσμένοι του πρεσβύτερου ήταν οι συντοπίτες του και οι αδελφοί του από το Glinskaya: Μητροπολίτης Zinovy (Mazhuga) /+03.08.1985/, Αρχιμανδρίτης Modest (Potapov) /+14.03. 2002/, Schema-Archimandrite Andronik (Lukash ) /+21.03.1974/, Schema-Archimandrite Grigory Belgorodsky /+19.07.1987/, Αρχιμανδρίτης Σεραφείμ (Tyapochkin) /+19.04.1982/Chumanvyte,1982 1991/, Abbot Mitrofan (Voznesensky).
Η ίδια η φήμη προκάλεσε ορισμένες απόψεις τόσο στα κρατικά όργανα όσο και στην Εκκλησία. Υπήρχε συνεχής επιτήρησή του, προσπάθησαν να του κλείσουν το στόμα παντού και σε σχέση με την κατασκευή του Pustynka, έγιναν καταγγελίες και κανονίστηκαν συχνοί έλεγχοι. Αυτό ανάγκασε τις πνευματικές αρχές να μην αναφέρονται πουθενά στη γνώμη του γέροντα και η προσωπικότητά του έμεινε στη σκιά για πολύ καιρό.
Ακόμη και το μοιρολόγι στην Εφημερίδα του Πατριαρχείου Μόσχας εμφανίστηκε μόλις ένα χρόνο μετά τον θάνατο του πατέρα Ταυρίου. Ο π. Ταύριος είχε και άλλο ένα χάρισμα χάριτος. Είδε το μέλλον.
Προειδοποίησε για την επικείμενη κατάρρευση της Ένωσης, για την οικονομική καταστροφή, ότι θα έρθουν οι τελευταίοι καιροί, θα δοθούν σε όλους αριθμούς, νέα διαβατήρια και θα βάλουν τη σφραγίδα του Αντίχριστου σε μορφή επιγραφής. Με λύπη ο ιερέας μίλησε για την πτώση του κλήρου, ότι όλα αυτά θα τα ευλογούσαν στην τύφλα τους.
Προειδοποίησε για τη δίωξη: «Η δίωξη θα είναι ισχυρή, αλλά διαφορετική, όχι όπως στην εποχή μου. Σταθείτε με πίστη και μην φοβάστε τίποτα, ο Κύριος είναι μαζί σας». Ο ιερέας είπε ότι η εποχή του Αντίχριστου δεν είναι μακριά και ότι έρχονται οι έσχατοι καιροί.
Ο Αρχιμανδρίτης Ταύριων πέθανε στις 13 Αυγούστου 1978 από καρκίνο στομάχου και οισοφάγου. Ο ιερέας αρνήθηκε την επέμβαση, παραδίδοντας τον εαυτό του στα χέρια του Θεού. Ο γέροντας θεωρούσε ότι ο πόνος και η ταλαιπωρία είναι το τελευταίο φάρμακο για την ψυχή, που πρέπει να πάρει για να μπει στη Βασιλεία του Θεού.
Πριν πεθάνει είπε στους συγγενείς του να μην θρηνούν, να επισκεφτούν τον τάφο του, να προσευχηθούν, να ζητήσουν τις ανάγκες τους. Υποσχέθηκε να μην φύγει ούτε μετά θάνατον.
