Κάθε φορά μετά το 2010 που μια ελληνική κυβέρνηση υπέκυπτε στον στυγνό γερμανικό εκβιασμό και ψήφιζε ένα μνημόνιο, μετά από λίγο καιρό κατέρρεε, ενώ τα κόμματα που την αποτελούσαν διαλύονταν εξ ων συνετέθησαν.
Φαίνεται πως το μάθημα αυτό ακολούθησε και ο σημερινός, για πρώτη φορά στην ελληνική ιστορία αριστερός πρωθυπουργός, γινόμενος με την σειρά του το θλιβερό θύμα μιας εγκληματικής Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η τραγωδία με όλους αυτούς είναι ότι κάθε φορά που ένα καινούργιο μνημόνιο νομιμοποιούσε αυτό το έγκλημα σε βάρος του ελληνικού λαού, ένα καινούργιο αδιέξοδο θα σκέπαζε αποπνικτικά αυτή την χώρα με την μαύρη σκιά του, ενώ ο ελληνικός λαός θα ζούσε για άλλη μια φορά τραγικές στιγμές που έθεταν σε ομηρία την ίδια του τη επιβίωση.
Ο κ Τσίπρας έχασε μια ευκαιρία να μείνει στη παγκόσμια ιστορία σαν ο άνθρωπος που θα ξεκινούσε μια αναστροφή ενάντια στην Νέα Παγκόσμια Τάξη, καθώς όλος ο κόσμος κρέμονταν από την ιστορική του απόφαση. Δίστασε, ένοιωσε το χάος κάτω από τα πόδια του και υποχώρησε άτακτα με το μεγαλύτερο όμως θανατηφόρο κόστος για το λαό του κα την χώρα του.
Καλύτερα θα ήταν να μην πήγαινε πουθενά, να μην προχωρούσε μέχρι εκεί που είχε φτάσει, να μην οδηγούσε τον ελληνικό λαό σε ένα τρανταχτό, υπερήφανο, παγκοσμίου διαστάσεως ΟΧΙ. Θα ήταν καλύτερο να πει από την αρχή την αλήθεια, ή να παραιτηθεί, ή να συνεχίσει, αλλά με την γνωστοποίηση των ευθυνών αυτής της απόφασης.
Προτίμησε να παίξει ένα ριψοκίνδυνο παιχνίδι περηφάνιας, που όμως θα είχε σαν αντίτιμο μια πολιτική απαξίωση.
Από εδώ και πέρα θα καταλάβει πως ότι έκανε ήταν να προκαλέσει άλλο ένα αδιέξοδο. Ένα καινούργιο μνημόνιο που δεν μπορεί να εφαρμοστεί, όχι γιατί δεν θα βρεθούν πρόθυμοι υπουργοί και λακέδες των ευρωπαίων τοκογλύφων για να το εφαρμόσουν, αυτό το προϊόν ακμάζει στο ελληνικό πολιτικό σύστημα, αλλά πολύ απλά γιατί δεν μπορεί να εφαρμοστεί, δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε ένα λαό που ήδη έχει στεγνώσει και δεν έχει αντικειμενικά καμία δυνατότητα να πληρώσει αυτά τα καινούργια δολοφονικά μέτρα. Ο δρόμος που χάραξαν οι Παπανδρέου, Σαμαρά, και Βενιζέλος είναι ο δρόμος της πολιτικής εξαφάνισης.
Ο «καλός» μαθητής της Μέρκελ θα γίνει άλλο ένα θύμα της και τι θα γίνει με μια χώρα όπως η Ελλάδα, που κρατά εδώ και καιρό την ανάσα της παγκόσμιας κοινότητας καθώς από τις επόμενες εξελίξεις της θα κριθούν πολλά σημαντικά θέματα σε παγκόσμιο επίπεδο;
Οψόμεθα!
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr