Η πολυπλοκότητα των μηνυμάτων γύρω από το Ελληνικό ζήτημα θυμίζει εκείνες τις φάσεις στο ποδόσφαιρο όπου μια ομάδα σφυροκοπείται ανηλεώς πριν το γκολ.
Χαοτικές αλλαγές τακτικής, συνεχείς οπισθοχωρήσεις, ένα γενικό μπέρδεμα με το τι επιδιώκουμε και το τι επιδιώκει η άλλη πλευρά.
Η σημερινή κυβέρνηση ξεκίνησε σαφώς με άλλους στόχους, συμβιβάστηκε ταπεινωτικά και πάνω που δημιούργησε ένα άλλο αφήγημα στο οποίο ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ έθετε την επιδίωξη της απομείωσης του χρέους ως υπέρτατο στόχο, τώρα βρίσκεται να συζητάει για 42 χρόνια πλεονάσματα που παραβιάζουν τη Λογική. Καί την Οικονομική επιστήμη...
Έχουν υπογραφεί χιλιάδες σελίδες απίθανων μέτρων με καταγεγραμμένες παραβιάσεις των Συνταγματικών προβλέψεων, αλλά τέλος πάντων φτάσαμε ως εδώ για να μας πούνε πλέον οι ξένοι Δανειστές τί; Ότι για τα επόμενα 42 χρόνια θα έχουμε σοβαρά πλεονάσματα με υπερφορολόγηση και ότι ο γάιδαρος όχι μόνον θα πετάει, αλλά θα κάνει και τούμπες στον αέρα;
Κάπου εδώ τελειώνει το ψέμα.
Κάπου εδώ θα συναντήσουμε τον τοίχο των Ιστορικών στιγμών του Έθνους, αντιμέτωποι πλέον με ΑΜΕΣΟ ΖΗΤΗΜΑ επιβίωσης της χώρας και του πληθυσμού της, που κουτσά στραβά επιβίωσε με απώλειες αλλά επιβίωσε από τη λαίλαπα των Μνημονίων.
Το αφήγημα έφτασε στο τέλος του.
Οι μάσκες πέφτουν και οι Έλληνες Πολιτικοί θα κληθούν την ύστατη ώρα να αποδείξουν με ποιανού ακριβώς το μέρος συντάσσονται!
Σε κάθε μεγάλη κρίση η Μέση Οδός είναι η κάλυψη-απόκρυψη των προθέσεων για όλους τους εμπλεκόμενους. Είναι η προστασία τους από την απολυτότητα της επιλογής θέσεων, στην οποία απειλεί να τους εγκλωβίσει η ίδια η φύση της Κρίσης. Αυτό, όμως, στην κορύφωση πάντοτε τελειώνει και άπαντες καλούνται να λάβουν θέση.
Νέα μέτρα επί των νέων μέτρων, χωρίς απομείωση χρέους και αφού βιώσαμε την απόλυτη υποταγή σε ένα χαοτικό σύστημα τακτικών και στρατηγικών κινήσεων, ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ πολύ απλά γιατί σημαίνουν ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ... χειρότερη από την ίδια την έξοδο από το ευρώ!!!
Βέβαια κάπου στο πίσω μέρος του μυαλού αναδεύεται η σκέψη η συνωμοσιολογική, που λέει ότι ίσως αυτό να ήταν εξαρχής το σχέδιο των Ισχυρών. Δύσκολα θα το μάθουμε.
Πίσω μας, όμως, είναι ο γκρεμός και στο επόμενο πισωβάδισμα η φτέρνα θα χάσει την επαφή της με τη γη.
Αυτή τη στιγμή, εντός των επόμενων λίγων εβδομάδων, έχουμε ραντεβού με την Ιστορία, περισσότερο επιτακτικά από ποτέ στα 7 χρόνια της Σισύφειας Αγωνίας μας.
Κάπου εδώ θα συναντήσουμε την πραγματική κόκκινη γραμμή, αυτήν που ορίζει το σημείο ζωής και θανάτου για μια ολόκληρη χώρα, και άπαντες θα κληθούν να αποφασίσουν αν θα Μηδίσουν ή αν θα σταθούν τη δύσκολη ώρα στις επάλξεις με όποιο κόστος.
Οι στιγμές είναι πλέον Ιστορικές. Στον επόμενο τόνο σώζεται ή χάνεται ο τόπος και πάνω στο δίλημμα αυτό θα κριθούν για πάντα αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις.
Ως Εδώ και μη παρέκει...
Αυτό είναι το μήνυμα, αυτό και το διακύβευμα.
Χαοτικές αλλαγές τακτικής, συνεχείς οπισθοχωρήσεις, ένα γενικό μπέρδεμα με το τι επιδιώκουμε και το τι επιδιώκει η άλλη πλευρά.
Η σημερινή κυβέρνηση ξεκίνησε σαφώς με άλλους στόχους, συμβιβάστηκε ταπεινωτικά και πάνω που δημιούργησε ένα άλλο αφήγημα στο οποίο ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ έθετε την επιδίωξη της απομείωσης του χρέους ως υπέρτατο στόχο, τώρα βρίσκεται να συζητάει για 42 χρόνια πλεονάσματα που παραβιάζουν τη Λογική. Καί την Οικονομική επιστήμη...
Έχουν υπογραφεί χιλιάδες σελίδες απίθανων μέτρων με καταγεγραμμένες παραβιάσεις των Συνταγματικών προβλέψεων, αλλά τέλος πάντων φτάσαμε ως εδώ για να μας πούνε πλέον οι ξένοι Δανειστές τί; Ότι για τα επόμενα 42 χρόνια θα έχουμε σοβαρά πλεονάσματα με υπερφορολόγηση και ότι ο γάιδαρος όχι μόνον θα πετάει, αλλά θα κάνει και τούμπες στον αέρα;
Κάπου εδώ τελειώνει το ψέμα.
Κάπου εδώ θα συναντήσουμε τον τοίχο των Ιστορικών στιγμών του Έθνους, αντιμέτωποι πλέον με ΑΜΕΣΟ ΖΗΤΗΜΑ επιβίωσης της χώρας και του πληθυσμού της, που κουτσά στραβά επιβίωσε με απώλειες αλλά επιβίωσε από τη λαίλαπα των Μνημονίων.
Το αφήγημα έφτασε στο τέλος του.
Οι μάσκες πέφτουν και οι Έλληνες Πολιτικοί θα κληθούν την ύστατη ώρα να αποδείξουν με ποιανού ακριβώς το μέρος συντάσσονται!
Σε κάθε μεγάλη κρίση η Μέση Οδός είναι η κάλυψη-απόκρυψη των προθέσεων για όλους τους εμπλεκόμενους. Είναι η προστασία τους από την απολυτότητα της επιλογής θέσεων, στην οποία απειλεί να τους εγκλωβίσει η ίδια η φύση της Κρίσης. Αυτό, όμως, στην κορύφωση πάντοτε τελειώνει και άπαντες καλούνται να λάβουν θέση.
Νέα μέτρα επί των νέων μέτρων, χωρίς απομείωση χρέους και αφού βιώσαμε την απόλυτη υποταγή σε ένα χαοτικό σύστημα τακτικών και στρατηγικών κινήσεων, ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ πολύ απλά γιατί σημαίνουν ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ... χειρότερη από την ίδια την έξοδο από το ευρώ!!!
Βέβαια κάπου στο πίσω μέρος του μυαλού αναδεύεται η σκέψη η συνωμοσιολογική, που λέει ότι ίσως αυτό να ήταν εξαρχής το σχέδιο των Ισχυρών. Δύσκολα θα το μάθουμε.
Πίσω μας, όμως, είναι ο γκρεμός και στο επόμενο πισωβάδισμα η φτέρνα θα χάσει την επαφή της με τη γη.
Αυτή τη στιγμή, εντός των επόμενων λίγων εβδομάδων, έχουμε ραντεβού με την Ιστορία, περισσότερο επιτακτικά από ποτέ στα 7 χρόνια της Σισύφειας Αγωνίας μας.
Κάπου εδώ θα συναντήσουμε την πραγματική κόκκινη γραμμή, αυτήν που ορίζει το σημείο ζωής και θανάτου για μια ολόκληρη χώρα, και άπαντες θα κληθούν να αποφασίσουν αν θα Μηδίσουν ή αν θα σταθούν τη δύσκολη ώρα στις επάλξεις με όποιο κόστος.
Οι στιγμές είναι πλέον Ιστορικές. Στον επόμενο τόνο σώζεται ή χάνεται ο τόπος και πάνω στο δίλημμα αυτό θα κριθούν για πάντα αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις.
Ως Εδώ και μη παρέκει...
Αυτό είναι το μήνυμα, αυτό και το διακύβευμα.