Έμεινε στο θρόνο του Βυζαντίου περισσότερα χρόνια από κάθε άλλον αυτοκράτορα. Από το 976 ως το 1025. 49 ολόκληρα χρόνια).
Πόσο σωστά γνωρίζουμε το ΒΥΖΑΝΤΙΟ.
Ήταν το Βυζάντιο αυτό που… νομίζουμε; Αυτό που μας δίδαξαν (τουλάχιστον παλιότερα);
(Συντηρητισμός, ίντριγκες, δεισιδαιμονίες, θρησκευτικές συγκρούσεις;)
Όχι φυσικά.
Πόσο παλιά ή πόσο προοδευτικά και ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ θα κρίνονταν άραγε τα παρακάτω περί… ΔΙΑΓΡΑΦΩΝ;
Ακριβώς 1.000 (χίλια) χρόνια ΠΡΙΝ. (αφορμή του σημειώματος, το επετειακό της υπόθεσης).
Νομοθετική παρέμβαση υπέρ του λαού, από την σκληρή σύγκρουση του Βασίλειου Β’ με τους «Δυνατούς» (μεγαλογαιοκτήμονες / Βυζαντινούς φεουδάρχες).
Ο ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Β’ μνημονεύει Ε Π Ω Ν Υ Μ Α στη Νεαρά (ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ) του, του 996 ότι οι οικογένειες των ΦΩΚΑΔΩΝ και των Μαλεΐνων ήταν οι πιο εξέχοντες εκπρόσωποι της πανίσχυρης πλέον επαρχιακής αριστοκρατίας.
Η πιο σπουδαία διάταξη, την οποία προσθέτει η Νεαρά αυτή στην αρχαιότερη νομοθεσία, αφορά την
ΑΡΣΗ της προθεσμίας των σαράντα ετών για τη ΔΙΑΓΡΑΦΗ (!!!),
(μετά την παρέλευση της οποίας, σύμφωνα με τις παλαιότερες διατάξεις, χανόταν και το δικαίωμα επανακτήσεως της αγροκτησίας που ΑΠΟΚΤΗΘΗΚΕ π α ρ ά ν ο μ α).
Η Νεαρά του Βασίλειου Β’ εξαίρει το γεγονός, ότι οι « ΔΥΝΑΤΟΙ» μπορούσαν εύκολα και ατιμώρητα, εξ αιτίας της ε π ι ρ ρ ο ή ς τους, να καταστρατηγήσουν την περίοδο της διαγραφής και να εξασφαλίσουν….. την Μ Ο Ν Ι Μ Η ΚΑΤΟΧΗ της ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ ι δ ι ο κ τ η σ ί α ς (!!!).
Για το λόγο αυτό ο ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ κ α θ ο ρ ί ζ ε ι,
ότι ΟΛΕΣ οι ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ των Δ Υ Ν Α Τ Ω Ν, που ΑΓΟΡΑΣΤΗΚΑΝ από τους «πτωχούς» με την εφαρμογή του πρώτου σχετικού διατάγματος του ΡΩΜΑΝΟΥ ΛΕΚΑΠΗΝΟΥ, ο φ ε ί λ ο υ ν να ΕΠΙΣΤΡΑΦΟΥΝ στους προηγούμενους ιδιοκτήτες, ανεξάρτητα από την προθεσμία διαγραφής και χωρίς καμιά αποζημίωση(!).
Σύμφωνα με το Βασίλειο Β’ δεν ίσχυε όμως καμιά απολύτως διαγραφή για το δημόσιο ταμείο (!). Το δικαίωμα της «εκνικήσεως» που αξιούσε το κράτος, έφθανε ως την εποχή του Αυγούστου (!!!).
Τα μέτρα του Βασιλείου Β’ εναντίον των «δυνατών» έγιναν με την πάροδο του χρόνου αυστηρότερα.
Μερικά χρόνια μετά την άρση του δικαιώματος της διαγραφής ΕΠΕΒΑΛΕ σ’ αυτούς την υποχρέωση να καταβάλουν το ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΝ για τους ΠΤΩΧΟΥΣ,
Δ Η Λ Α Δ Η να είναι υπεύθυνοι για τις υπολειπόμενες απλήρωτες φορολογικές υποχρεώσεις των χωρικών (!!!).
Ναι. Συνέβαιναν ΚΑΙ ΑΥΤΑ στο…. «μεσαιωνικό» Βυζάντιο.
του Χρυσόστομου Τσιρίδη
