Αν αγοράσεις μια συσκευή με chip,εσύ είσαι το αφεντικό,και η συσκευή στην οποία δίνει εντολές το chip,είναι ο "σκλάβος".
Αν βάλεις στον σκύλο σου ένα chip για να μην χαθεί,εσύ είσαι το αφεντικό και το chip ο σκλάβος,που θα παίξει τον ρόλο του για σένα, όταν χαθεί.
Πάντοτε όταν υπάρχει chip,υπάρχει και η σχέση "master-slave" (αφεντικό- σκλάβος).
Δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να θεωρήσουμε πως κάποιος κατέχει τον έλεγχο ενός chip (το οποίο τοποθετείται για έναν σκοπό) και δεν ορίζει μια "εργασία" ή ένα "όριο".
Γι' αυτόν τον λόγο και τα chip χρησιμοποιούνται σε αντικείμενα και ζώα.Γιατί δεν έχουν νόηση. Δεν είναι "ελέυθερα"Και κάποιος τα "χειρίζεται".
Στην περίπτωση του ανθρώπου τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Όταν ο ίδιος προγραμματίζει ένα chip για να κάνει μια εργασία προς όφελος του
και το ελέγχει ο ίδιος, είναι οκ.
Όμως όταν "κάποιος άλλος" προγραμματίζει ένα chip για έναν άνθρωπο, υπάρχει "κάτι" που αυτός ο κάποιος "ελέγχει".
Δεν υπάρχει κανένας λόγος να βάλεις ένα chip αν δεν θέλεις να "ελέγξεις" ή να θέσεις όρια.
Υπάρχουν άπειρες τεχνοτροπίες, να παράξεις πλαστικές κάρτες - ταυτότητες χωρίς chip, και να έχεις ασφαλή αποτελέσματα ταυτοποίησης.
Το chip, δεν είναι απαραίτητο για μια ταυτοποίηση. Όμως είναι απαραίτητο για "άλλες εργασίες ελέγχου" από ένα "αφεντικό" σε έναν "σκλάβο".
Οπότε τα πράγματα είναι απλά.
Όταν κάποιος πάρει ταυτότητα με chip, αποδέχεται κατά έναν τρόπο να γίνει σκλάβος ακόμη και αν οι "αλυσίδες" δεν φαίνονται.
Δεν με ενδιαφέρουν οι "φανταστικοί λόγοι" που θέτουν κάποιοι,δεν με νοιάζει αν το είπε ο Παίσιος "να μην την πάρουμε".
Όταν κρατάς ένα chip που ελέγχει "άλλος"είσαι "σκλάβος" ακόμη και "κενό να είναι".Γιατί συναινείς στο να πάψεις να είσαι "άνθρωπος".
Πράγμα που δυστυχώς αποδεχτήκαμε ήδη με τα "κινητά".
Μην αναλώνεστε με πολλά.Μην βρίσκετε "λόγους" να διαφωνείτε.
Η ουσία είναι αυτή.Κανείς δεν μπορεί σε "άνθρωπο" να επιβάλει chip αν δεν το δεχτεί ο ίδιος.Έχουν "άλλα σχέδια".
Yannis Bakman
