Κυριακή πρωί. Η καμπάνα στην Αγιά Σωτήρα της παλιάς Κοκκινιάς χτυπά και καλεί τους πιστούς για τον όρθρο και τη Θεία λειτουργία. Στο
ναό τους περιμένει ένας αλλοδαπός ιερέας και ένα παπαδάκι με τατουάζ
στα μπράτσα. Η ακολουθία που θα ξεκινήσει αναμφίβολα δεν είναι
συνηθισμένη. Πρόκειται για τη μοναδική παράλληλη θεία λειτουργία που γίνεται ταυτόχρονα σε δυο γλώσσες. Τα ελληνικά και τα Αραβικά!
Ο ιερέας του ναού της Αγιά Σωτήρας είναι ο π. Αθανάσιος Χενέιν από την Αίγυπτο. Ένας πρώην Κόπτης (και μάλιστα προβεβλημένο στέλεχος) που έγινε Ορθόδοξος και προασπίζεται με πάθος την αυθεντική χριστιανική πίστη. Η μεταστροφή του φυσικά δεν ήταν εύκολη και του προκάλεσε πολλά προβλήματα. Ο δυναμικός ιερέας κατάφερε όμως να μετατρέψει την ενορία του σε «κατηχητικό» των αλλοδόξων και να δημιουργήσει μια μεγάλη παρέα Αράβων που ασπάστηκαν την ορθοδοξία. Βοηθός του στο ναό είναι ο Μιχαήλ, επίσης Αιγυπτιώτης και πρώην Κόπτης που κουβαλά χαραγμένο στο δέρμα του, με τη μορφή τατουάζ, τον Εσταυρωμένο.
Ο π. Αθανάσιος κατάγεται από μία πόλη της Αιγύπτου πολύ κοντά στο χωρίο όπου γεννήθηκε ο Μέγας Αντώνιος. Στην πατρίδα του ακολουθούσε τις παραδόσεις των Κοπτών αλλά δεν ένιωσε ποτέ ότι είχε βρει την αλήθεια. Έτσι ήλθε στην Ελλάδα το 1980 για να σπουδάσει θεολογία με όνειρο όταν επιστρέψει να ξεκινήσει μία θεολογική και πατερική αναγέννηση, μία «εσωτερική επανάσταση», στους κόλπους των Κοπτών. Δεν το κατάφερε ποτέ αφού οι φιλορθόδοξες απόψεις του προκάλεσαν αντιδράσεις και τελικά την καθαίρεσή του!
«Δεν είχα σκοπό να γίνω κληρικός αλλά λαϊκός θεολόγος ,διότι οι περισσότεροι από τους Κόπτες επισκόπους και ιερείς δεν έχουν σπουδάσει θεολογία. Ο πατριάρχης των κοπτών Σενούτα με κάλεσε να γίνω κληρικός και ήμουν ο μόνος με πτυχίο θεολογίας από την Ελλάδα» διηγείται ο π. Αθανάσιος.
Η μεταστροφή του στην Ορθοδοξία είχε βαθιά θεολογικά αίτια. «Οι ενστάσεις μου ήταν πολλές» αναφέρει «μεταξύ των οποίων η τραγική απουσία των πατέρων της Εκκλησίας από την Κοπτική θεολογία. Το παράδοξο είναι ότι αποφάσισα να γίνω (και έγινα) πραγματικά Ορθόδοξος μέσα στους κόλπους της κοπτικής εκκλησίας μεταφέροντας την σκέψη ,τα κείμενα και την θεολογία των Ελλήνων πατέρων! Οι αντιδράσεις για τη μεταστροφή μου ήταν και είναι πολλές, ειδικά εκ μέρους των κοπτών της Ελλάδος , αλλά απολαμβάνω την αγάπη και την προστασία του πατέρα μου, του αγίου Πειραίως Σεραφείμ και όλων των πατέρων της Ελλαδικής Εκκλησίας .Το μόνο που θέλω είναι να είμαι χρήσιμος» καταλήγει. Σημαντικό ρόλο στην απόφασή του έπαιξε η ορθόδοξη σύζυγός του και τα τρία παιδιά του που όπως λέει ο ίδιος «παρότι έζησαν 15 χρόνια με ένα αιρετικό ιερέα και πατέρα δεν έχασαν την πίστη τους».
Ο π. Αθανάσιος βρήκε τη γαλήνη που έψαχνε στη Μητρόπολη Πειραιά. «Δεν έρχεσαι σε ένα ξένο σπίτι , γυρνάς στο σπίτι σου» του είπε ο Μητροπολίτης Πειραιώς στην χειροτονία του. Στη συνέχεια τον πήρε από το χέρι και πήγαν μαζί σε τρεις διαφορικές μικρές εκκλησιές , μέχρι που φτάσανε στην Αγία Σωτήρα , το ιστορικό εκκλησάκι που δέχθηκε τους πρόσφυγες της μικρασιατικής καταστροφής με την τοιχογραφία και τις εικόνες του Φώτη Κοντόγλου.
«Μου έδωσε τα κλειδιά του ναού λέγοντάς μου ότι εκεί θα λειτουργώ» διηγείται ο π. Αθανάσιος. Η μικρή ενορία του από τότε δέχεται κάθε αλλόθρησκο που θέλει να γίνει ορθόδοξος. «Έχουμε μουσουλμάνους και κόπτες που έγιναν ορθόδοξοι, ψάλουμε στα αραβικά και τα ελληνικά ταυτόχρονα και είμαστε μια μεγάλη οικογένεια. Να ξέρετε οι Αράβες που ζουν στην Ελλάδα δεν είναι όλοι μουσουλμάνοι όπως νομίζει ο κόσμος» τονίζει ο ιερέας.
Στη χώρα μας ο π. Αθανάσιος δεν αντιμετώπισε ποτέ ρατσιστική συμπεριφορά. Οι Έλληνες ενορίτες του δεν αντέδρασαν για την παράλληλη λειτουργία στην Αραβική γλώσσα. «Χαίρονται που ακούν τους ορθοδόξους ύμνους σε άλλη γλώσσα γιατί έτσι, ζουν τον πραγματικό οικουμενισμό» λέει ο ιερέας που σπεύδει να συμπληρώσει: « Κάνω έκκληση στο υπουργείο πολιτισμού να ενταχθεί στο ΕΣΠΑ ο ναός μας για να μη χάσουμε αυτό το Βυζαντινό καμάρι του Περαία με τις τοιχογραφίες του Κόντογλου και άλλων μεγάλων καλλιτεχνών. Οι εικόνες χρειάζονται συντήρηση και μάλιστα σύντομα».
Καταλήγοντας ο π. Αθανάσιος επισημαίνει έναν κίνδυνο που υπάρχει σε πολλές ενορίες της χώρας αλλά συχνά περνά απαρατήρητος. «Θέλω να παρακαλέσω τους πατέρες στις ελληνικές ενορίες να προσέχουν. Υπάρχουν πολλά παιδιά δεύτερης γενιάς κοπτών μονοφυσιτών μεταναστών που εφαρμόζουν , υποστηρίζουν και προπαγανδίζουν τυφλά τις κακοδοξίες του μονοφυσιτισμού και ασκούν προσηλυτισμό ακόμα και μέσα στους Ορθόδοξους ναούς στους οποίους πηγαίνουν. Υπάρχουν 50.000 κόπτες στην Αθήνα, τους αγαπάμε ,υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματά τους (διότι διώκονται από τους ισλαμιστές στην Αίγυπτο), αλλά οφείλουμε να έχουμε διάκριση για να μη μεγαλώσουν στην αυταπάτη ότι είναι ορθόδοξοι».
Ο ιερέας του ναού της Αγιά Σωτήρας είναι ο π. Αθανάσιος Χενέιν από την Αίγυπτο. Ένας πρώην Κόπτης (και μάλιστα προβεβλημένο στέλεχος) που έγινε Ορθόδοξος και προασπίζεται με πάθος την αυθεντική χριστιανική πίστη. Η μεταστροφή του φυσικά δεν ήταν εύκολη και του προκάλεσε πολλά προβλήματα. Ο δυναμικός ιερέας κατάφερε όμως να μετατρέψει την ενορία του σε «κατηχητικό» των αλλοδόξων και να δημιουργήσει μια μεγάλη παρέα Αράβων που ασπάστηκαν την ορθοδοξία. Βοηθός του στο ναό είναι ο Μιχαήλ, επίσης Αιγυπτιώτης και πρώην Κόπτης που κουβαλά χαραγμένο στο δέρμα του, με τη μορφή τατουάζ, τον Εσταυρωμένο.
Ο π. Αθανάσιος κατάγεται από μία πόλη της Αιγύπτου πολύ κοντά στο χωρίο όπου γεννήθηκε ο Μέγας Αντώνιος. Στην πατρίδα του ακολουθούσε τις παραδόσεις των Κοπτών αλλά δεν ένιωσε ποτέ ότι είχε βρει την αλήθεια. Έτσι ήλθε στην Ελλάδα το 1980 για να σπουδάσει θεολογία με όνειρο όταν επιστρέψει να ξεκινήσει μία θεολογική και πατερική αναγέννηση, μία «εσωτερική επανάσταση», στους κόλπους των Κοπτών. Δεν το κατάφερε ποτέ αφού οι φιλορθόδοξες απόψεις του προκάλεσαν αντιδράσεις και τελικά την καθαίρεσή του!
«Δεν είχα σκοπό να γίνω κληρικός αλλά λαϊκός θεολόγος ,διότι οι περισσότεροι από τους Κόπτες επισκόπους και ιερείς δεν έχουν σπουδάσει θεολογία. Ο πατριάρχης των κοπτών Σενούτα με κάλεσε να γίνω κληρικός και ήμουν ο μόνος με πτυχίο θεολογίας από την Ελλάδα» διηγείται ο π. Αθανάσιος.
Η μεταστροφή του στην Ορθοδοξία είχε βαθιά θεολογικά αίτια. «Οι ενστάσεις μου ήταν πολλές» αναφέρει «μεταξύ των οποίων η τραγική απουσία των πατέρων της Εκκλησίας από την Κοπτική θεολογία. Το παράδοξο είναι ότι αποφάσισα να γίνω (και έγινα) πραγματικά Ορθόδοξος μέσα στους κόλπους της κοπτικής εκκλησίας μεταφέροντας την σκέψη ,τα κείμενα και την θεολογία των Ελλήνων πατέρων! Οι αντιδράσεις για τη μεταστροφή μου ήταν και είναι πολλές, ειδικά εκ μέρους των κοπτών της Ελλάδος , αλλά απολαμβάνω την αγάπη και την προστασία του πατέρα μου, του αγίου Πειραίως Σεραφείμ και όλων των πατέρων της Ελλαδικής Εκκλησίας .Το μόνο που θέλω είναι να είμαι χρήσιμος» καταλήγει. Σημαντικό ρόλο στην απόφασή του έπαιξε η ορθόδοξη σύζυγός του και τα τρία παιδιά του που όπως λέει ο ίδιος «παρότι έζησαν 15 χρόνια με ένα αιρετικό ιερέα και πατέρα δεν έχασαν την πίστη τους».
Ο π. Αθανάσιος βρήκε τη γαλήνη που έψαχνε στη Μητρόπολη Πειραιά. «Δεν έρχεσαι σε ένα ξένο σπίτι , γυρνάς στο σπίτι σου» του είπε ο Μητροπολίτης Πειραιώς στην χειροτονία του. Στη συνέχεια τον πήρε από το χέρι και πήγαν μαζί σε τρεις διαφορικές μικρές εκκλησιές , μέχρι που φτάσανε στην Αγία Σωτήρα , το ιστορικό εκκλησάκι που δέχθηκε τους πρόσφυγες της μικρασιατικής καταστροφής με την τοιχογραφία και τις εικόνες του Φώτη Κοντόγλου.
«Μου έδωσε τα κλειδιά του ναού λέγοντάς μου ότι εκεί θα λειτουργώ» διηγείται ο π. Αθανάσιος. Η μικρή ενορία του από τότε δέχεται κάθε αλλόθρησκο που θέλει να γίνει ορθόδοξος. «Έχουμε μουσουλμάνους και κόπτες που έγιναν ορθόδοξοι, ψάλουμε στα αραβικά και τα ελληνικά ταυτόχρονα και είμαστε μια μεγάλη οικογένεια. Να ξέρετε οι Αράβες που ζουν στην Ελλάδα δεν είναι όλοι μουσουλμάνοι όπως νομίζει ο κόσμος» τονίζει ο ιερέας.
Στη χώρα μας ο π. Αθανάσιος δεν αντιμετώπισε ποτέ ρατσιστική συμπεριφορά. Οι Έλληνες ενορίτες του δεν αντέδρασαν για την παράλληλη λειτουργία στην Αραβική γλώσσα. «Χαίρονται που ακούν τους ορθοδόξους ύμνους σε άλλη γλώσσα γιατί έτσι, ζουν τον πραγματικό οικουμενισμό» λέει ο ιερέας που σπεύδει να συμπληρώσει: « Κάνω έκκληση στο υπουργείο πολιτισμού να ενταχθεί στο ΕΣΠΑ ο ναός μας για να μη χάσουμε αυτό το Βυζαντινό καμάρι του Περαία με τις τοιχογραφίες του Κόντογλου και άλλων μεγάλων καλλιτεχνών. Οι εικόνες χρειάζονται συντήρηση και μάλιστα σύντομα».
Καταλήγοντας ο π. Αθανάσιος επισημαίνει έναν κίνδυνο που υπάρχει σε πολλές ενορίες της χώρας αλλά συχνά περνά απαρατήρητος. «Θέλω να παρακαλέσω τους πατέρες στις ελληνικές ενορίες να προσέχουν. Υπάρχουν πολλά παιδιά δεύτερης γενιάς κοπτών μονοφυσιτών μεταναστών που εφαρμόζουν , υποστηρίζουν και προπαγανδίζουν τυφλά τις κακοδοξίες του μονοφυσιτισμού και ασκούν προσηλυτισμό ακόμα και μέσα στους Ορθόδοξους ναούς στους οποίους πηγαίνουν. Υπάρχουν 50.000 κόπτες στην Αθήνα, τους αγαπάμε ,υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματά τους (διότι διώκονται από τους ισλαμιστές στην Αίγυπτο), αλλά οφείλουμε να έχουμε διάκριση για να μη μεγαλώσουν στην αυταπάτη ότι είναι ορθόδοξοι».
