Κατά την Θεία Λειτουργία είχε τελεία προσήλωση στο τελούμενο μυστήριο και πολλές φορές συλλειτούργει με τους αγίους ή συνομιλούσε με τους Τρεις Ιεράρχες και άλλους αγίους.
Κατά την Θεία Μετάληψη συνέβη πολλές φορές να παρατηρηθεί από τις αδελφές ή και από τους συλλειτουργούς του να φουσκώνει το Άγιο Ποτήρι μέχρι τα χείλη του, χωρίς όμως να χύνεται η Θεία Ευχαριστία.
Σ΄ άλλες περιπτώσεις οι πιστοί που εκκλησιάζοντο, όταν ο Όσιος ετοίμαζε την Προσκομιδή και έβγαζε τον Αμνό, άκουγαν τις φωνές ενός μικρού παιδιού, σαν να σφαγιάζεται.
………………….
Κατά την κοίμησή του (1948) μόνο μια μοναχή είδε - κατά θεία παραχώρηση – τον άγιο Σάββα να ανέρχεται στον ουρανό μέσα σε χρυσό σύννεφο και ως θριαμβευτής της ζωής να ψέλλει με γλυκύτατη φωνή το : «Ευαγγελίζου γη χαράν μεγάλη».
Την ευχή του να έχουμε.
ΠΗΓΗ : ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΑΝΤΙΝΟΗΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ, Ο ΟΣΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ ΤΗΣ ΚΑΛΥΜΝΟΥ, ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ 2008, σσ. 22, 28.
