Ὁ Λένιν βρῇκε τὴν εὐκαιρία νὰ ἐπιβάλλῃ τὴν ΄σεξουαλική ἐλευθερία` τὸν Δεκέμβριο τοῦ 1917 ποὺ ἀκόμη καὶ ἡ ὁμοφυλοφιλία ἀπενοχοποιήθηκε, ὅπως συνέβη μετά τὸ πραξικόπημα τῶν φραγκομασσῴνων Ἰακωβίνων στὰ 1791.
Ὁ Στάλιν ὡστόσο, ἀπῃγόρευσε τὴν ὁμοφυλοφιλία στὰ 1934, ὅπως καὶ τὶς ἐκτρώσεις κι ἔκανε τοὺς πολύ ΄φιλελεύθερους` νόμους γιὰ τὸν γάμο, πιὸ αὐστηρούς.
Ἐπὶ Λένιν τὰ Σοβιετικὰ ὄργανα δῄλωναν: Ἀπό τὴν ἡλικία τῶν 18 ἑτών κάθε νεαρή γυναῖκα εἶναι ἰδιοκτησία τοῦ κράτους. Οἱ ἀνύπαντρες γυναῖκες ἔπρεπε νὰ ἐγγραφοῦν στὸ Γραφεῖο τοῦ ΄Ἐλεύθερου Ἔρωτα`. Ἡ ἀποφυγή ἐτιμωρεῖτο σοβαρά.
Κάθε ἐγγεγραμμένη γυναῖκα ἔπρεπε νὰ ἐπιλέξῃ ἕναν ἄντρα ἀνάμεσα στὰ 19 καὶ 50. Οἱ ἄντρες ἐπίσης εἶχαν τὸ δικαίωμα νὰ διαλέξουν μιὰ γυναῖκα, ἀλλὰ ἔπρεπε νὰ... ἀποδείξουν πὼς ἀνῇκαν στὸ ΄Προλεταριᾷτο`. Στοὺς ἄλλους δὲν ἐπιτρεπόταν νὰ ἔχουν σεξουαλική ζωή ἀφοῦ ἦταν «ταξικοί ἐχθροί». Μὲ τὴν μέριμνα τοῦ κράτους οἱ ἄνδρες εἶχαν τὸ δικαίωμα νὰ διαλέξουν γυναῖκες ἐγγεγραμμένες στὸ Γραφεῖο τοῦ Ἐλεύθερου Ἔρωτα, ἀκόμη κι ἄν οἱ γυναῖκες αὐτές δὲν συμφωνοῦσαν. Τὰ παιδιά ποὺ γεννιοῦνταν ἀπό τὶς ἑνώσεις αὐτές γίνονταν ἰδιοκτησία τῆς "δημοκρατίας" (δὲς: Μιχαῆλ καὶ Αὔγουστος Στέρν, "Σιδηροῦν Παραπέτασμα γιὰ τὸν Ἔρωτα" Στοκχόλμη, 1982).
Οἱ ἑβραιομπολσεβῖκοι συχνά ὀργάνωναν παρελάσεις γυμνῶν καὶ προπαγάνδιζαν τὸν ὁμαδικό ἔρωτα. Αὐτά τὰ νέα μέτρα προκάλεσαν βαθιά ψυχολογικά προβλήματα στὸν παραδοσιακά προσανατολισμένο πρὸς τὴν οἰκογένεια ῥωσσικό λαό. Οἱ Κομμουνιστὲς ἡγέτες ἤθελαν νὰ ἐξαφανίσουν τὴν οἰκογενειακή ζωή. Ἐν τῷ μεταξύ οἱ ἐκτρώσεις νομιμοποιήθηκαν. Οἱ βιασμοί ἔγιναν ὅλο καὶ πιὸ κοινοί.
Ὁ κομμουνιστής ποιητής Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι ἄρχισε ἀμέσως νὰ προπαγανδίζῃ τὴν Νέα Πολιτική μὲ τὸν ἑξῆς τρόπο:
''Κάθε κορίτσι νέο καὶ ὄμορφο θὰ βιάσω καὶ περιφρονητικά θὰ φτύσω ἐπάνω του!'' -Οἱ σύγχρονοι ομοιδεάτες τους τὶ λένε γι᾿αὐτὰ; Τὰ καταδικάζουν ἤ ὄχι;
