Δεν έχουμε καταλάβει καλά σε τι χρόνια ζούμε ούτε σκεφτόμαστε ότι θα πεθάνουμε. Δεν ξέρω τι θα γίνει – πολύ δύσκολη κατάσταση.
Η τύχη του κόσμου κρέμεται από τα χέρια μερικών, αλλά ακόμη ο Θεός κρατά φρένο. Χρειάζεται να κάνουμε πολύ προσευχή με πόνο, για να βάλει ο Θεός το χέρι Του. Να το πάρουμε στα ζεστά και να ζήσουμε πνευματικά. Είναι πολύ δύσκολα τα χρόνια. Έχει πέσει πολύ στάχτη, σαβούρα, αδιαφορία. Θέλει πολύ φύσημα για να φύγει.
Οι παλιοί έλεγαν ότι θα έρθει ώρα που θα κλωτσήσουν οι άνθρωποι. Πετάνε τους φράκτες, δεν υπολογίζουν τίποτε. Είναι φοβερό! Έγινε μια βαβυλωνία. Να κάνουμε προσευχή να βγουν οι άνθρωποι από αυτήν την βαβυλωνία.
Διαβάστε την προσευχή των Τριών Παίδων (βλ. Δανιήλ 2-21, Προσευχή Αζαρίου και Ύμνος των Τριών Παίδων), να δείτε με πόση ταπείνωση προσεύχονταν. Και τον 82ο Ψαλμό: «Ο Θεός, τις ομοιωθήσεται σοι; μη σιγήσεις…». Αυτό πρέπει να γίνει, αλλιώς δεν γίνεται χωριό. Θέλει θεϊκή επέμβαση…
από το βιβλίο: «Λόγοι Β’ Πνευματική αφύπνιση – Γέροντος Παϊσίου (Ι. Ησυχαστήριο «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος» – Σουρωτή Θεσσαλονίκης).
https://simeiakairwn.wordpress.com
