Τα σύμπαντα γιορτάζουνε τη δόξα σου Χριστέ

Η γέννηση του Χριστού

Ήταν μια νύχτα φωτισμένη
μια αστροφεγγιά, μια ξαστεριά
κι ήταν θαρρείς αδελφωμένα
άνθρωποι, δέντρα και θεριά.

Είχε κινήσει κι ένα αστέρι
από τη βαθιά ανατολή
και ουρανοδρόμιζε να φέρει
στη γης το φέγγος το πολύ.

Ένα γαλήνιο καραβάνι
τρεις μάγοι πάνε βιαστικά
σμύρνα χρυσάφι και λιβάνι
κρατούσανε ευλαβικά.

Στη Βηθλεέμ έχουνε φθάσει
από πορεία μακρινή
βρίσκουν αλλιώτικη την πλάση,
είχαν ανοίξει οι ουρανοί.

Τα σύμπαντα γιορτάζουνε

Τα σύμπαντα γιορτάζουνε
τη δόξα σου Χριστέ
ψηλά στα ουράνια αγάλλονται
αγγέλων στρατιαί.

Η κάθε ανθρώπινη φωνή
κάθε θνητού λαλιά
τη γέννησή σου ψάλλουνε
μεγάλε βασιλιά.

Το Άγιο φως σου δω στη γη
θα ζει παντοτινά
και την αγάπη στις καρδιές
αιώνια θα σκορπά.

Χριστούλη μου

Έλα Χριστούλη μου γλυκέ
και χαμογέλασέ μου
έλα Θεούλη μου καλέ
και γλυκομίλησέ μου.

Να ‘ξερες πόσο καρτερώ
την γέννησή σου τώρα
έλα και θέλω να χαρώ
τούτη την Άγια ώρα.

http://www.mathima.gr