Μία Προφητεία μόνον διά την Ελλάδα
Περί Κωνσταντινουπόλεως (σελ.21-23)
Όλα
τα έθνη διά εκεί έχουν το μάτι ριγμένον, και δουλεύει μεγάλος διάβολος και
επιβουλή μεταξύ των συνεννοημένων, και κατά των συνθηκών, διότι όλα τα δόγματα
είναι εις δύο, μέρος θέλουν να κινηθούν και μέρος δεν θέλουν, και δεν υπάρχει
καμμία ένωσις μεταξύ των, και όποιον έθνος είναι αγαπημένον, εκείνο θα κερδίση όλους
τους θησαυρούς…
Εις
ολίγον καιρόν θέλει σχηματισθή στρατός Ελληνικός μεγάλος και θα έμβη εις πλοία
να ταξιδεύση εις μακρινά μέρη, και στόλοι ετοιμάζονται, και από δεκαοκτώ μέχρι
40 χρόνων οι άνθρωποι μέλλει να κινήσουν, και ο ιερός κλάδος με διαφόρους
θελήσεις, άλλοι διά καλόν και σωτήριον έργον της θρησκείας και της ορθοδοξίας,
και άλλοι διά δόξαν και τιμήν ματαίαν και πρόσκαιρον, διά τούτο θα λάβη μεγάλην
χώραν ο διάβολος εις τον σκληρόν στρατόν διά να φέρη διαίρεσιν εις τους
αρχηγούς στερεάς και θαλάσσης. Σεις όμως οι πιστοί της ορθοδοξίας να μη έχητε
τόσον θάρρος εις τους Λουθήρους,
διότι θα προκαταβάλουν χρήματα να σας αγοράσουν, να δώσητε υπογραφήν εις αυτούς
με τους ίδιους σας τους συντρόφους, αλλά να μη συγκοινωνήτε με τους εργάτας του
σκότους, όπου θα τρώγουν τας τετράδας και τας παρασκευάς, διότι όποιος νηστεύει
δέχεται τον Χριστόν μέσα του, και γνωρίζει τα νυν και τα μέλλοντα.
Η Κωνσταντινούπολις είναι έτοιμος να παρθή από τον καιρόν όπου ελευθερώθη ο Μωρέας από τους αγαρηνούς, αλλά με το να πέσουν εις αθεΐαν και ασωτείαν οι άνθρωποι, και εις τα κόμματα μένει έως την σήμερον και διά τας αμαρτίας μας στερούμεθα όλων των αγαθών.
Εάν λοιπόν κηρυχθή εις το Ελληνικόν έθνος μετάνοια γενική, θέλει τιμηθή η εκκλησία, και όλον το κοινόν θέλει μυρωθή, και όλα τα έξω αυλικά μέρη θέλουν λάβει μέγαν φόβον. Επειδή όσον έχει το έθνος τον κομματισμόν, εις τον οποίον μας έρριψαν με το συνταγματικόν κεφάλαιον, τόσον εκείνοι κάμνουν την τέχνην τους, να σφαγούμεν ένας τον άλλον, καθώς μας έσφαξαν και τους αρχηγούς και αξίους μας άνδρας, και κανείς δεν το καταλαβαίνει από τους Έλληνας το φίδι που μας τρώγει!
Μη σκοτώνεσθε αδελφοί, ότι εις ολίγον καιρόν θα χρησιμεύσητε και δεν θα ευρεθήτε, και ο καιρός δεν είναι μακρινός οπού θα σας εύρουν περίοδοι και να μη ταις γνωρίζετε κανείς· αλλ’ όταν λάβη χώραν η μετάνοια και μάλιστα εις τους άρχοντας του λαού έχει να καταβή θεία χάρις, φως και δύναμις, οπού όλα τα έθνη θα μας τρομάξουν. Αλλ’ επειδή δεν προθυμοποιείται η μετάνοια, και δεν είμεθα παστρικοί διά να μας δοξάση ο Θεός, και να λάβωμεν τοιούτον αξίωμα όπου δύνανται βασιλείς και μεγάλαι αυλαί να το πάρουν, διά τούτο μέλλει να χυθή αίμα ακάθαρτον. Εάν κανείς θέλη υπάγει δι’ αισχρά κέρδη, θέλει τον φάγει ο δρόμος, και όσοι θα υπάγουν διά την πίστιν δεν θα πάθουν τίποτε, και εάν κανείς πάθη θα υπάγη ως τους αγίους μάρτυρας με θείον στέφανον, και δοξασμένον θάνατον.
Να
έχητε οι αρχηγοί ομόνοιαν, να διδάσκητε εις τον λαόν με επιμέλειαν ωσάν καλοί
πατέρες, να έχητε αγάπην, και ο Θεός έχει χέρι επάνω σας, μη δειλιάτε, έφθασεν
ο καιρός, ομόνοια και μετάνοια όσον το δυνατόν μίαν ώραν αρχήτερα.
Έκδοσις Επισκόπου Μεσσηνίας ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ
ΚΑΛΑΜΑΤΑ, ΣΚΗΤΗ ΠΑΝΑΓΟΥΛΑΚΗ, 1975
