Η πνευματική ελεημοσύνη, η προσευχή για τον άλλο, είναι η ανώτερη πράξη αγάπης

ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΙΣ ΠΛΑΝΕΜΕΝΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΟΥ FACEBOOK

Βλέποντας αυτή την εικόνα που κυκλοφορεί στο facebook (που αλλού;...) και μάλιστα αυτές τις μέρες που η φιλανθρωπία είναι στα μεγάλα της μεγαλεία,αναρωτιέμαι τελικά αν αυτή η ρήση είναι η εύκολη λύση προς αποφυγήν της προσευχής..

"Τα χέρια που βοηθούν λέει,είναι ιερότερα από τα χέρια που προσεύχονται".. 

Με την απλή μου λογική και χωρίς να θέλω να μπω σε βαθιά πνευματικά μονοπάτια αναρωτιέμαι:
Η εικόνα αυτή που κυκλοφορεί προάγει την ελεημοσύνη και αναιρεί την προσευχή;

Δεν λέω πως δεν υπάρχουν ανάγκες υλικές. Υπάρχουν πολλές και ποικίλες.
Τα φιλανθρωπικά παζάρια που με κόπο κάνουν άξιοι άνθρωποι πραγματικά για να βοηθήσουν άτομα, νοσοκομεία, ιδρύματα ,ιεραποστολές είναι καλά και ευλογημένα.. Και επ'ευκαιρία θα πω πώς καλό είναι, τούτες τις άγιες μέρες να ενισχύουμε αυτά τα παζάρια για τα δώρα των εορτών μας.
Η ελεημοσύνη είναι ευλογία, είναι μοίρασμα προς τον αναξιοπαθούντα, είναι βγάλσιμο από τον εαυτό μας, είναι απλότητα, είναι θεία βούληση.. "Φτωχός ήμουν και δεν με ντύσατε"είπε ο ίδιος ο Χριστός..να βοηθούμε όσο μπορούμε και όπως μπορούμε τον άλλον άνθρωπο, υλικά.
Όμως: Γιατί αυτό να είναι ανώτερο από την προσευχή μας για τον συνάνθρωπο; Κι όμως: Η πνευματική ελεημοσύνη, η προσευχή για τον άλλο, είναι η ανώτερη πράξη αγάπης.

Τόσοι και τόσοι άγιοι, βοήθησαν υλικά, έδωσαν την περιουσία τους ολόκληρη για ανακούφιση των φτωχών. Οι άλλοι τόσοι ασκητές που ήταν φτωχοί, αναχωρητές, ερημίτες δεν αγίασαν; Ο άγιος Αντώνιος, οι άγιοι Ανάργυροι, ο άγιος Σπυρίδων, η οσία Ματρώνα δεν αγίασαν; Δεν εξασκήθηκαν στην προσευχή και στην άσκηση; Η οσία Μαρία η Αιγύπτια που έμεινε 40 χρόνια στην έρημο και δεν είχε χρήματα να δώσει σε φτωχούς δεν άγιασε; Ο Άγιος Πορφύριος;

Φτωχοί γεωργοί ήταν οι γονείς του,φτωχός κι αυτός και έφτασε σε μεγάλα μέτρα προσευχής.. "μακάριοι οι ελεήμονες ότι αυτοί ελεηθήσονται"..
Ο μακαρισμος αναφέρεται και στην υλίκη και στην πνευματική ελεημοσύνη..δεν είπε ο Χριστός ότι η υλική ελεημοσύνη είναι ανώτερη από την πνευματική. Λοιπόν,η προσευχή για τον άλλο είναι πηγή ελέους για την ψυχή του.. Και τον βοηθά. Όταν προσευχόμαστε για κάποιον, για να έχει υγεία, για να έχει ηρεμία, για να ξεπεράσει ένα πρόβλημα, για να βγει από μια δύσκολη κατάσταση, προσφέρουμε στην ψυχή του μεγάλο δώρο. Ένα δώρο που το έχει ανάγκη..
Ο απόστολος Πέτρος ήταν φυλακισμένος και προσευχόταν μία ολόκληρη οικογένεια γι'αυτόν.. Θερμά προσευχόταν η υπηρέτρια..και από την προσευχή της υπηρέτριας βγήκε από τη φυλακή και πήγε στο σπίτι αυτό και δεν πίστευαν στα μάτια τους, όταν τον είδαν μπροστά τους.

Ένας απόστολος είχε ανάγκη την προσευχή μιας υπηρέτριας. και δεν έχει ανάγκη ο πάσχων άνθρωπος την προσευχή τη δική μας;
Και πέρα από αυτά κάνουμε και εμείς καλό στον εαυτό μας όταν προσευχόμαστε για τον άλλον.. όπως είχε πει ωραία ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος "όταν έχεις ένα μύρο και μυρώνεις τον άλλον μένει και στα χέρια σου η ευωδία"κάπως έτσι και με την προσευχή μας για τους άλλους. Φυσικά δε λέω να αφήσουμε την ελεημοσύνη και να πιάσουμε την προσευχή... Χρειάζονται και τα δύο στα μέτρα που μπορούμε.. απλά,αυτές τις εικόνες με τα μηνύματα αυτά,καλό είναι να τις επεξεργαζόμαστε λίγο πριν μπουν στο υποσυνείδητο και κάνουν το μήνυμα κανόνα..

https://proskynitis.blogspot.com