Ήταν καθηγητής στην Αθωνιάδα Σχολή μεταξύ των ετών 1982-1984. Δίδασκε γεωπονία, χημεία, βιολογία. Διακόνησε επίσης στην μονή Κουτλουμουσίου ως πορτάρης (θυρωρός) και αρχοντάρης. Μετά από χρόνια, αναχώρησε από το Άγιον Όρος και εγκαταβίωσε στην Ιερά Μονή Θαρρίου (Ταξιάρχου Μιχαήλ) Ρόδου, όπου και εκοιμήθη στις 16 Μαΐου 2001, με εμφανή τα σημεία της αγιότητας. Αυτόπτες μάρτυρες αναφέρουν ότι κατά την εξόδιο ακολουθία του, η ευωδία που ανέδυε σε όλο το Μοναστήρι ήταν ανεπανάληπτη.
Η ζωή του ήταν η ευχή του Ιησού και θεία κοινωνία, κάθε μέρα. Δεν εννοούσε για μια μέρα να μην κοινωνήσει. Όλη μέρα και όλη νύκτα έλεγε την ευχή. Ποτέ δεν κοιμόταν σε κρεβάτι, μόνο σε μια καρέκλα ξεκουραζόταν λίγο. Σύμφωνα με μαρτυρίες ανθρώπων που τον είχαν συναναστραφεί, έλαμπε το πρόσωπό του και έλεγε αδιαλείπτως την ευχή «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με».
