Πέμπτη 1 Απριλίου 2021

Ο Πατριάρχης των Σέρβων και ο πράκτορας του FBI

«Ένας άγιος που περπατάει πάνω στη γη»! Τα λόγια αυτά πρώτος τα πρόφερε γονατίζοντας για να ασπασθεί το χέρι του ένας πράκτορας του FBI, όταν τον είδε να προσεύχεται στην ακρογιαλιά του Λος Άντζελες στην Αμερική. Από τότε τα επανέλαβαν αυθόρμητα μυριάδες πιστοί για τον αοίδιμο πλέον Πατριάρχη της μαρτυρικής Σερβίας Παύλο. Στις 15 Νοεμβρίου 2009 ο μακαριστός Πατριάρχης, πλήρης ημερών – ήταν 95 ετών – πορεύθηκε προς την άνω Ιερουσαλήμ, την αληθινή πατρίδα όλων, συνοδευόμενος στην τελευταία του επίγεια κατοικία από ένα πλήθος εξακοσίων χιλιάδων και πλέον πιστών.

«Ο μοναδικός άνθρωπος, ο οποίος δεν ήθελε πράγματι να γίνει Πατριάρχης, ήταν ο Πατριάρχης Παύλος!» Πατριάρχης Σερβίας εξελέγη την 1η Δεκεμβρίου 1990 με τον αποστολικό τρόπο, δηλαδή με κλήρωση από εκλεγέν τριπρόσωπο. Και ήταν ο μόνος που δεν επιθυμούσε να εκλεγεί Πατριάρχης. Μετά την εκλογή του απευθυνόμενος στην Ιερά Σύνοδο είπε: «Οι δυνάμεις μου είναι μικρές και σεις το γνωρίζετε. Εγώ σ’ αυτές δεν ελπίζω. Ελπίζω στη βοήθειά σας και, επαναλαμβάνω, στη βοήθεια του Θεού, με την οποία Εκείνος μέχρι σήμερα με στήριξε».
Κατά δε την ενθρόνισή του την επόμενη μέρα είπε τα εξής: «Ανερχόμενος ως 44ος Πατριάρχης Σερβίας στον θρόνο του αγίου Σάββα δεν έχω κανένα δικό μου πρόγραμμα. Το πρόγραμμά μου είναι το Ευαγγέλιο του Χριστού. Αυτή την καλή αγγελία του Θεού για τη Βασιλεία Του, η οποία βρίσκεται εντός μας όσο την δεχόμαστε με πίστη και αγάπη, κλήρος και λαός και με αυτή, αυτούς τους δύσκολους καιρούς, να πορευτούμε»!

Αύξηση; Για ποιόν λόγο;

Ο πατριάρχης αρνούνταν πολλές φορές να πάρει και το μισθό του και αρκούνταν στη σύνταξη που είχε ως πρώην Επίσκοπος Ράσκα και Πρίζρεν. Τα ρούχα του και τα παπούτσια του τα διόρθωνε μόνος… Του έμεναν και χρήματα από τη μικρή του σύνταξη τα οποία έδινε στους φτωχούς και σε άλλες αγαθοεργίες. Διηγούνται κάποιοι ότι όταν οι ιεράρχες ζήτησαν το 1962 αύξηση μισθών ο Παύλος -επίσκοπος τότε- , είπε έκπληκτος: «Γιατί να γίνει αύξηση αφού δε μπορούμε να ξοδέψουμε ούτε αυτά που έχουμε;»

Wartburg– Όταν ο πατριάρχης Παύλος ήταν επίσκοπος Raska και Prizren είχε μόνο ένα αυτοκίνητο ένα Wartburg. Χρησιμοποιούνταν για τις ανάγκες της επισκοπής. Ο επίσκοπος Παύλος σπάνια ανέβαινε σε αυτό αφού πήγαινε περπατώντας. Μια φορά τον επισκέφτηκε ένας παλιός του γνώριμος από το θεολογικό σεμινάριο, ο επίσκοπος Ζicej Στέφανος και με ένα Peugeot ξεκίνησαν για κάποιες επισκέψεις στην επισκοπή. Όταν ο πατριάρχης ανέβηκε του είπε «Αδερφέ Στέφανε, πολύ ωραίο το Wartburg που έχεις».

Ο καθένας βλέπει ότι θέλει



Ο διάκονος που συνόδευε τον πατριάρχη στις εξόδους του στο Βελιγράδι διηγείται για το μάθημα που πήρε από αυτόν μια φορά που πήγαιναν στην Εκκλησία Μπάνοβο Μπρντο. “Με τι θα πάμε, με το αυτοκίνητο;” ρώτησε ο διάκονος. “Όχι, με το λεοφωρειο!”, απάντησε κατηγορηματικά ο Πατριάρχης. “Μα το λεωφορείο είναι πάντα γεμάτο και η ζέστη είναι αποπνιχτική. Και δεν είναι και κοντά”. “Έτσι θα πάμε” του λέει κοφτά ο πατριάρχης. “Μακαριώτατε”, προσπαθούσε να τον πείσει ο διάκονος, “είναι καλοκαίρι ο κόσμος πηγαίνει για μπάνιο στο νησάκι Τσιγκάλια και οι πιο πολλοί είναι ημίγυμνοι, δεν είναι σωστό…”. “Πάτερ” του λέει ήσυχα ο πατριάρχης, “ο καθένας βλέπει ό,τι θέλει!”

Κατά τη δύσκολη περίοδο του πολέμου, μετά από μια συνάντηση στο Πατριαρχείο, κατά την οποία έπρεπε να ληφθούν σοβαρές αποφάσεις, ο Πατριάρχης αστειευόμενος άρχισε να λέει στους παρευρισκομένους:
-Εσείς πιστεύετε πως θα γλυτώσετε εύκολα από εμένα , Πιστεύετε πως είμαι αδύνατος και εύθραυστος… Αλλά δεν με ξέρετε καλά…
Τότε σηκώθηκε και έφερε μερικές σέρβικες εφημερίδες οι οποίες μέσω φωτομοντάζ τον παρουσίαζαν ως σούπερμαν με βόμβες και πυρομαχικά στη μέση.

Συμπωματικά εκείνη τη στιγμή μπήκε ο διάσημος φωτορεπόρτερ Vican Vicznovic. Για να βγάλει την επιθυμητή φωτογραφεία, απευθυνόμενος στο Πατριάρχη είπε: ( είναι ένα παιχνίδι με τις λέξεις στα σέρβικα)
Vasa svelosti- η Αγιοσύνη σας
Vasa svetlosti -η Εκλαμπρότητα σας
Οπότε ο Πατριάρχης του απαντάει:
-«Αφού είμαι τόσο λαμπρός (φωτεινός ) τότε τι σου χρειάζεται το φλάς;

https://iconandlight.wordpress.com/2017/11/15/20488/ 

Τα θυμάσαι τα αδέρφια σου;

Έχουμε να γράψουμε ιστορία ακόμη...