«Όλη ή βάση τής πνευματικής ζωής είναι νά σκέφτεται τόν άλλον και τόν εαυτό του νά τόν βάζη τελευταίο, νά μήν τόν ύπολογίζη. Όταν έρθουμε στην θέση τού άλλου και τόν καταλάβουμε, τότε συγγενεύουμε μέ τόν Χριστό»...
«Ή χάρις τού Θεού είναι ακριβό πράγμα. Γιά νάρθη νά κατοίκηση μέσα στον άνθρωπο, πρέπει νά βρή τόν άνθρωπο νά σύμφωνη κατά Πνεύμα μέ τόν θεό καίό άνθρωπος νά εξάσκηση (εξάντληση) όλο τό ανθρώπινο. Ενώ έμεΐς θέλομε νά έλθη ή θεία χάρις γιά νά μάς άπαλλάξη άπό τις αδυναμίες, χωρίς αγώνα.
«Ή χάρις τού Θεού είναι ακριβό πράγμα. Γιά νάρθη νά κατοίκηση μέσα στον άνθρωπο, πρέπει νά βρή τόν άνθρωπο νά σύμφωνη κατά Πνεύμα μέ τόν θεό καίό άνθρωπος νά εξάσκηση (εξάντληση) όλο τό ανθρώπινο. Ενώ έμεΐς θέλομε νά έλθη ή θεία χάρις γιά νά μάς άπαλλάξη άπό τις αδυναμίες, χωρίς αγώνα.
Γιά νά κατοίκηση στον άνθρωπο τό Άγιο Πνεύμα χρειάζεται πολύ αυταπάρνηση, πολύ φιλότιμο, ταπείνωση, αρχοντιά, θυσία. Ή πνευματική ζωή δέν είναι απόλαυση.
Ό Χριστός έχει τοποθετήσει τήν πρίζα, άλλα τά δικά μας καλώδια είναι σκουριασμένα και δέν δέχονται τήν θεία χάρι. Νά ξεσκουριάσουμε τά καλώδια, ν' αγωνιστούμε νά γνωρίσουμε τόν εαυτό μας, νά κόψουμε τά πάθη μας, νά αποκτήσουμε τις αρετές και έτσι θά μάς έπισκεφθή ή χάρις τού Θεού».
Αύτη ή δόξα και τό κράτος εις τους αιώνας. Αμήν.
Γέροντας Παΐσιος
