«Πώς να δώσω την πόλη σε εσένα, αφού ούτε δική μου είναι, ούτε κάποιου άλλου από όσους κατοικούν εδώ.
Γνώμη όλων μας είναι να πεθάνουμε οικειοθελώς και να μην“τσιγκουνευτούμε” την ζωή μας».
Αυτό ήταν το σθεναρό «όχι» του τελευταίου Αυτοκράτορα του Βυζαντίου, του «μαρμαρωμένου Βασιλιά», Κωνσταντίνου ΙΑ’ Παλαιολόγου στον Σουλτάνο Μωάμεθ Β’, όταν του ζήτησε την εγκατάλειψη και παράδοση της πρωτεύουσας του Ελληνισμού και του Χριστιανισμού, της Κωνσταντινούπολης.
Όπως αναφέρει ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος στο βιβλίο του «Γεννήθηκα στο 1402», «Ο Κωνσταντίνος δεν μπορούσε να γίνει ο πρώτος αρχηγός ενός υπόδουλου Γένους. Αποστολή δική του ήταν να γίνει ο τελευταίος του ελεύθερου Γένους…»
Η επίθεση του φανατισμένου στο έπακρον εχθρού δεν ήταν αιφνίδια… Ολόκληρη η Πόλη επαγρυπνούσε. Υποδέχτηκε τους Τούρκους με γενναιότητα και πείσμα. Η αναλογία ήταν 1 Έλληνας προς 30-50 Τούρκους. Αυτό όμως δεν τους πτόησε!
Μαχόμενοι μέχρις εσχάτων και, εμποδίζοντας τον εχθρό να περάσει τα τείχη, κατάφεραν να κερδίσουν την πρώτη φάση του Αγώνα. Όλοι πίστεψαν -και όχι αδίκως- πως το θαύμα ήταν «προ των πυλών»! Μπορούσαν να νικήσουν τον οθωμανικό στρατό.. Φυσικά και μπορούσαν…
Η ψυχή τους δεν τους επέτρεπε να λυγίσουν…
Ένα αναπάντεχο συμβάν όμως ανέτρψε τον ρου των πραγμάτων. Ένα «ξεχασμένο» πορτάκι που είχε μείνει ανοιχτό. Η περίφημη Κερκόπορτα… Ας σημειωθεί ότι πριν την μεγάλη επίθεση των Οθωμανών ο ίδιος ο Αυτοκράτορας είχε φροντίσει ώστε να είναι καλά σφραγισμένες όλες οι πόρτες που οδηγούσαν εντός των τειχών… Και ποιος γνώριζε καλύτερα την Κωνσταντινούπολη από αυτόν;
Οι Τούρκοι άρχισαν να ορμούν στην πόλη από την Κερκόπορτα και να σφαγιάζουν τον πληθυσμό. Ο Κωνσταντίνος Παλιολόγος μόλις ειδοποιήθηκε το συμβάν έσπευσε να προλάβει. Χτυπήθηκε όμως ξαφνικά από τα νώτα..
Παρόλ’ αυτά αποδεκάτιζε μανιωδώς τον εχθρό και προσπαθούσε να ενώσει τους Έλληνες μέχρι που ξεψύχησε…
Η ομορφότερη πόλη που χτίστηκε ποτέ ανά τους αιώνες βρισκόταν πλέον στα χέρια του κατακτητή. Για τρία μερόνυχτα ο Μωάμεθ και ο στρατός λεηλάτησαν, βεβήλωσαν την πόλη, έσφαξαν μεγάλο μέρος του πληθυσμού, βίασαν, κατέστρεψαν τα πάντα…
Χαρακτηριστικό της βαρβαρότητάς τους ήταν η εισβολή τους στην Αγία Σοφία και η σφαγή των αμάχων που είχαν βρει εκεί άσυλο..
Μια παράδοση αναφέρει ότι την ώρα της εισβολής τελούνταν Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό. Τότε ο τοίχος πίσω από την Αγία Τράπεζα άνοιξε και εξαφανίστηκε ο ιερέας. Όταν η Πόλη επιστρέψει εκεί, όπου ανήκει, τότε ο ιερέας θα επανεμφανιστεί και θα ολοκληρώσει την Λειτουργία…
Οι Κύπριοι έχουν γράψει ένα μικρό ποίημα για την Πόλη, την δική μας Πόλη, το αιώνιο σύμβολο, όπου ο Ελληνισμός «έσμιξε» με τον Χριστιανισμό και δημιούργησε το εκρηκτικό μείγμα που παραμένει ανεξίτηλο ως σήμερα…
«Ήλιε μου ανάτειλε παντού σ’ ούλον τον κόσμο φέγγε
κι έκτεινε τας ακτίνας σου σ’ όλη την οικουμένην
κι εις την Κωνσταντινούπολιν, την πρώην φουμισμένην
και τώρα την Τουρκόπολιν, δεν πρέπει πιο να φέγγεις»
http://www.pygmi.gr
https://simeiakairwn.wordpress.com
