Με την αύριο, πριν ακόμη χαράξει, ο παπα-Φώτης μαζί με ένα πνευματικό του παιδί λειτούργησε σε ένα παραπλήσιο με τους οίκους ανοχής, υπόγειο και σπηλαιώδες ναΰδριο του Κάστρου της πόλης μας, στην Παναγία τη Γαλατούσα. Πήρε στη συνέχεια το Άγιο Ποτήριο με το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου, που συγχώρησε την πόρνη και έφυγε για να κοινωνήσει την ιερόδουλη. Μετά τη Θεία Κοινωνία η Ευλαμπία μετακόμισε στον Παράδεισο!...
Το πρόσωπο που τον διακόνησε σε αυτή τη Θεία Λειτουργία ήταν γνωστός μου και ενορίτης μου κι έτσι λίγες ημέρες μετά, το πληροφορήθηκα. Τον έψαξα τον παππούλη, τον βρήκα και τον ρώτησα σχετικά. Ο παπα-Φώτης τότε μου είχε πει:
«Κάτι τέτοια τα έχω κάνει πολλές φορές. Μια γυναίκα κοντά στην εκκλησία του Αγίου Συμεών μού δίνει τη σχετική πληροφορία κι εγώ πηγαίνω σ’ αυτές τις ψυχές. Δεν ντρέπομαι. Τι να ντραπώ; Με αποδέχονται. Τις μιλώ για τη μετάνοια και τη σωτηρία της ψυχής, για την άλλη ζωή… Ποτέ δεν τις μιλώ άσχημα. Αλλά, με αγάπη τις λέω να μετανοήσουν και θα φροντίσει γι’ αυτές ο Θεός. Θα τις αποκαταστήσει στην καρδιά Του. Πολλές ψυχές μετανόησαν… Με ρώτησες αν φοβάμαι. Τι να φοβηθώ; Δε φοβάμαι κανέναν. Μόνο το Θεό να φοβόμαστε, όταν αμαρτάνουμε. Δεν με νοιάζει τι θα πει ο κόσμος, η γειτονιά. Εγώ για το Χριστό δουλεύω.»!
Από το βιβλίο «Παπα-Φώτης ο Μυτιληνιός, γέροντας ασκητικός και ιδιόρρυθμος του π. Αθανασίου Γιουσμά. Έκδοση Ορθόδοξης Κοινότητας «Η Οσία Θωμαΐς» Μυτιλήνη.
