Η Γερόντισσα [Γερόντισσα Παυλίνα, Ηγουμένη, τότε, της Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδος στις Πλαταιές Θηβών] εκτιμούσε πολύ τον Γέροντα [Γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινό] και τον συμβουλευόταν σχεδόν καθημερινά μέσω τηλεφωνικής επικοινωνίας.
Τον χειμώνα του 1990 ή 1991 είχαν πέσει πολλά χιόνια στην Μονή, ενώ από την κακοκαιρία είχε κοπεί σε κάποιο σημείο το καλώδιο του ΟΤΕ.
Οι αδελφές ήταν αποκλεισμένες, δεν μπορούσαν να πάνε πουθενά λόγω του χιονιού, ούτε να ειδοποιήσουν κάποιον λόγω διακοπής της τηλεφωνικής επικοινωνίας· εκείνη την εποχή τα κινητά τηλέφωνα δεν είχαν εισβάλει στην ζωή μας.
Τότε, όπως μου έλεγε η ίδια Γερόντισσα, ο Γέροντας τους τηλεφώνησε. Οι αδελφές ξαφνιάστηκαν, όταν άκουσαν το κουδούνισμα του τηλεφώνου, γιατί ήξεραν για το κομμένο καλώδιο.
Ο Γέροντας μίλησε αρκετή ώρα με την Γερόντισσα, την παρηγόρησε και την ενίσχυσε στην δοκιμασία αυτή.
Όταν έκλεισε η γραμμή, οι αδελφές δοκίμασαν μήπως μπορούσαν να καλέσουν κάποιον, αλλά μάταια.
Μετά από δύο τρεις μέρες, αφού έσπασε η κακοκαιρία, ήρθε συνεργείο του ΟΤΕ και διορθώθηκε η ζημιά.
