Το παρακατω περιστατικο με τον π. Παισιο ειναι
περα ως περα αληθινο. Δεν εχει δημοσιευθει ποτε διοτι οι ανθρωποι που
μου το διηγηθηκαν ειναι πολυ ταπεινοι.
Ο Ν.Α.,
ευκαταστατος ομογενης απο το Σικαγο των Η.Π.Α.,πολυ καλος ανθρωπος
αλλα αθεος, πριν 25 περιπου χρονια, ειδε μια βραδια στον υπνο του ενα
μικροσκοπικο παππουλη να του ζηταει ευγενικα να τον παραλαβει απο
καποιο αεροδρομιο του Σικαγου, δινοντας του συγκεκριμενη ημερομηνια και
ωρα.
' Νικο καλο μου παιδι, ελα ταδε μερα ταδε ωρα στο ταδε αεροδρομιο να με παραλαβεις σε παρακαλω'.
Οταν ξυπνησε το πρωι, ο Ν. διηγηθηκε στη συζυγο του Μ. το ονειρο που ειχε δει.
Εκεινη, αρχιζοντας τα πειραγματα λογω της αθειας του, του ειπε οτι ηταν απλως ενα ονειρο και να μη δωσει σημασια.
Το
ονειρο με τον μικροσκοπικο παππουλη επανεληφθη στον υπνο του Ν.
πολλες φορες, σε σημειο που ο ανθρωπος ειχε αρχισει να ταραζεται.
Καποτε ο "εφιαλτης" σταματησε και ο Ν. ηρεμησε.
Μετα
απο καμποσο καιρο, εφθασε η καθορισμενη ημερομηνια που ο παππουλης
ειχε προαναγγειλει στο ονειρο. Ο Ν. αποφασισε να παει κρυφα στο
αεροδρομιο για να αποφυγει τα κοροιδευτικα σχολια της γυναικας του.
"
Τι εχω να χασω", συλλογιστηκε, " στο κατω κατω θα κανω τη βολτα μου,
θα πιω το καφεδακι μου και υστερα θα παω στη δουλεια μου".
Πραγματι
ετσι κι εγινε. Πηγε και αφου καθησε σε μια γωνια του χαωδους
αεροδρομιου του Σικαγου, περιμενε τον αγνωστο παππουλη του ονειρου.
Ηπιε
καμποσους καφεδες αλλα η ωρα περνουσε και ο παππουλης δεν φαινοταν
πουθενα. Μετα απο μια-μιαμιση ωρα, σκεφτηκε, " ενα τσιγαρο ακομα και
φευγω, καλα και δεν το ειπα στη Μ. γιατι θα με κοροιδευε αιωνιως".
Πριν
καλα καλα προλαβει να τελειωσει τη σκεψη του, γυριζοντας απο την αλλη
μερια , βλεπει ξαφνικα μπροστα του να εμφανιζεται στ'αληθεια ο
μικροσκοπικος παππουλης που εβλεπε στον υπνο του. " Ευχαριστω Ν. καλο
μου παιδι που ηρθες, ηξερα πως θα ερχοσουν", του ειπε ο γεροντας
Παισιος.
Μην πιστευοντας στα ματια του, εχοντας
μπροστα του στην πραγματικοτητα τον παππουλη που εβλεπε στον υπνο του, ο
Ν. παρ'ολιγο να παθει συγκοπη!
Εντελως
σαστισμενος και σοκαρισμενος, αφου τρομαξε να συνελθει, πηρε τον
παππουλη και πηγαν στο σπιτι του, στα προαστια του Σικαγου, οπου ο
γεροντας διεμεινε καμποσο καιρο.
Ο Ν. και η Μ. μεταμεληθηκαν και μπηκαν στον δρομο του Θεου. Απο ορκισμενος αθεος,ο Ν. εγινε πολυ πιστος χριστιανος.
Μου διηγηθηκαν οι ιδιοι το απιστευτο αυτο περιστατικο, στο σπιτι τους στο Σικαγο, πριν δεκαπεντε χρονια.
Μαρτυρία: Αντωνία Μποτονάκη
