Το
διορατικό χάρισμαν, που τον χαρακτήριζε ιδιαιτέρως, που βεβαίως δεν ήταν μόνον
στον Γέρο Πορφύριον αυτό το χάρισμαν που έλαβεν από τον Θεό, δεν ήταν περιορισμένης
κλίμακας, αλλά πολλή μεγάλης. Έβλεπεν και μέσα στους αστέρες...
Πήγεν κάποτε ένας
Αστρονόμος και του λέει:
"Θα πάω, Γέροντα, στην Ουψάλα να κάμω συνέδριο".
Και του λέει ο Γέροντας:
"Και τί θα κουβεντιάσετε;"
"Ξέρεις", του λέει, "βρήκαμεν κάτι αστέρες, και θέλουμε να τους χαρτογραφήσουμε τώρα τους αστέρες, για να τους έχουν υπόψιν τους τα διαστημόπλοια".
Του λέει: "Ναι, αλλά τον τάδε αστέρα στο τάδε κομμάτι του Σύμπαντος, επέσατε έξω πέντε μοίρες".
"Τι θα πάω να τους πω τώρα", λέει ο επιστήμονας, "ότι έχουμεν έναν καλόγερον που βλέπει τους αστέρες με έναν δικόν του τηλεσκόπιο, το οποίον δεν υπάρχει στην ουσία".
"Λοιπόν, όχι μωρέ, έχεις ευλογίαν να τους πεις ότι το μέτρησες από το Αστεροσκοπείον Αθηνών. Θα πάρουμεν κι εμείς λίγον πάνω μας".
Του λέει: "Πες το ως δικό σου. Σου προσφέρω τη γνώση μου, είναι γνώση του
Αγίου Πνεύματος αυτή. Αλλά είναι κρίμαν του λέει, να μην το γνωρίζουν…".
Και πάει ο επιστήμων, ο Αστρονόμος του Αστεροσκοπείου Αθηνών, κάμνει την ανακοίνωση και παρολίγον να είναι υποψήφιος -γι΄ αυτήν την ανακοίνωση- του Νόμπελ Φυσικής και Αστρονομίας. Και η γνώση δεν ήταν δική του, ε; Ήταν του Γέρο Πορφύριου, που πήγεν δύο χρόνια σχολείον.
ΠΗΓΗ: Ομιλία του Πανιερώτατου Μητροπολίτου Μόρφου κ.κ. Νεόφυτου στο Μετόχι Κύκκου, με τίτλο : "Ο Όσιος Πορφύριος", στις
19 Μαρτίου 2014, στο πλαίσιο συνάξεων του Φιλανθρωπικού Ομίλου Απόστολος Βαρνάβας
