Αν θες να βρεις
τον άνθρωπό σου,
βρες τα πρώτα
με τον πιο δικό σου.
Αυτόν που κρύβεις
μέσα σου.
Τον πιο κοντινό σου.
Εσένα.
Αν δεν ξέρεις
τι σου γίνεται,
αν δεν ξέρεις καν ποιος είσαι
εσύ,
έστω και στο περίπου,
πού πας να πάρεις
κι άλλον
στο λαιμό σου!
Δυο τυφλοί
που περπατούν μαζί
στο μονοπάτι της ζωής,
σίγουρα θα σκοντάφτουν
κάθε λίγο.
Λυπάμαι
τα γόνατά τους,
τα σερβίτσια τους
και τα παιδιά τους.
Υγ. : Αυτή την απάντηση – σε πεζό λόγο, εννοείται –
είχε δώσει ένας μαθητής τρίτης λυκείου στην τάξη,
όταν τον ρώτησε ένας συμμαθητής του
ενώπιον όλων
¨καλά, εσύ γιατί δεν έχεις σχέση;¨.
