Πατρίδα για αυτούς είναι όπου έχουνε να τρώνε καλά. Πατρίδα για αυτούς είναι τα λεφτά. Εκεί αρχίζει κι εκεί τελειώνει η ιδεολογία τους
Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης
Ο πάτος του εξευτελισμού της πατριωτικής συνείδησης και η τρομοκράτησή της από την εξουσία πήρε σάρκα και οστά στην Καλαμάτα το Σάββατο το μεσημέρι. Και εκφράστηκε από τον δήμαρχο της πόλης στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο. Όταν ο δήμαρχος πήρε την άδεια του προέδρου για να παίξει η φιλαρμονική το Μακεδονία Ξακουστή παρελαύνοντας μπροστά του! Επανάσταση γιορτάζαμε ή ραγιαδισμό;
Αυτά, για να καταλάβει και ο τελευταίος Έλληνας ότι η διαρκής λάσπη στον πατριωτισμό από την ισχνή μειοψηφία των μισαλλόδοξων του ΣΥΡΙΖΑ, έχει πιάσει τόπο σε εκτεταμένα στρώματα αξιωματούχων και προυχόντων, που έχουν πιάσει τα πόστα και διαφεντεύουν τις τύχες του λαού.
Όπως έχει πιάσει τόπο και σε όλους όσους αντιμετωπίζουν με τρεμάμενα πόδια την απειλή της λάσπης ότι θα κατηγορηθούν για εθνικιστές και φασίστες και ακροδεξιοί αν είναι πατριώτες ή αν υπερασπίζονται τον πατριωτισμό. Όχι μόνο τον δικό τους, αλλά καθενός σε κάθε φυλή και έθνος πάνω στη γη. Επειδή, αυτό που δεν ξέρουν οι αποστειρωμένοι δήθεν διεθνιστές και στη πραγματικότητα σκέτοι φραγκοφονιάδες, είναι ότι η αγάπη για την πατρίδα είναι ένα συναίσθημα κοινό σε όλους τους λαούς της γης. Είναι ένα συναίσθημα κατανοητό και αξιοσέβαστο σε κάθε άκρη του πλανήτη. Είναι ένα συναίσθημα αρχέγονο, που καταλαβαίνει καθένας και που καθένας μπορεί να συναισθανθεί. Είναι μια κοινή πανανθρώπινη γλώσσα, που δεν χρειάζεται πολλά λόγια και θεωρία για να τη μιλήσεις.
Η αγάπη για την πατρίδα είναι η γέφυρα πάνω στην οποία συναντιώνται όλοι οι λαοί. Είναι τόσο κατανοητή όσο καμιά άλλη γλώσσα. Και είναι η βάση πάνω στην οποία χτίστηκε το νέο ελληνικό κράτος και κάθε άλλο κράτος. Είτε το κράτος είναι τα λίγα τετραγωνικά χιλιόμετρα μιας φυλής στα βάθη του Αμαζόνιου, είτε τα εκατομμύρια της Ρωσίας και των ΗΠΑ. Για καθέναν, είναι πατρίδα.
Εμείς γιορτάζουμε μια επανάσταση και έχουμε δυο παραδείγματα για αποφυγή, παρόντα και κομπορρημονούντα.
Το ένα είναι ο δήμαρχος της Καλαμάτας. Που γιόρταζε την Επανάσταση, δηλαδή μια γενναιότητα, πηγαίνοντας στον Άρχοντα να τον αδειοδοτήσει, μήπως τυχόν και ενοχληθεί, για να ακουστεί ένα εμβατήριο, που ακούγεται εδώ και χρόνια σε όλες τις αντίστοιχες γιορτές. Αν ζούσε το ’21 θα ειδοποιούσε και τον οθωμανό πρόκριτο ότι κάτι ξυπόλυτοι ετοιμάζουν ξεσηκωμό.
Ο μεγαλόθυμος Άρχοντας έδωσε την άδειά του και εδέησε να ακουστεί το εμβατήριο, με κίνδυνο να διαταραχτούν οι σχέσεις της κυβέρνησης με τα Σκόπια. Γιατί, οι μόνοι που κόπτονται και που πουλάνε τέτοιες συμφωνίες, ερήμην των λαών, είναι διαχρονικά και παντού οι εξουσίες παρέα με επιχειρηματίες που έχουν για μοναδική πατρίδα το χρήμα και που ακολουθούν, αν δεν προπορεύονται κι ολας.
Το άλλο παράδειγμα για αποφυγή είναι οι διάφοροι αριστερούληδες, που ενώ δεν έχουνε πατρίδα μήτε και πιστεύουν σε καμιά, δεν έχουνε και το θάρρος να το ειπούνε φωναχτά. Δεν έχουνε τα κότσια να πούνε ανοιχτά στο λαό «εμείς δεν πιστεύουμε στο ελληνικό έθνος και δεν πιστεύουμε ότι έχουμε σχέση με το Βυζάντιο και τους αρχαίους. Και δεν πιστεύουμε και σε πατρίδα. Πατρίδα για μας είναι όπου έχουμε να τρώμε καλά. Πατρίδα για μας είναι τα λεφτά. Εκεί αρχίζει κι εκεί τελειώνει η ιδεολογία μας.
Ενώ αυτά πιστεύουν αυτοί που κυβερνάνε, δειλοί και κουτοπόνηροι, παίρνουνε μέρος σε γιορτές και πανηγύρια του λαού, και κουτσουλάνε μες στα σχολεία και στα πανεπιστήμια πάνω στην ιστορία του, στη θρησκεία του (χωρίς να χουν τα κότσια να φωνάξουν είμαστε άθεοι) και στις αξίες του, στρεψοδικώντας πάνω στην Ιστορία του, παριστάνοντας τάχα τους επιστήμονες και τους αληθινούς πατριώτες! Οι φανατισμένοι ενάντια στην Ελλάδα.
Κι ακούς μέσα στη βρώμα τους για να γκρεμίσουν κάθε πατριωτισμό, ότι κρυφό σχολείο δεν υπήρχε γιατί οι Οθωμανοί ήταν ανεκτικοί στα γράμματα! Οι αγράμματοι. Που μόνο του Ρήγα να διαβάσεις το προοίμιο του Συντάγματος φρίττεις για όσα καταμαρτυρεί ενάντια στον τουρκικό ζυγό και το βαρβαρισμό του. Μα, και το 1951 και στη χούντα ήμασταν ελεύθεροι να μαθαίνουμε γράμματα στα σχολεία και στα πανεπιστήμια. Αλλά, διωκόντουσαν όσοι μιλούσαν για άλλα πράγματα, για άλλες θεωρίες, για άλλες έννοιες κι ήταν εχθροί του έθνους κι εξορίζονταν και φυλακίζονταν.
Κρυφά σχολειά υπήρχαν για να μαθαίνουν τα απαγορευμένα οι Έλληνες ραγιάδες. Τα γράμματα τα πύρινα και τα θυμίσματα της Πόλης και του χαμένου κλέους. Αυτά τα γράμματα τα απαγορευμένα. Πάνω από 140 επαναστάσεις στα 400 χρόνια σε όλη τη Γραικία. Δε γεννηθήκαν στα επίσημες σχολές στα Γιάννινα, στα Αμπελάκια και στη Δημητσάνα και στο Δίλοφο και στην Πόλη. Στα σκοτεινά κελιά και στα μοναστήρια γεννήθηκαν. Όπως στις γιάφκες και στα μυστικά τυπογραφία γεννήθηκαν οι επαναστάτες και οι αγωνιστές των σημερινών δειλών, θλιβερών αριστερούληδων.
Μήπως δεν έσφαξαν αθώους, άμαχους, γειτόνους για αντεκδίκηση και με φτηνά ελατήρια πολλοί απ τους προγόνους των συριζαίων αγωνιστές; Δεν ήτανε ανάκατα ιδεολόγοι και κατσαπλιάδες μέσα στα ασκέρια του εμφύλιου; Δεν έσυραν παιδιά σε παιδομάζωμα έξω απ τη χώρα, όπως τεκμηριωμένα το ξέρουμε πια; Γιατί είναι άγια και συχωρεμένα αυτά τα εγκλήματα και πρέπει να πέφτει συχνά και βρώμικα στοχευμένα το ανάθεμα στους επαναστάτες της Τριπολιτζάς που έσφαξαν τους Τούρκους μετά την άλωση της πόλης το 1822; Μετά από 400 χρόνια σφαγής απ’ την ανάποδη!
Σφαγέας ήτανε λέει ο Μεγαλέξανδρος, «που πέρασε μαχαίρι όλους του λαούς απ όπου πέρασε! Γεμάτη αίμα η αυτοκρατορία του». Δεν ήτανε στα έθιμα της εποχής να τους ζητάς συγνώμη να περάσεις! Δεν είναι καν ακόμα. Αλλά, ενώ κι ο τελευταίος Κινέζος σκέφτεται με φρίκη τους Γιαπωνέζους εισβολείς δεν θα βρείς ούτε έναν κάτοικο από τη Συρία, το Τουρκμενιστάν, το Ουζμπεκιστάν, το Αφγανιστάν, την Περσία, το Πακιστάν, την Αίγυπτο που να μη σ αφήσει να περάσεις παντού με ανοιχτή αγκαλιά μόλις πεις τη μαγική λέξη Γιουνάν! Έλληνας. Το έχω ζήσει. Ισκάνταρ, σου λένε αμέσως. Μεγαλέξαντρος. Τέτοιο μίσος έχουν για τον σφαγέα τους! Που τον λατρεύουν ακόμα και στα χωριά παιδιά, που δεν έχουν καν πάει σχολείο! Οι αμόρφωτοι φανατικοί αριστερούληδες.
Ανεξιθρησκία και ελεύθερη παιδεία είχαμε 400 χρόνια στην Οθωμανική διοίκηση, διδάσκουν τα παιδιά στα πανεπιστήμια. Και μείς οι αχάριστοι επαναστατήσαμε, θα πουν στο τέλος! Το καλλιεργούν ήδη. Για να κερδίζουνε οι έμποροι με την ειρήνη ανάμεσα στους λαούς! Φραγκοφονιάδες, υπηρετικό προσωπικό του κέρδους και του κεφαλαίου.
Τη είδαμε την ειρήνη χτες στο Αγαθονήσι. Μετά από τόνους σάλια του πρωθυπουργού και των υπουργών στον Ερντοαν και στους άλλους Τούρκους αξιωματούχους, εδώ και μήνες, είπε ο Σουλτάνος: «οι Τούρκοι πιλότοι δεν παρενόχλησαν τον έλληνα πρωθυπουργό. Έκαναν το καθήκον τους».
Και για όποιον δεν καάλαβε, σε απλά ελληνικά: «Το Αγαθονήσι είναι τουρκικό. Το Τσίπρας παραβίασε εναέριο χώρο και έδαφος της Τουρκίας».
Κι αυτός ο Τούρκος, ο Σκοπιανός, ο Ράμα αντί να έχουν απέναντί τους περήφανο κράτος από περήφανους πατριώτες, έχουν τρεμάμενους νενέκους, που είναι και πρόθυμοι ξένων κυβερνήσεων. Για μια καρέκλα και μια υπόκλιση του αστυνομικού της ορντινάτσας. Μάλιστα κύριε πρωθυπουργέ. Μάλιστα κύριε υπουργέ. Μάλιστα κύριε δήμαρχε.
Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης
Ο πάτος του εξευτελισμού της πατριωτικής συνείδησης και η τρομοκράτησή της από την εξουσία πήρε σάρκα και οστά στην Καλαμάτα το Σάββατο το μεσημέρι. Και εκφράστηκε από τον δήμαρχο της πόλης στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο. Όταν ο δήμαρχος πήρε την άδεια του προέδρου για να παίξει η φιλαρμονική το Μακεδονία Ξακουστή παρελαύνοντας μπροστά του! Επανάσταση γιορτάζαμε ή ραγιαδισμό;
Αυτά, για να καταλάβει και ο τελευταίος Έλληνας ότι η διαρκής λάσπη στον πατριωτισμό από την ισχνή μειοψηφία των μισαλλόδοξων του ΣΥΡΙΖΑ, έχει πιάσει τόπο σε εκτεταμένα στρώματα αξιωματούχων και προυχόντων, που έχουν πιάσει τα πόστα και διαφεντεύουν τις τύχες του λαού.
Όπως έχει πιάσει τόπο και σε όλους όσους αντιμετωπίζουν με τρεμάμενα πόδια την απειλή της λάσπης ότι θα κατηγορηθούν για εθνικιστές και φασίστες και ακροδεξιοί αν είναι πατριώτες ή αν υπερασπίζονται τον πατριωτισμό. Όχι μόνο τον δικό τους, αλλά καθενός σε κάθε φυλή και έθνος πάνω στη γη. Επειδή, αυτό που δεν ξέρουν οι αποστειρωμένοι δήθεν διεθνιστές και στη πραγματικότητα σκέτοι φραγκοφονιάδες, είναι ότι η αγάπη για την πατρίδα είναι ένα συναίσθημα κοινό σε όλους τους λαούς της γης. Είναι ένα συναίσθημα κατανοητό και αξιοσέβαστο σε κάθε άκρη του πλανήτη. Είναι ένα συναίσθημα αρχέγονο, που καταλαβαίνει καθένας και που καθένας μπορεί να συναισθανθεί. Είναι μια κοινή πανανθρώπινη γλώσσα, που δεν χρειάζεται πολλά λόγια και θεωρία για να τη μιλήσεις.
Η αγάπη για την πατρίδα είναι η γέφυρα πάνω στην οποία συναντιώνται όλοι οι λαοί. Είναι τόσο κατανοητή όσο καμιά άλλη γλώσσα. Και είναι η βάση πάνω στην οποία χτίστηκε το νέο ελληνικό κράτος και κάθε άλλο κράτος. Είτε το κράτος είναι τα λίγα τετραγωνικά χιλιόμετρα μιας φυλής στα βάθη του Αμαζόνιου, είτε τα εκατομμύρια της Ρωσίας και των ΗΠΑ. Για καθέναν, είναι πατρίδα.
Εμείς γιορτάζουμε μια επανάσταση και έχουμε δυο παραδείγματα για αποφυγή, παρόντα και κομπορρημονούντα.
Το ένα είναι ο δήμαρχος της Καλαμάτας. Που γιόρταζε την Επανάσταση, δηλαδή μια γενναιότητα, πηγαίνοντας στον Άρχοντα να τον αδειοδοτήσει, μήπως τυχόν και ενοχληθεί, για να ακουστεί ένα εμβατήριο, που ακούγεται εδώ και χρόνια σε όλες τις αντίστοιχες γιορτές. Αν ζούσε το ’21 θα ειδοποιούσε και τον οθωμανό πρόκριτο ότι κάτι ξυπόλυτοι ετοιμάζουν ξεσηκωμό.
Ο μεγαλόθυμος Άρχοντας έδωσε την άδειά του και εδέησε να ακουστεί το εμβατήριο, με κίνδυνο να διαταραχτούν οι σχέσεις της κυβέρνησης με τα Σκόπια. Γιατί, οι μόνοι που κόπτονται και που πουλάνε τέτοιες συμφωνίες, ερήμην των λαών, είναι διαχρονικά και παντού οι εξουσίες παρέα με επιχειρηματίες που έχουν για μοναδική πατρίδα το χρήμα και που ακολουθούν, αν δεν προπορεύονται κι ολας.
Το άλλο παράδειγμα για αποφυγή είναι οι διάφοροι αριστερούληδες, που ενώ δεν έχουνε πατρίδα μήτε και πιστεύουν σε καμιά, δεν έχουνε και το θάρρος να το ειπούνε φωναχτά. Δεν έχουνε τα κότσια να πούνε ανοιχτά στο λαό «εμείς δεν πιστεύουμε στο ελληνικό έθνος και δεν πιστεύουμε ότι έχουμε σχέση με το Βυζάντιο και τους αρχαίους. Και δεν πιστεύουμε και σε πατρίδα. Πατρίδα για μας είναι όπου έχουμε να τρώμε καλά. Πατρίδα για μας είναι τα λεφτά. Εκεί αρχίζει κι εκεί τελειώνει η ιδεολογία μας.
Ενώ αυτά πιστεύουν αυτοί που κυβερνάνε, δειλοί και κουτοπόνηροι, παίρνουνε μέρος σε γιορτές και πανηγύρια του λαού, και κουτσουλάνε μες στα σχολεία και στα πανεπιστήμια πάνω στην ιστορία του, στη θρησκεία του (χωρίς να χουν τα κότσια να φωνάξουν είμαστε άθεοι) και στις αξίες του, στρεψοδικώντας πάνω στην Ιστορία του, παριστάνοντας τάχα τους επιστήμονες και τους αληθινούς πατριώτες! Οι φανατισμένοι ενάντια στην Ελλάδα.
Κι ακούς μέσα στη βρώμα τους για να γκρεμίσουν κάθε πατριωτισμό, ότι κρυφό σχολείο δεν υπήρχε γιατί οι Οθωμανοί ήταν ανεκτικοί στα γράμματα! Οι αγράμματοι. Που μόνο του Ρήγα να διαβάσεις το προοίμιο του Συντάγματος φρίττεις για όσα καταμαρτυρεί ενάντια στον τουρκικό ζυγό και το βαρβαρισμό του. Μα, και το 1951 και στη χούντα ήμασταν ελεύθεροι να μαθαίνουμε γράμματα στα σχολεία και στα πανεπιστήμια. Αλλά, διωκόντουσαν όσοι μιλούσαν για άλλα πράγματα, για άλλες θεωρίες, για άλλες έννοιες κι ήταν εχθροί του έθνους κι εξορίζονταν και φυλακίζονταν.
Κρυφά σχολειά υπήρχαν για να μαθαίνουν τα απαγορευμένα οι Έλληνες ραγιάδες. Τα γράμματα τα πύρινα και τα θυμίσματα της Πόλης και του χαμένου κλέους. Αυτά τα γράμματα τα απαγορευμένα. Πάνω από 140 επαναστάσεις στα 400 χρόνια σε όλη τη Γραικία. Δε γεννηθήκαν στα επίσημες σχολές στα Γιάννινα, στα Αμπελάκια και στη Δημητσάνα και στο Δίλοφο και στην Πόλη. Στα σκοτεινά κελιά και στα μοναστήρια γεννήθηκαν. Όπως στις γιάφκες και στα μυστικά τυπογραφία γεννήθηκαν οι επαναστάτες και οι αγωνιστές των σημερινών δειλών, θλιβερών αριστερούληδων.
Μήπως δεν έσφαξαν αθώους, άμαχους, γειτόνους για αντεκδίκηση και με φτηνά ελατήρια πολλοί απ τους προγόνους των συριζαίων αγωνιστές; Δεν ήτανε ανάκατα ιδεολόγοι και κατσαπλιάδες μέσα στα ασκέρια του εμφύλιου; Δεν έσυραν παιδιά σε παιδομάζωμα έξω απ τη χώρα, όπως τεκμηριωμένα το ξέρουμε πια; Γιατί είναι άγια και συχωρεμένα αυτά τα εγκλήματα και πρέπει να πέφτει συχνά και βρώμικα στοχευμένα το ανάθεμα στους επαναστάτες της Τριπολιτζάς που έσφαξαν τους Τούρκους μετά την άλωση της πόλης το 1822; Μετά από 400 χρόνια σφαγής απ’ την ανάποδη!
Σφαγέας ήτανε λέει ο Μεγαλέξανδρος, «που πέρασε μαχαίρι όλους του λαούς απ όπου πέρασε! Γεμάτη αίμα η αυτοκρατορία του». Δεν ήτανε στα έθιμα της εποχής να τους ζητάς συγνώμη να περάσεις! Δεν είναι καν ακόμα. Αλλά, ενώ κι ο τελευταίος Κινέζος σκέφτεται με φρίκη τους Γιαπωνέζους εισβολείς δεν θα βρείς ούτε έναν κάτοικο από τη Συρία, το Τουρκμενιστάν, το Ουζμπεκιστάν, το Αφγανιστάν, την Περσία, το Πακιστάν, την Αίγυπτο που να μη σ αφήσει να περάσεις παντού με ανοιχτή αγκαλιά μόλις πεις τη μαγική λέξη Γιουνάν! Έλληνας. Το έχω ζήσει. Ισκάνταρ, σου λένε αμέσως. Μεγαλέξαντρος. Τέτοιο μίσος έχουν για τον σφαγέα τους! Που τον λατρεύουν ακόμα και στα χωριά παιδιά, που δεν έχουν καν πάει σχολείο! Οι αμόρφωτοι φανατικοί αριστερούληδες.
Ανεξιθρησκία και ελεύθερη παιδεία είχαμε 400 χρόνια στην Οθωμανική διοίκηση, διδάσκουν τα παιδιά στα πανεπιστήμια. Και μείς οι αχάριστοι επαναστατήσαμε, θα πουν στο τέλος! Το καλλιεργούν ήδη. Για να κερδίζουνε οι έμποροι με την ειρήνη ανάμεσα στους λαούς! Φραγκοφονιάδες, υπηρετικό προσωπικό του κέρδους και του κεφαλαίου.
Τη είδαμε την ειρήνη χτες στο Αγαθονήσι. Μετά από τόνους σάλια του πρωθυπουργού και των υπουργών στον Ερντοαν και στους άλλους Τούρκους αξιωματούχους, εδώ και μήνες, είπε ο Σουλτάνος: «οι Τούρκοι πιλότοι δεν παρενόχλησαν τον έλληνα πρωθυπουργό. Έκαναν το καθήκον τους».
Και για όποιον δεν καάλαβε, σε απλά ελληνικά: «Το Αγαθονήσι είναι τουρκικό. Το Τσίπρας παραβίασε εναέριο χώρο και έδαφος της Τουρκίας».
Κι αυτός ο Τούρκος, ο Σκοπιανός, ο Ράμα αντί να έχουν απέναντί τους περήφανο κράτος από περήφανους πατριώτες, έχουν τρεμάμενους νενέκους, που είναι και πρόθυμοι ξένων κυβερνήσεων. Για μια καρέκλα και μια υπόκλιση του αστυνομικού της ορντινάτσας. Μάλιστα κύριε πρωθυπουργέ. Μάλιστα κύριε υπουργέ. Μάλιστα κύριε δήμαρχε.
Πηγή: liberal.gr
