Η λογική θα έλεγε, ότι για να μπορέσει – θεωρητικά πάντα
μιλώντας – να διεκδικήσει μέρος των ψηφοφόρων του Ερντογάν η
αντιπολίτευση, χρειαζόταν...
ισχυρά ισλαμικά διαπιστευτήρια,
αναγνωρισιμότητα και γενικότερα μια προσωπικότητα που θα «ακτινοβολεί».
Εκ πρώτης όψεως, το εγχείρημα φαινόταν μάταιο. Και όμως, ίσως και να
τα κατάφερε η αντιπολίτευση, αφού ο προεδρικός υποψήφιος – έκπληξη που
ανακοινώθηκε, είναι ο πρώην (μέχρι πρόσφατα) επικεφαλής του
Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης (OIC: Organization of Islamic
Conference), Δρ. Εκμελεντίν Ιχσάνογλου! Ο οποίος, εκτός των τουρκικών, ομιλεί απταίστως την αγγλική και την αραβική, ενώ αντιλαμβάνεται επαρκώς τα γαλλικά και τα περσικά. Σίγουρα είναι ισχυρή και καταξιωμένη προσωπικότητα.
Για όποιον ξεχνά, ο εν λόγω έχει και «εθνικά» διαπιστευτήρια,
αφού είναι το πρόσωπο που προώθησε και κατάφερε επί των ημερών του να
περάσει στον Οργανισμό, ψήφισμα στο οποίο η Τουρκία προσπαθεί να ανοίξει
στην Ελλάδα «τουρκικής μειονότητας» στη Ρόδο και την Κω! Μένει
να φανεί, εάν ο υποψήφιος θα κάνει «γκελ» στον μέσο Τούρκο ψηφοφόρο, ή
παραείναι… διανοούμενος για να τον επιλέξει, έναντι του λαϊκιστή
Ερντογάν.
Ο
Ιχσάνογλου είναι ακαδημαϊκός και διπλωμάτης, γεννημένος μάλιστα στο
Κάιρο το 1943, οπότε είναι ενδεχόμενο να μπορέσει, εάν εκλεγεί, να
εξομαλύνει μερικώς τις σχέσεις Άγκυρας και Καΐρου. Ως επικεφαλής του OIC
εξελέγη το 2004 (με ψηφοφορία, για πρώτη φορά), πιθανότατα λόγω του
συνεπούς του έργου στον τομέα της προσέγγισης μεταξύ πολιτισμών και
θρησκειών, κυρίως του Ισλάμ και της Δύσης.