Τα τελευταία χρόνια της ζωής του Αποστόλου Ιωάννη του Θεολόγου, τον κουβαλούσαν οι μαθητές του στην εκκλησία και επειδή δεν μπορούσε να μιλήσει για πολύ, αντί κηρύγματος έλεγε μόνο: Παιδιά μου, να αγαπάτε ο ένας τον άλλο.
Μία μέρα ένας μαθητής του τον ρώτησε γιατί κάθε φορά επαναλαμβάνει την ίδια φράση ως κήρυγμα. Ο μέγας Απόστολος απάντησε: Αυτή είναι η εντολή του Κυρίου μας. Αν την τηρήσητε, αυτό είναι αρκετό.
Κάνουμε κι ακούμε σπουδαία και θεολογικά κηρύγματα. Αλλά κανένα τους δεν φθάνει το ύψος της αξίας και το βάθος της σημασίας του απλού και συντόμου κηρύγματος του Θεολόγου Αποστόλου.
Να αγαπάτε ο ένας τον άλλο. Δεν έχει νόημα να προσπαθείς να σωθείς μόνος σου. Είσαι μέλος της Εκκλησίας, του Σώματος του Χριστού. Η σωτηρία είναι συλλογικό πάλεσμα. Ο ένας βοηθά τον άλλο. Ο ένας κάνει χώρο για τον άλλο. Ο ένας θυσιάζεται για τον άλλο. Να αγαπάτε ο ένας τον άλλο σημαίνει να βλέπετε ο ένας στο πρόσωπο του άλλου αυτόν τον ίδιο τον Χριστό. Τι περισσότερο θέλουμε;
Το κήρυγμα αυτό του Αποστόλου Ιωάννη είναι επίκαιρο. Εμείς σήμερα στο όνομα της Αγάπης βγάζουμε ο ένας τα μάτια του άλλου. Καθήσαμε στο θρόνο του Κριτού και εκδίδουμε καταδικαστικές αποφάσεις. Εμείς είμαστε η λυδία λίθος της Ορθοδοξίας και όλοι οι άλλοι κολασμένοι αιρετικοί και προδότες. Και απέναντι στην πραγματική αγάπη θέσαμε τον εγωϊσμό μας, την στενοκεφαλιά μας, την αφιλαδελφία. Μετά μας φταίνε οι «εχθροί της εκκλησίας», οι «σκοτεινές δυνάμεις», η «άθεη κοινωνία», και πάει λέγοντας...
Συμπέρασμα: «Παιδιά μου, να αγαπάτε ο ένας τον άλλο»!!!
