Η Ρωσία, όπως αναφέρει ο Μάρκο Μαριάνοβιτς, προσθέτει πολεμικά πλοία στο ναυτικό της ταχύτερα από τις ΗΠΑ . Ο λόγος για αυτό είναι απλός, ενώ οι ΗΠΑ σπαταλούν 14 δισεκατομμύρια δολάρια στο αεροπλανοφόρο USS Gerald Ford, οι Ρώσοι κατασκευάζουν κορβέτες. Μια κατηγορία πολεμικών πλοίων μεταξύ 500 και 1.000 τόνων.
Δεν είναι μόνο μικρά, είναι και φτηνά. Η νεώτερη κατηγορία, Karakurt, θα κοστίσει στη Ρωσία περί τα 30 εκατομμύρια δολάρια.
Μπορεί να είναι μικροσκοπικά σκάφη όμως μπορούν να χτυπήσουν από απόσταση 4 φορές μεγαλύτερη από ό,τι ένα αμερικανικό αντιτορπιλικό (Arleigh-Burke) ή καταδρομικό (Ticonderoga).
Κατασκευάζονται τέσσερις διαφορετικές κατηγορίες κορβετών, οι Buyan-M εκ των οποίων 15 είναι προγραμματισμένες και 10 βρίσκονται ήδη σε υπηρεσία. Οι Steregushchiy με 24 να προγραμματίζονται και 6 σε υπηρεσία. Οι Karakurt με 18 προγραμματισμένες και μία σε υπηρεσία. Και οι Gremyashchiyς με 4 προγραμματισμένες και μία σε υπηρεσία.
Το πλεονέκτημα της μεγάλης εμβέλειας
Εκτός από την κατηγορία Steregushchiy, όλα αυτά τα σκάφη μπορούν να εξαπολύσουν τους αντιπλοϊκούς πυραύλους Kalibr και P-800 Onyx με εμβέλεια 660 και 600 χιλιομέτρων αντίστοιχα. Οι Steregushchiy φέρει έναν ελαφρύτερο πύραυλο, τον Kh-35 με εύρος «μόνο» 300 χιλιομέτρων.
Τα αντίστοιχα πλοία Arleigh-Burke και Ticonderoga χρησιμοποιούν τον αντι-πλοϊκό πύραυλο Harpoon που έχει εμβέλεια μόλις 130 χιλιομέτρων. Ακόμα κι αν οι ΗΠΑ είχαν βαρύτερους πυραύλους κατά των πλοίων, τα τωρινά πλοία επιφανείας δεν θα μπορούσαν να τους πυροδοτήσουν καθώς δε θα χωρούσαν στους εξοπλισμούς που διαθέτουν. Ένα Arleigh-Burke κοστίζει 2 δισεκατομμύρια δολάρια, τα παλαιότερα Ticonderoga κόστιζαν 1 δισεκατομμύριο δολάρια τη στιγμή που κατασκευάστηκαν.
Τα Arleigh-Burke μπορούν να εξαπολύσουν υποηχητική βόμβα Tomahawk που «μπορεί να καταστρέψει ένα γάμο στο Αφγανιστάν» αλλά σε καμία περίπτωση ένα πολεμικό πλοίο.
Παράλληλα, πολλές από τις παλαιότερες κορβέτες της Ρωσίας είναι σε θέση να βάλλουν κατά των υποβρυχίων , αλλά και 25 πλοία Tarantul, 4 Bora και 3 Buyan είναι επίσης ικανά να πυροδοτήσουν πυραύλους P-800 ή Kalibr.
Καθόλου κακό δηλαδή για πλοία που είναι αρκετά ελαφριά ώστε να μπορούν να ελίσσονται μεταξύ των στόλων της Βαλτικής, της Μαύρης Θάλασσας και της Κασπίας, όπως απαιτεί το γεωγραφικό ανάγλυφο της Ρωσίας.
Είναι απίστευτο το πόσο πίσω έχει μείνει το ναυτικό των ΗΠΑ σε ό,τι αφορά την επανάσταση στην τεχνολογία των ναυτικών πυραύλων. Η συγκεκριμένη τεχνολογία άλλωστε, αν και σε εμβρυακή μορφή στην αρχή, υπάρχει ήδη εδώ και 50 60 χρόνια.
Είναι επίσης παράξενο, δεδομένου ότι σε ό,τι αφορά τον πόλεμο στον αέρα, ο αμερικανικός στρατός έχει εμμονή με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς.
